Out of the spotlight || Taekook

20- Teklif

Olayların üstünden bir hafta geçmişti. Hiçbirimiz iletişim kurmamıştık, Eunwoo ve Mingyu'nun arası hala bozuktu, Yugyeom bizimle konuşmuyordu, Jaehyun her zamanki gibi kaosun içinde sessizdi ve Minghao'nun nerede olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu. Bildiğim tek bir şey varsa o da herkesin hayatına devam ettiğiydi.

Kasımın son haftasıydı, birkaç gün içinde kış mevsimine resmi olarak girecektik. Hava hala soğuktu, hatta öncekinden daha soğuk. Mont giymeden çıkılmayacak zamanlara girmiştik. Kurumuş yaprakların hepsi döküldüğünden kızıl ve turuncuya boyanmış sokaklar yerini renksizliğe bırakmıştı. Önceki senelerden hiçbir farkı yoktu, ya da farkı olmamasını dilerdim ama vardı. Ufak tefek farklılıklar.

O an Bay Taehyung'un dersindeydim. Kafam düşüncelerle doluydu, önümde beyaz dokunulmamış bir kağıt ve kalemlerim duruyordu. Bizim çocukları düşünmeden edemiyordum. Mingyu her zaman inatçıydı evet ama hiçbir zaman bu kadar ileri gittiğini görmemiştim, görmemiştik. Eunwoo ise onu taklit eder gibi olaya el atmıyordu asla. Yugyeom'dan ses seda yoktu, öldü mü kaldı mı onu bile bilmiyordum ama aramaya çalışsam telefonu ya kapalı oluyor ya da meşgule atıyordu. Canımı sıkmıyor değildi bütün bu olaylar. Kasvetli bir haftadaydık ve ben bu kasvette boğulmaktan zerre memnun değildim.

"Jeon Jeongguk!" Duyduğum ses beni yerimden zıplattı. Beynim birkaç saniye olayı algılayamasa da en sonunda Bay Taehyung ile göz göze geldik. Açıkça sinirliydi. "Ders sırasında dikkatini buraya vereceksin!"

"Özür dilerim." Dedim mırıltıyla karışık. Elindeki tebeşiri sertçe masasına bırakıp derin bir soluk bıraktı. "Mükemmeliyetçi birisi olduğumu duymayan yok bu fakültede? Değil mi? Sadece işlediğim dersin değil, öğrencimin de mükemmel olmasını sağlarım, ne olursa olsun. İyi bir öğrenci değil misiniz? Kalırsınız! Dersim esnasında başka bir şeyde mi ilginiz var? Kalmasanız bile sürünerek geçersiniz! Sanat zaten yüksek mevkilerce hor görülen bir bölümken ve mükemmel olmayanın burada kendini geçindirme imkanı yokken kimsenin aylaklık etmesine göz yumamam! Köpek gibi çalışacaksınız, canınızı dişinize takacak ve benim dersimden öte diğerlerinden de en yüksek puanlarla mezun olacaksınız! Sanatın hiçbir değeri ve maddiyatı olmadığını düşünen insanlara başarınızla bunun yanlış olduğunu kanıtlayabildiğiniz an, benim için iyi bir öğrencisiniz demektir."

Herkes sessizdi, Bay Taehyung'un çatık kaşlarına rağmen yüzünde anlayışlı bir ifade vardı, sanki "biliyorum neler yaşayacağınızı" der gibi. Hayat tavsiyesi verdiğini hepimiz biliyorduk. Bu dersi alan herkes öğrenmişti ki Bay Taehyun sert bir şefkat dili kullanıyordu. Ama sadece dersi için. Normal bir zamanda konuştuğunuzda nazik, yine de mesafeli birisiydi. Onunla yakınlaşmaya başladığımızı düşünüyordum aslında ama bir adım geri atıp baktığımda hiç yol katetmediğim çok belliydi. Bu da zaten kötü geçen kaftanın üstüne tuz biber katıyordu adeta.

"Devam edelim." Dedi sonra. Hiçbir şey olmamış gibi. "Kıvrımların nasıl yapılacağını anladıysak hepinizin birer örnek çizmesini istiyorum. Cinsiyetsiz bir anatomi olacak, yani hiçbir şekilde kadın veya erkek bedenine özgü bir detay istemiyorum, S kıvrımı üstünde çalışalım. Kusursuz bir S çizimi yapın, beden hatları belirgin olabilir, hem kadın hem de erkeğe özgü bütün bedensel özellikler serbesttir, boyun ve beli uzun tutun, bacakların aralığı omuz genişliğini geçmesin. Başlayabilirsiniz."

Dediğini yapıp hepimiz önümüze odaklanmaya başladığımızda o da önüne bir kağıt aldı. "Ben de çizeceğim ve en sonunda eleştiri yapacağız."

Bir daha da ses çıkaran olmadı. Yağmur başladığından atölyenin büyük camlarına sertçe çarpıyordu, kalemlerin kağıda değdikçe çıkardığı o tiz ses ve birkaç burun çekiş. Dediğini yapıp boyun ve bel kısımlarını uzun tuttum, yüz hattı eklemek gibi bir zorunluluğumuz yoktu ama yine de denemek istedim o an. Şekil vermeye başladım. Önce keskin bir çene hattı çektim, sonra da iri gözler ekledim. Kafamı hafif eğip yüz ve beden oranına baktım usulca. Uyumluydu. S kıvrımı da gözle görünür haldeydi. İyi gittiğimi düşündüm.