"အားလုံးအသင့်ဖြစ်ရင် သွားကြမယ်လေ"
"အိုခေ သွားကြစို့"
"နေပါဦး"
နှစ်သစ်ကူးကာလအတွင်း ဂျယ်ဂျူကျွန်းသို့ အပန်းဖြေခရီးထွက်ကြမည်ဖြစ်၍ မူလက ဟာအိုတို့မိသားစုသုံးယောက်၊ မက်သရူး၊ ထယ်ရယ်နှင့် တရုတ်မှအလည်လိုက်လာသည့် ထယ်ရယ့်ကောင်လေးသာ အတူသွားကြမည်ဟု စီစဥ်ထားသော်လည်း သွားခါနီးနှစ်ရက်အလိုကျမှ ဘေးအိမ်က တူဝရီးသုံးယောက်ကလည်း လိုက်ချင်သည်ဟု ဆိုလာသဖြင့် စုစုပေါင်း ကိုးယောက်ဖြစ်သွားသည်။
ထိုတူဝရီးသုံးယောက် လိုက်လာမည့်ကိစ္စနှင့်ပတ်သတ်၍ ပထမ၌ ဆောင်းဟန်ဘင်းက သဘောမတူသော်လည်း ဟာအိုတစ်ယောက် တစ်ညလုံး ချော့တလှည့်ခြောက်တလှည့်နှင့် ကြိုးစားပြီး နောက်ဆုံးကျမှ သဘောတူညီမှုရရှိလာ၍ ယခုကားထွက်မည့်အချိန်အထိလည်း အင်တင်တင်လုပ်နေဆဲ။
ပြဿနာက လူကိုးယောက်အတွက် ကားနှစ်စီးစီစဥ်ထား၍ ဟန်ဘင်း၏ကားပေါ်တွင် သူတို့မိသားစုသုံးယောက်နှင့် ငါးနှစ်သားညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် လိုက်ကြမည်ဖြစ်၍ ထယ်ရယ်တို့စုံတွဲနှင့်မက်သရူးက ဂျီအွန်း၏ကားနှင့်သွားရန် ဖြစ်လာသည်။ ထိုလူခွဲသည့်အဆုံးအဖြတ်က အားလုံးအတွက် အဆင်ပြေ၍ ကျေကျေနပ်နပ် သဘောတူကြသော်လည်း ဟန်ဘင်းအတွက်တော့ အဆင်မပြေ။ ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမသိ၊ သူ့ညီ လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်အား ဂင်မ်မျိုးရိုး လူပျိုကြီးနှင့်အတူ ကားတစ်စီးတည်း မသွားခိုင်းချင်၊ တစ်ခုခုကို နောက်ဆံတင်းနေသည်။
"မက်သရူးက ဟျောင်းတို့ကားနဲ့ပဲ လိုက်ခဲ့လေ။ လူဆန့်ပါတယ်"
"ဟန်ဘင်းဟျောင်းကလည်း ကျွန်တော်က ထယ်ရယ်နဲ့ပဲ နေချင်လို့ပါဆို"
"အင်းလေ မက်သရူးနဲ့က ကျွန်တော် ဒီကိုပြန်လာတုန်းလေး ခဏတွေ့ရတာကို ဟျောင်းကလည်း ... "
ရည်းစားနှင့်လည်း ခွဲမသွားနိုင်၊ သူငယ်ချင်းနဲ့လည်း ခွဲမသွားနိုင်ဖြစ်နေသည့် ထယ်ရယ်ကပါ ဝင်ပြောလာသဖြင့် ဟန်ဘင်း စိတ်လျှော့လိုက်သည်။ ကြည့်မရသော်လည်း ဂင်မ်ဂျီအွန်းက တည်တည်တံ့တံ့ နေတတ်သော လူမျိုးဖြစ်၍ မက်သရူးကလည်း ရည်းစားရှိပြီးသားဖြစ်ရာ သူ အစိုးရိမ်လွန်နေခြင်းသာဖြစ်ရမည်ဟု တွေးလိုက်၍ နှစ်သစ်ကူးရက်၌ တွဲခါစ ပူပူနွေးနွေး ရည်းစားလေးနှင့်အတူရှိမနေဘဲ အလုပ်ခရီးထွက်သွားသည့် မက်သရူး၏ရည်းစားဆိုသူကိုပင် မဆီမဆိုင် လှမ်းအပြစ်တင်မိသေးသည်။
