4.Bölüm "Gözlerin çok güzel"

1.1K 67 17
                                    

Feriti yatağına yatırdıktan sonra kimseye görünemden odama gittim. Kapıyı kapatıp yatağıma uzandım. Feritin söyledikleri geldi aklıma. Gülesim gelmişti. Kendimi tutamıyordum. Gözlerimi kapattım ve uyudum. Sabah olmuştu. Kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Okul bir an önce başlasaydı keşke. Böyle kalkıp her gün aynı şeyi yapmak çok sıkıcıydı. Anteptede aynı şeyleri yapıyordum ama orası Antepti. Burası İstanbul. Varlığın içinde yokluk gibiyim.

Saçımı toplayıp , üzerimi değiştirdim. Odadan çıkıp masaya doğru ilerledim. Sadece Gülgün hanım ve Asuman vardı. Başka kimse yoktu. Saate baktım. Daha kahvaltının başlamasına yarım saat vardı. Yanlarına gidip Günaydın dedim. Asumanla bir iki kez sohbet etmiştim ama Gülgün hanımla hiç sohbet etmemiştim. Kendi aralarında konuşuyorlardı.

Kulak misafiri olmamaya çalışıyordum ama duyduğum bir isimle dikkatim dağildi. "Ferit dün gece gizlice evden çıkmış"- dedi Gülgün hanım Asumana. "Onun cezası bitmedi mi daha?"- diye sordu Asuman. "Yok bu gün bitiyor"- dedi Gülgün. Anlamadığım şeylerden biride Feritin neden ceza aldığıydı. Yaşını bilmiyordum  ama 22 falan vardır herhalde. Kocaman çocuk sonuçta. "Evden kaçtığı yetmiyormuş gibi birde sarhoş gelmişti"-dedi Gülgün. Kalbim hızla atmaya başladı.

Acaba Gülgün hanım görmüş müdür bizi?. Ya sırf ben duyayım diye söylüyorsa. Allahım nasıl bir işe bulaştım ben. Umarım görmemiştir diye umut ediyordum. "Eve yakalanmadan nasıl girmiş sarhoş halde?"- diye sordu Asuman. Sağolsun benim içimde kalan soruyu sordu.

"Orasını bilmiyorum. Sabah odasına uğradım bende. Leş gibi içki kokuyordu."- dedi Gülgün hanım. Öyle bir rahatlama gelmişti ki. "Hiç akıllanmayacak bu çocuk"- diye Sitem etti Gülgün. Daha sonra yavaş - yavaş diğer ev halkıda gelmeye başladı. Telefonumu yanlışlıkla yanıma almıştım. İfakat hanım masaya telefonla oturmanın yasak olduğunu söylediği için telefonu odama koymak için kalktım ve odama gittim. Telefonu koyduktan sonra odadan çıktım. Ferit merdivenlerden iniyordu. Onu gördüğümde adımlarımı hızlandırmaya başladım.

Hemen yakaladı ve kenara çekti beni. "Nereye böyle aceleyle"- dedi yavaş ve sakin bir sesle. "Kahvaltıya"- dedim. "Bir günaydın yokmu?"- diye sordu. "Günaydın Ferit"- dedim ve ilerlemeye başladım. Kolumdan tuttu. "Seyran dün için teşekkür ederim"- dedi. Anlamamış gibi yaptım. "Neden ki"- diye sordum. "Odama taşımışsın beni"- dedi. "Hatırlamana şaşırdım"- dedim. "Sadece senin yanına geldiğimi hatırlıyorum. Gerisi boş"- dedi.

"Önemli değil ama lütfen birdaha olmasın"- dedim.
"Sen öyle istiyorsan içmem birdaha"- dedi. Aslında söylemek istediğim şey içtiğinde birdaha bana gelmemesiydi ama yanlış anlamıştı. "O anlamda söylemedim ben"- dedim. "Ne anlamda söyledin"- dedi yavaş bir şekilde. Yüzlerimiz çok yakındı. Nefesini yüzümde hissediyordum. Sıktığı parfüm bana bile geçmişti. "Kahvaltıya geç kalıyorum"- dedim ve onu itip hızlıca masaya doğru ilerledim.

Ben masaya oturduktan 2 - 3 dakika sonra Ferit geldi. Daha sonra Halis ağa geldi ve kahvaltıya başladık. "Ee Seyran kızım nasılsın? Dahada alıştın mı?" - diye sordu Halis ağa. "Alıştım efendim"- dedim. "Bu gün İfakat seni çıkarsın , gezdirsin, alış veriş yapın" - dedi. "Peki efendim"- dedim.

Aslında alış veriş yapasım hiç yoktu. Zaten çok sevmem. Ama dışarı çıkıcaktık. Mecbur kabul ettim. Kahvaltı bitti. Odama geçtim. Biraz kitap okudum. Daha sonra üzerimi değiştirdim ve İfakat hanımla dışarı çıktık. Bir kaç mağazaya girdik. Paramı idareli harcamalıydım. Halama yük olmamak için. Bir kaç üst aldım ama ödememe izin vermediler. Çok mahçup olmuştum.

Evlerini açtılar, masalarında yer verdiler, çok iyi davranıyorlar ben hiç alışık değilim. Daha sonra İfakat hanımla bir restorana geçtik. Konuşmuyorduk. Ben büyüleyici deniz manzarasını seyrediyordum. Daha sonra İfakat hanım konuştu. "Bak Seyran. Seninle açık konuşacağım. Biz sana evimizi açtık, masamıza buyur ettik, kimsenin göstermeyeceği iyiliği gösterdik umarım bunları yok sayıpta bir saygısızlık yapmazsın". "Çok tesekkür ederim ama bunları neden söylediğinizi anlamadım". "Şimdi anlayamazsın ama ileride anlarsın" dedi ve konuyu kapattı. Ne demek istediğini anlamamıştım. Ama ileride anlayacaktım.

Amiyàne | SeyFerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin