je vader zou maar orkun kökcü zijn...

dna test

Pov feyen
Mama is niet thuis gekomen ofzo, ze reageert nergens op en is niet online. Ik weet niet wat papa heeft gedaan maar dit moet ophouden. Ik ben zo bang dat ze gaan scheiden, papa appt me

Papa❤️❤️
P: al thuis gekomen?
F: Nee nog steeds niet
P: ow uhm kan je proberen te bellen?
F: al wel honderd keer gedaan, ik weet niet wat je hebt gedaan maar
P: ik heb niet echt iets gedaan, ze reageerde gewoon heel boos en heel snel
F: maar niemand weet nu waar ze is?
P: Nee heb iedereen al gebeld😔
F: ga zoeken dan
P: ze wilt me nu niet, ik kan der beter laten
F: maar uhm oke, wanneer kom je naar huis?
P: morgen ochtend
F: Oké alvast Weltrusten 😘
P: truste prinses❤️

Ik bel opa, misschien is ze weer naar Nederland gevlucht. "Hey feyen." "Hey is mama bij jullie?" "Nee hoezo?" "Ow nou papa en mama waren samen nachtje weg maar door mama's hormonen en papa's reactie daar op hebben ze elke keer ruzie nog steeds, mama is dus vertrokken maar niemand weet waar ze is." "Ow jeetje, uhm laat me proberen te bellen." "Is goed." Ik hang op. Hij appt dat ze niet reageert, shit straks is er iets gebeurd. Ik bel der nog een keer en spreek der voice mail in "mama please kom naar huis of laat weten waar je bent, niemand weet het en ik ben heel ongerust. Please." "Zal het helpen feyen?" Vraagt sem. "Is te proberen." Hij knikt, we gaan maar gewoon naar bed. Slapen doe ik niet echt, al rond 08.00 hoor ik papa thuis komen. Ik loop naar beneden, hij kijkt me hoopvol aan. Ik schud nee "ik heb nog een keer geprobeerd maar ze reageert niet, ik heb opa gebeld en daar was ze ook niet en ze reageerde ook niet op hem." "Fuck man, wat heb ik gedaan?" "Ja leg dat me maar eens uit." Hij legt het helemaal uit "maar uhm, ik snap dat het raar was enzo maar mama zou echt nooit vreemd gaan." "Ja maar alles kan tegenwoordig feyen." "Maar je denkt dat wij een andere vader hebben?" "Nee weet ik veel, kan toch maar denk het niet." "We kunnen het testen?" "Uhm misschien." Zegt tie. "Heb je de bloemen en alles mee?" "Ja." "Laat zien." Hij geeft me de bloemen die ze van iemand anders heeft gekregen, ik kijk naar het kaartje. Je kan niet zien waar het vandaan komt ofzo "raar man." "Ja ze heeft dus gewoon geheime aanbidder of van der andere gast." "Pap ik geloof dat echt niet." "Ja maar ze deed ook ze verdacht over die timo dus ik vertrouw het gewoon niet." "Oké dan haal de dna testen en dan doen we die, heb je al weer iets uitgesloten in iedergeval." Zeg ik, hij knikt en gaat naar de winkel. Mijn telefoon gaat, ik ren er naar toe in de hoop dat het mama is. Eva, jammer ik neem op "hey feyen, is mama in de buurt. We hadden een afspraak gister avond maar ze is niet gekomen." "Uhm mama is sinds gister avond eigenlijk vermist, niemand weet waar ze is." "Jeetje, alles al geprobeerd?" "Ja alles, ze had ruzie met papa en toen is ze gegaan." Zeg ik. "Ow uhm laat me weten als ze terecht is." "Ja doe ik." Ze hangt op. Papa komt weer terug "Oké je moet effe met dit stokje in je mond gaan en effe een beetje tegen je wangen aan de binnen kant." Zegt tie, ik en sem doen het. Hij ook, we moeten nu 20 minuten wachten. Dit is niet een officieel ding want dan moet je naar de dokter maar dit werkt 9 van de 10 keer wel gewoon. Ik loop naar boven en hoor papa heel hard huilen, troosten ga ik niet want hij deed dit wel een beetje zelf en moet tie er zelf uit komen. De timer gaat af hoor ik, ik loop naar beneden en ga weer zitten. "Oké hier staat dat als je die spul op die staafje doet en het geeft het zelfde aan, dan is het gewoon het zelfde dna." Leest sem voor. We doen het, sem en papa zijn het zelfde. Ik zie hem opgelucht kijken, ik doe het ook. Ik ben best bang, straks is mijn vader niet mijn vader. "Feyen ookal is