Want So Bad /semesung

8.bölüm

Sabah kalktığımda belime sarılmış jisungu gördüm saçını kokladım doyasıya okşadım yanaklarını öptüm doyasıya tam dudağına uzanmıştım ki odaya felix daldı

" minho kalkın hadi"demisti felix tam dudaklarımın arasında milimler kala girmişti odaya arkama baktığımda felix puf olmuştu

Kıkırdamış ardından önüme döndüğümde jisung dudaklarıma yapışmış sırtımı yatakla buluşturmuştu ,nefesim kesilmişti jisung bunu farkedince çekilmişti utanınca elimle yüzümü kapamıştım jisung yaptığımı görünce gülmeye başladı ve bana yaklaşıp yüzüne kapattığım elimin üzerini öpmüştü

"Bebeğim kalk hadi okula gidicez "demisti jisung ,ayağa kalktığımda belimi tutmuştu

" O kadar beyazsın ki benim için, seni kirletmeden korkuyorum dokunduğumda düşünerek dokunuyorum " dayanamamış sinmiştim boynuna

" jisung seni çok seviyorum beni bırakma olur mu" demiştim jisung gömleğimi yukarı çekmiş ellerini sırtımda gezdiriyordu

Arada boynumu öpüyordu seviyordum alışkanlık oldu artık öpmesi

"hadi gidelim artik" demisti

"Siz gidin ben sizin yanınıza gelirim olur mu" demiştim jisungda bisey dememişti üzerini giyinip çocukları toplayıp okula gitmişlerdi ben ise evde zıplayıp duruyordum mutluluktan kalbim hızlı atıyordu heyecandan

"Dedeee aşık oldum dedeeee uyan dede" demiş aşağı inmistim hemen

Dedemi uyandırmaya çalışmıştım ama uyanmamıştı " Dede uyan " demiştim soluma bakınca dün koyduğum yemek ve ilaçlar duruyordu Dedemde uyanmıyordu ,derin bir uykuya dalmıştı artık ne yapacaktım ben yapa yalnız kalmıştım adeta kanadı kopmuş bir kuş gibi

Ağlamaya başlamıştım yere dedemin dizinin oraya çökmüştüm kafamı dizine koymuştum

"Ölme,ölemezsin hayır beni bırakma lütfen " demiştim

Telefonu alıp ambulansı aramıştım
Yukarı çıkıp pijamanın altında giymistim Nike ayakkabımı giymiş dışarı çıkmıştım ambulans gelmiş dedemi almışlardı bende cüzdanım anahtarım ve telefonu alıp ambulansa binip hastaneye gitmiştik

Bende o sırada annem ve babamı aramıştım dedemin neden öldüğüne dair bakmak için bir yerlere götürüp duruyorlardi

Ben ise sadece bakıyordum babam ve annem yaşadığım evi satmaya çalışıyorlardı bende karşı gelip olmaz dedim ben yaşıyordum orda hala onlar kimdi bana miras kalmıştı satamazlardı

Jisungu aramak için tuşlamıştım telefonda anında açmıştı korku dolu sesi geldi kulagıma" minho birseymi oldu niye gelmedin"demisti

" ben hastanedeyim ,dedem" demiştim devamını getirmek istemiyordum

" ne oldu dedene yoksa- " demisti korkuyla
"Evet öldü" demiştim ağlayarak
Yanıma gelecekti ben durdurdum sonra gelirsin dedim dedemi gömmeye için yikamislar ve kefenlemislerdi

Arabalarla mezarlığa gitmiştik hiç kimse gelmemişti annem babam zaten hiç dedemle ilgilenmiyordu sadece ben toprak atmıştım

Sonunda herkes gitmiş ben dedemin mezarıyla yapa yalnız kalmıştım
" Dede neden gittin tam mutlu olmuşken neden gittin annem ve babama ne demeli napicam ben şimdi korkuyorum yalnızım daha 17 yaşındayım niye yaptın niye gittin " diyip ağlıyordum arkada jisungun sesi gelmişti sesin geldiği tarafa bakmıştım göz yaslarimi silip kalkmiştim ayağa her tarafım toprak içindeydi

ama jisung bunu sorun etmeyip sarıldı hemen ensemdeki saçı oksamaya başladı

" yalnız kaldım ben napıcağımı bilemedim " demiştim anlatmak ister gibi

" önümde cansız bedeni vardı dün ölmüş siz dediniz ölse haberin olmaz diye doğru söylemiştiniz haberim olmadı yemek yememiş ilaç içmemiş " demiştim ağlarken zorla kesik kesik konuşuyordum

Jisung daha sıkı sarılmıştı " korkulacak bisey yok ben yanındayım sakin ol hiç bir sey olmayacak" demisti

Beni alıp eve götürmüştü jisung üzerimi çıkarıp duş aldırmıştı yemek yedirmiş şimdide uyutmaya götürmüştü üzerimde sortum vardı oda yanıma yatıp şarkı mırıldanarak başlamıştı bir yandan saçımı oksuyordu bir yandan sarılıyordu bazen öpüyor bazen sakin olmam için biseyler mırıldanıyordu
Sonunda gözlerim dedeminki gibi kapanmıştı gözlerim ama farklıydı ben yarın uyanıcaktım o uyanamayacağı bir uykudaydı...

_______

düzenlendi !

Yazarken aglamam şaka mı dgjxhdhdh

 531 kelime