Out of the spotlight || Taekook

29-Kiraz Çiçekleri ve Ayrılıklar

Bu bölümümüz biraz geçiş gibi, büyük olaylar yok ve kötü yazmış/ yazım hatası yapmış olabilirim özür diliyorum çünkü kontrol etmedim🤧

Oots yan bilgi: Hyejin Taehyung'u küçükken kucağından düşürdüğünden Tae'nin sol omzunda bir iz var (Taehyung bunu bilmiyor🦦)

Kim Taehyung.

Tüm Güney Kore'nin en az bir kez duyduğu bir isimdir bu. Öyle ya da böyle, sosyal medyada gezinirken ya da gazetede hatta belki de sergilerine afişlerine denk geldiğiniz, sanata pek ilgisi olmayanların dahi ufaktan da olsa en azından adını bildiği, dönemin en bilinen sanatçısı. Pek fazla kendini röportaj gibi kısımlara sokmadığından özel hayatı konusunda çok kısıtlı bilgi bulunan ve şu anda yüksek puanlı bir üniversitede dersler veren bir profesör olduğu yazar internette. Tablolarını çok sık görürsünüz, sergilerini, ününü, omuzlarına kocaman bir yük olmuş olan adının ihtişamını görmezden gelmek çok zordur. Fakültede onun derslerini alanlar bilir ki Kim Taehyung verdiği ders konusunda taviz vermeyen, ciddi, işine aşık bir adamdır. Her dersinde kahvesi yanındadır, şık giyimlidir, düzgün ve akıcı bir Korecesi olmakla birlikte hiç kimseye özel muamele uygulamaz. Bilindiği kadarıyla da, bekardır.

Bunlar ben dışında herkesin bildiği şeylerken, benim bildiklerim artık Kim Taehyung'un ününün ötesine geçmişti. Bekar olmadığını öğrenmiştim. Tek kişilik bir tiyatro oyununu Kim Taehyung ile oynadığımı sanarken, sahne ışıklarının sönüp de büyük beyaz ışığın yanmasıyla fark etmiştim yapayalnız olduğumu. Kimse benimle değildi, bütün bir seyirciye tek başıma oynamıştım tüm oyunu. Taehyung'un rol eşim olduğunu sanarken o gidip de izleyici olmayı tercih etmişti. Bana repliklerimi söylemiş, hareketlerimi kontrol etmişti ve ben şimdi bütün oyun bittikten sonra ona bakıyordum sahne üstünden. Spot ışıkları hep onun üstündeydi halbuki, o ışıkların ardındayken onu nasıl görecektim?

"Jeongguk, yine daldın düşüncelere." Annemin sesiyle beraber gözlerimi birkaç kez kırpıştırıp derin bir nefes aldım ve oturuşumu değiştirdim. "Üzgünüm, fark etmemişim." Dedim çayıma uzanırken. Kışın en soğuk günlerinden birindeydik, şubatın son günleriydi ve kar yağmayı bırakmıştı. Ama soğuk hala oradaydı, camlara çarpıp kalbime işliyordu içerisi sıcacık olmasına rağmen.

Taehyung'u uzun zamandır görmüyordum doğruyu söylemek gerekirse. O geceyi bile hayal meyal hatırlıyorum demek isterdim ki, bu yanlış olurdu. Her detayına kadar hatırlıyordum, en çok da bu canımı yakıyordu.

Hem evli hem de çocuğu olduğunu öğrendikten sonra, evdeki o küçük oğlanla bakışmamız benim anksiyete krizine girmemle sonuçlanmıştı. Beni o halde gören çocuğa nasıl bir travma yaşatmıştım bilmiyordum ama o da korkudan ağlamaya başlamıştı ve Taehyung hangimize yetişeceğini şaşırmış halde iki yana koşturmuştu panikle. Ağzından Jeongguk çıkmış, sonra da Soobin demişti. Birkaç kez tekrarlamıştı bunu.

O geceyi daha da özetlemek gerekirse apar topar hastaneye götürülmüştüm ve yılbaşına hastanenin acilinde girmiştim. Düşününce bu çok acınası bir durumdu, en aciz yanımı göstermiştim Taehyung'a ve bu yüzden kendimi affedemiyordum. Kendime geldiğimde Taehyung doktorla konuşuyordu, kucağında Soobin ile beraber. Bu yüzden o an nasıl akıl ettiğimi bilmesem de hala baygın taklidi yapmış ve Taehyung görüş açımdan çıktığı anda kalkıp hastaneden çıkış formunu imzalayıp gitmiştim. Sonrasında telefonum defalarca çalmış, yüzlerce kez mesaj almış olmama rağmen bakmamıştım hiçbirine. Onu görmek istiyordum ama ona katlanacak halim yoktu. Bana açıklayacağı hiçbir şeye inanamayacağımı biliyordum çünkü.

Tabiki de sonraki günlerde karşılaşmıştık. Her seferinde beni durdurup konuşmaya çalışsa da kafamı kaldırıp yüzüne bile bakmadım ve finallere kadar da bu devam etti. Finallere berbat halde girdim, Jungwoo bile ne olduğunu sormaya korktuğundan bir şey demedi bana. Finaller bitti, ben artistik anatomi dersine kendi anatomimi götürmediğim için direkt olarak kaldım ve bahar dönemini dondurdum. Evet, dondurdum. Böyle bir plan yapmamıştım kafamda ama ara tatile ilk girdiğimiz hafta anneme af çıktığını öğrenmiş ve bunu fırsat bilerek onun ve Beomgyu'nun yanına, Busan'a gelmiştim. Geldikten sonra da eğitimimi dondurma kararı almak zor olmamıştı. Yeniden her ders Taehyung'u görmeye mental olarak asla hazır değildim çünkü.