Want So Bad /semesung

16.bölüm

Minhonun anlatimi

Ve bu olayların sonunda hiç kimseye hayallerimi anlatamamistim jisung kendi evine gitmişti çocuklar çöpleri atmışlardı beni eve birakmışlarıdı ardından gitmişlerdi arabayla

Kapıdan girdiğim gibi yalnızlığı iliklerime kadar hissetmiştim,dedem öldüğünde jisung yanımdaydı hiç dedemi hatırlatmadı bana ben ise hatırlamak istemiyordum , bedenimi Soğuk kaplamıştı olmayan tüylerim diken diken olmuştu belki saçlarım bile havalanmisti...

Biraz ilerleyip dedemin koltuguna oturmuştum Marcus yanıma gelip ayaklarımın ucuna yatmisti kanaldaki battaniyeyi üzerime çekmiştim yarısı Marcusa yarış üzerime gelecek şekilde örtmüştüm

Elime dedemin kuşunu almıştım seviyordum bir yandan ağlamaya başlamıştım yana bıraktığım çantamdan bir sigara cikarmistim ardından çakmakla yakmiştım dumanı tütmeye başlamıştı

İçime zehirli dumanı çekmiş biraz tuttuktan sonra geri uflemistim ev sessizdi kimse yoktu sadece ben Marcus ve dedemin sevimli sarı kuşu vardı çok severdi bu kuşu ben evde olmadığım zaman bu kuşla oynardı arada konuşur dertleşirdi

(Yazardan :Saat tam 00.00 dilek tutun belki gerceklesir)

Dedemi seviyordum hala seviyorum ailem bana bakmadığı halde bana baktı hasta olsa bile beni sevmeye çalıştı küçüklüğümden beri dedem bakardı bana annem ve babam bir yalanlar bulup beni savurup yine dedeme getiriyorlardi sonunda ise ayrılık girdi araya ,bir baktım bosandilar sonra bir baktım ki ikisi farklı kişilerle evlendiler

küçücük çocuktum ne istediler benden, geride bıraktılar öldüm öldüm öldüm ve tekrar öldüm

Kafamda cok sorun vardi kimse anlamadi beni ne annem ne babam ,beni neden sevmemislerdi alkolik biri oldugum için mi ? Hep sorun cikaran birimiydim ki bu kadar biktilar benden? Keske bir kerecik sevmeyi deneselerdi beni .keske bir kerecik anlamaya çalışsalardı,keske bir gun yanıma oturup hayallerimi sorsalardı,hep çalışıyordular bana ayiracak bir gram vakitleri yok iken ,kendi üvey evlatlariyla mükemmel vakitler geçiriyorlar.

Kıskanmam normal mi yoksa çocukcamı hic bir fikrim yok ama tek bildigim haklı olmam ve tüm bedenimin sinir öfke kin ve intikam duygusuyla dolup taşmasıydı.

Sabah kapının calmasıyla uyanmıştım kalkıp kapıyı açmıştım.kargocuydu bana birseyler söylemeye başlamıştı ardından elime bir zarf vermişti, elinde olan kağıda da zarfı aldığıma dair imza attirmisti.

Kapıyı kapatıp içeri geçmiş dedemin koltuguna oturmustum.

Elimdeki zarfın üzerine bakmıştım ama bir anda gördüğüm şeyle ayağa kalkmiştim.

"hasiktir ..."demiştim napıcağimi bilemeyerek
Zarfın içinde babamlarin gönderdiği bir belge vardı, yaşadığım ev babaların üzerine kalmıştı çünkü ben daha reşit görünmüyordum.

Babamlar ise evi satılık olarak sunmuşlardi yani kısacası yaşayacak yerim kalmamıştı.

Hemen elim telefonuma gitmişti babamın numarasını tuslamistim ama fayda yoktu çünkü babam telefonu acmamisti.

Son çare annemi aramıştım,oda çalmaya başlamıştı.
"Alo anne babam ne yapmaya çalışıyor, benim burdan başka yerim yok ama burayı satılığa çıkarmış. Bu ne saçmalık, bana bir kerecik bile olsa babalık yapsın ve o satılık yazısını kaldırsın, gelmiş bana kargoyla zarf göndermiş evden çık diye"demistim anneme konuşmak icin zaman vermeden

"Oğlum yapacak birseyim yok sen bulamazmisin bir yer " demisti annem

"Ben nereden bulabilirim anne cebimde dedemin bana bıraktığı bu ev vardı birde emekli maaşı vardı ,ama o zenginlik içinde yaşamaniza rağmen onu bile çok gördünüz bana "demiştim sinirimi tutamayarak

"Babanın şirketinde sıkıntılar var o yüzden satıcaz orayı, benim ve babanın birleşik kararıydı orayı satmak ...ama babanla konuşurum seni o alır ,onda kalırsın " demişti