het niet, ik blijf je vader Ja. Ik wil gewoon voor je blijven zorgen." Zegt tie, ik knik. Het is het zelfde, ik knuffel hem. "Ik hou van je papa." "Ik ook van jou prinses, en van jou sem en van jullie moeder." "Gaan we zoeken?" "Ja kan." Zegt tie, we stappen in de auto en gaan naar wat plekken waar ze zou kunnen zijn. Na 4 uurtjes rijden Zegt tie "Ik geef op, mama is gewoon weg en ik ben der kwijt." "Nee nee das niet zo, je had toch gezegd dat je een break wilde?" "Ja." "Nou misschien is ze dus ergens heen zodat ze ook rustig die break door kan komen." "Maar ik wil geen break, ik wilde der rust geven." "Ja dat weten we." Zegt sem. Hij rijd weer naar huis, er hangt een trieste sfeer rond om hem. We lopen naar binnen "WAT IS DIT? JE DACHT ECHT DAT ZE NIET JOU KINDEREN WAREN? FUCK JOU MAN." Zegt mama heel boos die daar staat met onze dna testen in de hand. "Liv." Zegt tie en pakt der vast "LAAT ME LOS, IK BEN FUCKING BOOS. IK KOM SPULLEN HALEN EN DAN ZIE IK DIT." "Spullen halen, waarvoor?" "Zodat ik effe weg kan voor je break, die wilde toch nou die kan je krijgen." "Nee nee wacht, ik wil geen break. Ik wil jou hier bij me, ik bedoelde meer een dagje rust voor jou. Het spijt me zo." "Ja beetje laat, je krijgt nu je break en ook lang ook. Tot over 2 weken." Zegt ze en loopt de deur uit. Hij rent er achter aan, ik kijk sem aan. "Ik ben bang feyen, straks houden ze niet meer van elkaar en dan zitten we hier. Moeten we elke keer wisselen van huis." "Nee nee dat gaat niet gebeuren, hoop ik maar het komt wel goed." "Maar al deze ruzie elke keer, vaak is dat een voorteken van een scheiding." "Nee sem niet bij hun." Hoop ik maar. "Nee elke keer die psychische shit met jou, hoe kan je denken dat het niet jou kinderen zijn?" Hoor ik mama huilen. "Maar vertel me gewoon van wie die bloemen dan zijn, wie is timo vertel het me gewoon." Huilt papa. Wacht timo? Timo is het vriendje van lily. Hij maakt hele mooie foto's van dingen weet ik en mama vroeg naar zijn nummer voor een cadeautje voor papa. "Orrie dat heb ik toch gezegd, dat komt nog. Ik zweer dat ik niet vreemd ga echt niet, ik hou van je. Maar uh het is inderdaad beter als we even een break nemen." "Wat nee liv please? Doe het me niet aan, net zoals toen. Please niet, het spijt me dat ik die dingen dacht maar als je me niet kan zeggen wie hij is dan is het toch logisch dat ik shit ga denken." Huilt tie. "Nee want ik ben je vrouw, we zijn getrouwd en dan hoor je elkaar te vertrouwen en dat doe je nou niet echt." "Sorry liv, het spijt me dat ik geen goede man kan zijn voor je. Je hebt gelijk, ga maar en als je me niet meer wilt snap ik dat." "Wat doe niet zo raar, tuurlijk wel. Orrie ik hou echt van je en je bent een top man maar je moet iets meer vertrouwen. Al die dingen, 2 bruiloften en alles. Ik heb zo veel voor je over gehad, dingen die ik niet wilde. Dan gooi ik dat toch niet zo weg." "Oké ik zal meer vetrouwen maar nog steeds wil ik weten wie timo is, please?" "Papa dat is het vriendje van lily, hij is veelste jong." "Feyen bemoei er niet mee, waarom zou mama een 15 jarige nummer in der telefoon hebben." "Nee dat is echt, hij regelt wat dingen voor me." "Jullie maken een grapje toch, alletwee. Heb je haar omgekocht ofzo?" Vraagt tie der. "Papa kap, dit is echt. Nee ze heeft me niet omgekocht, ik help jullie juist. Ik wil gewoon dat dit klaar is, dat jullie weer van elkaar kunnen houden." Hij kijkt naar de grond "dat doen we ook wel feyen maar soms kan niet alles helemaal goed gaan." Zegt tie. "Nou zo lijkt het niet, kijk hoe je tekeer gaat tegen der. Ze is zwanger van jou, mijn zusje. Alles wat jullie doen op dit moment sloopt jullie huwelijk, ik wil dat niet. Ik hoef niet elke keer heen en weer te gaan van huis, please." Smeek ik en loop naar binnen.