Caro zit op het bed en ze doet een teken dat ik naast haar moet komen zitten. Ik loop richting het bed en zet me neer. "Ik heb nagedacht over wat je vertelde." zei Caro ineens. Ik keek haar geschrokken aan, hoezo denkt ze er zelfs nog aan? Ik had toch letterlijk gezegd dat ze het moest laten?! Ik kijk haar aan en ze verteld verder. "Ik weet dat dit niet de perfecte situatie is en ik weet niet of jij dit oké vindt, maar ik wil wel met jou zijn enzo, maar ik kan het echt nog niet zeggen tegen Vince." zei ze zacht. Ik keek haar aan, ik begreep niet wat ze bedoelde, wilt ze nu met mij of met Vince?
Ik vroeg aan Caro voor duidelijkheid, wat bedoelde ze juist? "Wil je dan met mij of met Vince?" vraag ik onzeker, "Ik wil met jou, maar ik wil het ook nog niet uit maken met Vince, want ik ben bang om hem te kwetsen. Ik wil gewoon een geheime relatie met jou als je dat ook goed vindt." "Zolang ik jou maar heb vind ik het goed!"
Voor ik het wist maakte Caro de eerste move al en ze kuste me zacht op m'n lippen. Nadat ze de kus loste voelde ik dat ik begon te blozen, ze keek me aan en lachte lief naar me. Caro zette zich recht van het bed en ze trok me recht, "Wij gaan nu naar de proclamatie!" zei Caro overtuigend, ik liet me mee trekken door haar en we liepen samen richting het atelier van Camille.
Toen we aankwamen zagen we dat iedereen al vertrokken was, we deden snel onze kleren aan en vertrokken naar het SAS. Net voor we de school binnen liepen hield ik Caro tegen, "Je ziet er prachtig uit Caro." zei ik tegen haar, ze glimlachte lief naar mij, "Jij ook Emmaatje." We liepen samen naar binnen en we waren nog net op tijd, gelukkig!