"BEN SIZIN BEYNİNİZİ SIKEYIM YAPTIGINIZ BAKIN BENI NE HALE GETIRDINIZ ,KANSER EDICEKSINIZ BENI ARTIK NE ŞİRKETMIS BE SIKERIM ŞİRKETİNİZİ SIZIN ,BABAMLA KONUŞSAN SANKİ ALIRDA BENI YANİNA ..." demiştim çıldırmışcasina

"AĞIZINI TOPLA ÖYLE KONUŞ,ÇOK DEGISMIŞSIN OGLUM ..."demisti

"o kadar şey söyledim sadece buna mı takıldın anne gerçekten mi?Ben sana diyorum babamla konuşma boşuna o diyecek sen al ,sen diyeceksin ben almam sen al .SANKI BEN COK MEMNUN BIR HAYAT YASİYORMUSUM GIBI, YA YAPMASAYDINIZ BENI BEN MI DEDIM SEVISIN BENI YAPIN " demiştim ardından annemi dinlemeden suratına kapamistim

Ayağa kalkıp masanlarin üzerini dağıtmaya başlamıştım,sinirden nevrim dönmüştü neye vurduğumuz ne yaptığımı bilmiyordum ,nefesim bitene kadar bağırmaya başlamıştım Etrafa ana avrat sovuyordum kitaplar boyalar yemekler cam kırıkları ayaklarıma Ellerime batmisti .

Sinirden ağlıyordum arada dizlerime vuruyordum tırnaklarım avuç içime batiyordu .

Hızlıca odama gitmiştim çantamı açıp içindeki icki şişesini dikmistim kafama ardından dedemin koleksiyonunda olan alkolleri çıkarmaya başlamıştım dolabından ,bardak kullanmadan İçmeye başlamıştım .

Telefonum çalıyordu ama ben keyfimi bozmuyordum boğazlarım midemi yaksada alkol, durmuyor hala içiyordum.

Bir anda kalbime bir bicak saplanmıştı sanki ,o kadar acıyordu ki canım, sanırım hayalim ve düşlerim gerçek olacaktı ama çok acı veriyordu.

Sanırım ölüyordum,kalbim o kadar acıyordu ki sanki birisi göğüs kafesimi elleriyle kırarak açıp kalbimi söküyordu.

Nefesim kesilmeye başlamıştı yüzümün yandığını kızardığını hissediyordum ,kulaklarım cınlıyordu ve en sonunda Bulanık görmeye başarmıştım Sanırım alkol tüm vücudumu ele geçirmişti .

Yavaş yavaş yerle bulusmustu tüm vücudum,bedenim uyuşmayan başlamıştı ,nefesim o kadar kesiliyordu ki öleceğime emindim.

Ve sonunda gözlerimi kapamıştım sanki rüyada gibiydim en son birinin bana dokunuslarini hissetmiştim.

Kimdi o han mi? annem mi? Babam mi? Yoksa öldümde deden mi uyandırmak için dokunuyor bana?
...

Kulaklarıma kalp ritmi sesleri ve dit dit sesleri geliyordu,galiba hastanedeyim gözlerimi ne kadar uğraşsamda anlamamıştım,ama kulağıma jisungun sesleri geliyordu birileriyle konuşuyordu sanırım kadındı konuştuğu yavaş yavaş sesleri yaklasiyordu.

Ben ise hala yatıyor halsiz gözlerimi açmaya ugrasiyordum.

"Doktorun dediğine göre artık organları bayağı kötüye gitmiş, fazla alkol içtiği için ama yine ilaç takviyeleri yapılması gerek alkol sigara asla kullanmamalı ,ben gereken diğer herseyi halledicem zaten refakatçi olarak siz kalacaksınız değil mi?" Demiştim tiz sesli kadın

Jisung ise onaylamıstı mırıltıları ile ardından koltuğa oturup başka birilerini aradı.

Ne kadar zaman geçti hiçbir bilgim yok ama tek bir bildiğim var jisung benim için üzülüyor aradığı çoğu kişi tanıdığı doktorlardı hepsiyle konusup bana tedaviler ayarladı ,konuşurken zayıf olduğumu vitaminsizlikten sürekli hasta olduğuma kadar herseyi anlatmıştı doktorlara, hepsine teker teker usanmadan anlatıyordu.

Hafif mırıltı cikarmıştım sonunda jisung ise hemen yanıma gelmişti Elimi tutuyordu ,

"Uyandın mı Birtanem hmm" demisti yicem bana birtanem dedi

Ben ise zorla aralamıştim gözlerimi,"Sen mi getirdin beni" demistim yavaş yavaş ama jisung benim yavaş konuşmamı dinlemişti ,tüm odağı bendim.

"Evet bebeğim"

__________
Düzenlendi!
932 kelime