"Kimsin sen?" diye sordu sert bir sesle.
"Seri katil." dedim buz gibi sesimle.
Dudakları alayla kıvrıldı. "Beni mi öldüreceksin?" Ölüme meydan okurcasına kollarını açtı. "Buyur öldür beni."
Şimdi değildi ama çok yakında olacaktı. Ateşinin peşinde ge...
Herkese güzel okumalar. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
The Second Waltz - André Rieu (Fon Müziği)
🔥
Şu an içimde hangi duyguların var olduğunu anlayamayacak kadar karmakarışıktım. Kendime itiraf edemediğim bir gerçeğin tam ortasındaydım ve buna rağmen ona resmen meydan okumuştum. Kazanan bendim ama aynı zamanda kendimi kaybettiğimi hissediyordum. Sanki bir şeyler yanlış gidiyordu.
Neden ona bu kadar çekiliyordum mesela? İçimdeki bu hırsa, nefrete rağmen neden onu öpmek istiyordum? Neden bir an olsun karşı koymamak istemiştim? İçimdeki ses bunun yanlış olduğunu söylemeseydi belki de hiç karşı koyamayacaktım. Beni öpecekti ve ben ona daha da çekilecektim. Olmaması gerekiyordu ama bir şeyler oluyordu ve ben reddetmek istiyor, kabullenmek istemiyordum.
Yaptığım harekete tezat olarak içimin karmaşıklığı kendini gösterirken içeriye çalışanlardan biri "Kerem Bey bir bakar mısınız?" diyerek girmişti ve bizi görünce afallayıp "Ç-çok pardon." deyip çıkmıştı. Çalışanın geldiğini dışarıyı gösteren ama içeriyi göstermeyen siyah camdan anlamıştım.
Afallayan suratını gizlemeye çalışıp alayla gülümsedi. Ardından bana doğru hafifçe eğilip iddialı ve soğuk bir sesle "Bir gün seni öyle bir hâle getireceğim ki daha fazlasını dileyeceksin." dedi. Ardından benim gibi sinsice gülümseyip önümden çekildi. Odadan dışarı çıkıp kapıyı ardına kadar açık bıraktığında saçımı başımı yolmak istiyordum. Beni nasıl sinir edeceğini biliyor, ona göre davranıyordu ve ben de salak gibi ona yeniliyordum.
Saçımı başımı düzeltip odadan çıkmıştım ki buraya doğru gelen Selin'i gördüm. Elinde ayakkabı kutusu vardı.
Gülümseyerek "Çok güzel olmuşsun." dedi.
"Teşekkür ederim." dedim gülümseyerek. Samimi davranmaya niyetim yoktu ama kendimi gülümsemeye zorlamalıydım. Bu akşam rol yapacaktım ve ruhsuz, somurtkan biri olarak bunu yapamazdım.
Selin çok hoş ve tatlı bir kızdı. Kerem gibi hiç Koray'ın yanına yakışacak bir arkadaş değildi. İkisi için de üzülüyordum Koray gibi biriyle bu derece samimi oldukları için.
Kutuyu alıp odaya geri döndüm. Sandalyeye oturup siyah tek bantlı, ince topuklu ayakkabıyı giydim. Az önce ayağımda duran ve göz kanatan spor ayakkabımdan sonra bu topukluyu giymek elbisenin altına yakışır cinstendi.
