gekipnapt?

66 3 0
                                    

Pov feyen
Ik ben geland, ik moet nog heel even wachten op leo. Ik kan niet stoppen met huilen eigenlijk, het doet gewoon pijn om te horen dat je vader je niet wilde. Ik haal iets te drinken, ik zie veel mensen naar me kijken. Ik loop naar buiten en ga zitten op een bankje, ik doe mijn oortjes in. Er komt iemand naast me zitten, ik kijk op en zie leo zitten. Ik pak hem vast en knuffelen hem stevig. "Hey schatje." Zegt tie. "Hey." Huil ik, hij tilt me kin op en kust me. "Kom we gaan lekker naar huis." Hij tilt me op en loopt naar zijn auto, hij rijd naar huis. Ik loop naar binnen en laat me vallen op de bank "wil je wat drinken?" "Ja doe maar iets." "Wil je thee?" "Is goed." Ik pak een deken en ga liggen, hij komt bij me zitten. "Kijk eens schatje." "Dankje." Ik neem de thee aan "Wil je vertellen of?" "Zo." "Is goed neem je tijd." Hij slaat een arm om me heen, ik ga tegen hem aanliggen. "Heb je al gegeten?" Vraag ik. "Ja bij training." "Ow is goed, heb je wat in huis?" "Heb je nog niet gegeten?" Ik schud nee "zal ik iets maken voor je?" "Als je wilt." Hij staat op, na een poosje Zegt tie dat er iets klaar is. Ik loop naar hem toe en ga zitten, ik kreeg een bakje soep voor me en een vers broodje hete kip. "Oeee lekker Dankje schatje." Ik sta op en klim op het aanrecht, hij komt tussen mijn benen staan. Ik sla mijn armen om zijn nek "Ik ben achter de waarheid gekomen hoe ik ben ontstaan." Zeg ik. "De jongens hebben het me verteld ja." "Ik snap het gewoon niet, altijd doen ofdat alles ben maar eerst me gewoon niet willen." Zeg ik en pak ondertussen het broodje. "Ik snap je helemaal schat maar zeg eerlijk, hij is een geweldige vader." "Ja maar het voeld gewoon of het allemaal een leugen was." "En ook dat snap ik, maar alles is goed. Hij geeft je toch niet het gevoel dat tie je niet wilt." "Nee maar ik weet het nu wel." "Dat klopt maar hij is en blijft je vader, ookal wilde hij dat eerst niet zijn. Nu wel en hij is geweldig mens, ik denk dat ze het je niet hebben verteld omdat ze het zelf ook willen vergeten." Oké misschien heeft tie gelijk maar het doet gewoon pijn "komt goed schatje." Hij kust me, ik pak zijn nek. Hij tilt me van het aanrecht en neemt me mee naar de bank. Hij legt me neer en kust mijn nek "uhm leo." Ik voel hem zuigen, ik ga door zijn haar. Hij trekt terug "lukt het?" "Nee." "Ow wat is het probleem?" "Hij word niet mooi paars." "Agh wat jammer nou." Hij kijkt me dood aan, ik geef hem nog een kus. "Mag ik weer veder eten?" Hij zucht "Prima." Zegt tie.

