Ik lig thuis in mijn bed en hoor mijn ouders weer ruzie maken, ik zucht. Maar dan krijg ik een berichtje, het is van Caro en ik betrap mezelf dat ik glimlach naar mijn telefoon.
C: Hey Emma, kan je subiet langskomen voor het groepswerk van geschiedenis af te werken? Je kan dan ook blijven eten, Titin voorziet extra.
E: Hoi! is goed, ik kom subiet naar je toe!
Ik spring recht uit mijn bed en grijp naar de klink van de badkamerdeur, ik doe de deur open en weer dicht. De deur doe ik op slot en zo snel als ik kan maak ik me klaar. Zonder mijn ouders te waarschuwen loop ik de voordeur uit en ik neem mijn fiets. Niet veel later spring ik op mijn fiets en nog voor ik het weet ben ik al aangekomen bij Caro's huis. Ik zet mijn fiets aan de kant en ik bel aan. Caro doet open en laat me binnen. Ik hoor nonkel Karel en Titin al praten, maar ik heb geen zin om nu te praten met mijn nonkel. Ik vraag aan Caro of we direct naar boven kunnen om te werken aan onze opdracht.
Ik weet dat ik subiet sowieso tegen nonkel Karel moet praten, maar hoe langer ik dit kan uitstellen, hoe liever. Hij is de oudste broer van mijn papa en ik heb niet echt een speciale band met hem ofzo. Ik zie hem wel eens een paar keer op bezoek komen of wij gaan naar hem, maar meer niet.
Het is al avond en ik hoor Titin roepen, "Meisjes, komen jullie? Het eten is klaar!" Caro en ik zijn net klaar met ons opdracht, we steken alles vlug weg en lopen dan naar beneden. We schuiven mee aan aan tafel en we praten wat met Titin en nonkel Karel.
