village love ✦ //HYUNLİX

1.2

Onu alı mı koyucaktı? Ona güvenmişti..

"Nereye gideceğiz Felix?"

Felix sırıttı ve cevap verdi.

"Evimize bebeğim."

"Evimize mi?! Bizim bir evimiz yok ki?"

Felix yemeğini yerken ona cevap vermedi. Onu umursamadan yemeğine devam etti.

"Felix?"

Sertçe ona baktı.

"Ne?"

"Soruma cevap verir misin?"

"Yemek yiyorum küçük kör müsün!"

"Peki."

Hyunjin'in sesinde hem kırgınlık hemde kızgınlık vardı. Felix onu umursamıyor üstelik kaçırmaya çalışıyordu, küstahça.
Hyunjin'in aklına plan geldi; kaçmak.
Onu bulur muydu, bilmiyordu.

Planı uygulamaya başladı..

"Felix ben tuvalete gidiyorum sanırım midem biraz bulanıyor."

"Hızlı ol."

Hyunjin hafif kafa sallayıp ayağa kalktı tuvaletin yolunu tuttu. Tuvalete girdi kaçmak için etrafa baktı, görünürde kimse yoktu yani rahatlıkla kaçabilirdi fakat Felix onu yakalarsa napıcaktı? Hiç bir fikri yoktu ama şuan onun yanında durmak istemiyordu.

Restoran'ın arka kapısı varmıydı ki, ordan kaçabilirdi aksi taktirde ön kapının girişinin yanına oturmuşlardı. Stresten terlediği için elini yüzünü yıkamaya başladı, yıkarken içeri biri girdi.

Hyunijn aldırmadı ancak arkasından biri sarıldığı için Felix sandı hemen gözlerini açtı
Hyunjin gördüğü kişi karşısında gerilmeye başladı.

"Siz kimsiniz, neden beni takip ettiniz!"

"Sakin ol güzelim burası ortak alan bilmiyor musun?"

Masaya oturdukları an Hyunjin'i izleyen adam Hyunjin tuvalette gittiği zaman peşinden gelmişti.

"Siz önünüze gelene arkadan sarılıyor musunuz?!"

"Hm sadece senin gibi seksi olanlara."

"Siktir git pic!"

"Shh güzelim daha eğlenicez."

Hyunjin eğlenicez lafını duyduğu gibi çantasını adamın yüzüne geçirdi daha sonra adamın kafasını lavaboya sokup çeşmeyi açtı.

"Haklısın çok eğlendim."

"SENİ BULUCAM SÜRTÜK"

Hyunjin çıkarken adamın laflarına dikkat etmedi kapıyı açtığı gibi karşısında Felix'i görmeyi beklemiyordu.

"Nerde kaldın Hyun?"

"İşim uzun sürdü."

Hyunjin'in arkasından her yeri ıslak kafasını tutan adam belirdi ayriyetten Felix o adamı gördükten sonra bakışları değişti daha keskinleşti.

"Sen bittin sürtük seni BULUCAM!!"

Adam sinirle çıktı Hyunjin kıkırdadı Felix ise anlamaz bakışlarını Hyunjin'e atıyordu.

"Naptı o adam sana?"

"Aman boşver. Hadi geçelim yerlerimize."

"Bunu sonra konuşucaz."

Hyunjin takmadı nasıl olsa kaçıcaktı buradan. Masaya gittiler Felix cüzdanını aldı.

"Ben hesabı ödeyip tuvalete gidicem bekle beni burda."

Hyunjin yavaşça kafasını salladı. Felix'i gözleri ile takip etti ve tuvalete gitmesini beklediği gittiği an kaçıcaktı. Felix hesabı ödeyip tuvalete gitti ardından Hyunjin de hemen kalkıp ordan hızlıca gitti.

Felix geldiğinde Hyunjin'i göremedi ilk başta biraz afalladı daha sonra hemen toparlanıp adamlarını aradı.

"Efendim Felix bey?"

"Hazırlanın Hyunjin'i bugün benim eve götürüyoruz."

"Peki efendim."

Kapattı ardından eşyalarını alıp oradan hemen çıktı.

Arabasına bindi kendi evine gitti Hyunjin'in nereye gittiğini tespit etmeye çalışıyordu.
Hyunjin şuan şehirdeki eve gidiyordu.

______________

Hyunjin'den:

Oradan kaçtıktan hemen sonra annem gil ile şehire dönmeye karar verdim Felix beni kesinlikle kaçırıcaktı. Annemlere söylemeli miyim, bilmiyorum? Olay daha çok büyüyebilir ve kötü sonuçlar olabilir bu yüzden söylemeyeceğim.

Kulaklığımı taktım müzik dinleye dinleye yolu izlemeye başladım sonra gözlerim kapanmaya başladı.
...
...
Gözlerimi açtığımda evdeydim kesin babam çıkardı beni canım babam bee.
Aşağıya indim annem yemek hazırlıyor babam ise bilgisayardan işlerini yapıyordu annemin yanına gittim sandalyeye attım kendimi.

"Anne ne zaman hazır olcakkk" annem sıçradı bana döndü kadının aklını aldım sanırım. "Ne o Hyunjin siccin demiyiz çocuğum!? Yok sana yemk!!"

Of ya "anne ne bilim özür dilerimm ben senin çocuğunum ya yemek yok ne demek??" "Kes Hyun git babanı çağır." Bu işlerde hep bana kalıyor ya.

Babamın yanına gittim "baba annem çağırıyor yemek hazırr!" Babam kafasını bilgisayardan kaldırdı ama gözleri kıpkırmızı sanki korku filminden çıkmış gibi bana anlamaz şekilde baktı.

"Babandan korkma Hyunjin..!" Babam(?) Kafasını değişik şekilde oynatmaya başladı sonra evde deprem oluyor gibi oldu sallanmaya başladı babam(?) Yerinden kalktı üstüme gelmeye başladı.

"Sen kimsin babama naptın!!!" İçerden annem babam ile aynı gözler ve elinde bıçak ile gelmeye başladı üstüme.

Tam üstüme geldiler sıçrayarak uyandım.
Hala arabadaydık ve daha yenice şehire girmiştik.

Odüm koptu be kabusmuş.

Eve geldik eşyaları falan eve soktuk sonra girdik annem kendi odaklarındaki banyo ya girdi ben kendi odamdaki babamsa evdeki normal banayo ya girdim hepimiz banyo olduk.

Hala o kabusun etkisindeydim çok korkunçtu ayy. Banyodan çıktım üstümü giyindim saçlarımı kuruttum.

Mutfağa gittim annem yemek hazırlıyordu.
"Anne ne zaman hazır olurrr" annem sıçradı "Ne o Hyunjin siccin demiyiz çocuğum!! Yok sana yemek." Ananı noluyo la.

Bu rüyadaki aynı cümleler sıçtım.

"Git babanı çağır."

Bismillah başlıyoruz bir şey olmaz herhalde ya. Babamın yanına gittim televizyon izliyordu "baba annem çağırıyor yemek hazırmış" babam bana baktı oh gözleri kırmızı değil. "Geliyorum."

Babamla birlikte mutfağa gittik sonra yemeklerimizi yedik.

Babam konuştu "hadi artık yatalım yol yorgunuyuz." Hak veriyorum gözlerim kapandı kapanacaktı.

Odalarımıza dağıldık ben zaten hemen gittim.

______________

Öldüm sandınız dimi dhsjsjskks
Bölüm sonu kardeş bb