(Skip 2 dagen)
Pov orkun
Feyen is der kamer al 3 dagen niet uitgekomen, ik maak me zorgen. "Liv kan je please proberen te praten met der." "Uhm ja ik zal het proberen." Ze loopt naar boven, het duurt niet lang en ze komt terug rennen. "Feyen is weg." "Weg?" "Ja echt der halve kast is leeg en alles is weg." "WAT?" "Ja serieus." Ik ren naar boven "Feyen." Roep ik een keer, geen reactie. Is ze al die dagen al weg, reageert ze daarom niet. "Wat heb ik gedaan, ik ben een monster." "Niet waar schatje, we kunnen er niets aan doen dat ze er zo achter kwam." "Mijn eigen dochter haat me, ze wilt me niet en is nu ook nog weg." Ik bel der een paar keer maar tuurlijk neemt ze niet op, sterker nog ik krijg gelijk voice mail. Shit straks is ze ergens en kan ze negerens heen of bellen want der telefoon is leeg. Ik raak in paniek "rustig." "Nee bel politie, straks is ze ergens en kan ze nergens heen. Is der tel leeg." "Rustig laat mij proberen." Zegt ze. Ze belt en ze neemt ook niet op, shit shit shit. "Liv please." "Orrie rustig, het is vast goed." "Kijk der locatie." "Heeft ze uit staan." "Ja omdat der tel leeg is en ze ergens is en niet weet waar." "En dan, dan bel ik de politie?" "Nou dan kunnen ze der zoeken, misschien is ze wel gekipnapt." "Dat geloof ik niet." "Maar wat nou als het wel is." "Ik denk dat ze gewoon bij stein of lily is." "Oké nou bel daar dan heen." Ze belt dana en de moeder van lily maar niemand heeft der gezien of iets gehoord. Ik bel arne "arne heb jij iets gehoord van feyen ofzo?" "Nee maar ik hoorde vanmiddag wel leo praten met der en ze klonk boos." "Ow leo tuurlijk oke Dankje." Ik bel leo "leo is feyen bij jou?" "Uhm." Ik hoor hem twijfelen. "Nee." "Je liegt, is ze oke?" "WAT BOEIT JOU DAT, JE GEEFT NIET OM MIJ." Hoor ik feyen schreeuwen, er word opgehangen. Ik zucht "gevonden?" "Ow waar?" "Leo." "A was te verwachten." "Ik denk echt dat ze me niet meer wilt zien." "Vast wel, ik ga proberen te praten met der." Ik knik, ik voel tranen. "Het spijt me zo liv." "Voor wat?" "Dat ik je dit aan doe." "Wat doe je me aan?" "Gewoon alles weer overnieuw." "Orkun het is oke, je weet toch dat we dat zijn vergeten. Ja oke misschien komt het nou weer naar boven maar ik ben zo blij dat je hier bent." "Maar." "Geen maar, het komt goed en anders dan laten we der lekker even daar en dan komt het goed. Ze red zich wel." "Oké." Zeg ik, laten we hopen. Ik hoor Celine huilen, ik loop naar der toe. "Papa." Zegt ze blij, ik til der op. "Papa au?" Vraagt ze en veegt mijn traan weg. "Nee schatje." "Huile." "Ow was beetje water." Ik verschoon der luier en trek der pyjama uit "had je lekker geslapen?" "Ja." Zegt ze, ik zet der recht. "Papa feye?" "Die is even naar leo toe." "Ike ook." "Kan niet schatje." Ze trekt een pruillipje "ze komt snel terug." Hoop ik maar "Kom gaan we spelen." "Jaaa." Zegt ze blij, ik neem der mee naar beneden. "Die die." Zegt ze en wijst naar een doos met popen. Ik pak de doos en ga bij der zitten, na een poosje spelen Zegt ze. "Papa." "Ja?" "Wij die." Zegt ze en wijst naar buiten. "Wil je naar buiten?" "Ja speelt t uhm kindje." Zegt ze, het lukt der niet om te zeggen wat ze wilt. Ik snap het ook niet "liv kom eens." "Ja." "Cil probeert wat te zeggen maar het lukt der niet en ik snap het niet." "Ow wat wil je cil?" "Speel die speelt t, kindje." "Uhm spelen met kindjes?" "Ja die." Zegt ze en wijst naar der schommel in de tuin. "Ow naar de speeltuin, wil je dat?" "Jaaah." Zegt ze blij. "Oké nou lets go." Ik neem der mee naar het strand want daar zit een stukje vederop een speel tuin. Ik zet der neer en ze rent weg, ik ga zitten op een bankje.

je vader zou maar orkun kökcü zijn...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu