Came back

511 43 61
                                    

|geri gel|

BİLGİ!!!; Bir bölüm daha attım o bölüm Hyunchan bölümü (minsung ve Minho'yu görmek istemiyorsanız bu bölümü işaret koyduğum yerden sonra atlayabilirsiniz ama OY VERMEYİ unutmayınn⭐️⭐️⭐️)!!!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

BİLGİ!!!; Bir bölüm daha attım o bölüm Hyunchan bölümü (minsung ve Minho'yu görmek istemiyorsanız bu bölümü işaret koyduğum yerden sonra atlayabilirsiniz ama OY VERMEYİ unutmayınn⭐️⭐️⭐️)!!!

Bence okuyun çok duygulsal yazmısım okunmaya değer
_____
Hyunjin

Bir şeyler dışarıdan kötü görünmeye başlayana kadar içeride olanları kimse duymaz

Chan'a söylediğimin üzerinden iki hafta geçmişti bu iki haftada her zaman yanımda olmuştu.

Yarına ultrason randevusu almıştık, açıkçası ne hissettiğimi bilmiyorum. O an ne hissedeceğimi de tahmin edemiyordum. Şuan belki de karnımda Chan'dan ve benden bir parça taşıyordum.

Bu güzel hissettiriyordu.

Şuan Chan'ın göğüsüne kafamı koymuş, uzanıyordum. Ben uyanmıştım ama o daha uyanmamıştı çok uyuyordu, uykucu. Belimdeki elin hareketlenmesiyle ona doğru baktım.

Daha gözünü açmamıştı ama uyanıktı. Ezbere bildiğim yüzüne baktım. Kemikli yüz hatları, gülünce kısalan yüzü, gamzeleri her şeyine çok aşıktım, ona çok aşıktım.

O gözlerini açtığında beni gördüğü an gülümsedi. Bu istemsizce bir gülümsemeydi bilerek değil içinden geldiği için gülümsüyordu. Ben de buna karşılık gülümsedim. Ona hayrandım, onun sevgisine hayrandım bana bakışlarına hayrandım.

"Sevgilim" bu sözcüğü seviyordum. Sevgiliydik, birbirimizi seviyorduk. Herhangi bir teklifte bulunmamıştı bulunmasında gerek yoktu zaten mühürlüydük.

"Hmm"

"Bugün ne yapmak istersin bebeğim"

Sadece onunla vakit geçirmek istiyordum. Yer, zaman hepsi önemsizdi, o varsa ben tamamlanmıştım.

"Bilmem, sahil olabilir sahile gidelim"

"Giyinelim çıkalım o zaman"

Bunu demesiyle o sıcak ve huzurlu göğüsünden kalkmak zorunda kalmıştım. Şuan Chan'ın odasındaydım, giyinmek için kendi odama gitmem gerekiyordu. İstemeye istemeye kendi odama doğru yol aldım.

Cebimden çıkardığım anahtarla kilidi çevirdim. İçeride yere çökmüş ağlayan Minho'yu görmeyi beklemiyordum.
Zaten mental olarak çok çökmüştü belki de o günden sonra ilk defa dışarı
çıkmıştı.

🔒🔒🔒(burdan sonrası minho ve minsung ile alakalı)

Minho'yu gördüğüm an kalbim sıkıştı. O kadar zayıflamıştı ki. Yüzündeki kemikler anormal derecede belirginleşmiş, göz altları mosmor, bileklerindeki izler, dağılmış ve uzamış saçları gözümden bir damla yaş akmasına sebep oldu. Titreyen elleriyle telefonu tutuyordu.

you are mine |Hyunchan|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin