Emblem of Love (Book 2)

Chapter 6

" Sir Sanchez?" rinig kung tawag sa akin ni Leo kaya lumingon ako sa kaniya. Simula nong heart to heart na pag-uusap namin sa oval field ay na ka pag-isip-isip din siya. Im sp glad na na pag-isipan niya niyang mabuti ang gusto kung ipahiwatig sa kaniya. Nag tiwala siya sa akin kaya sa akin siya sumasama. We're buddy here in prison.

"M-Maglalaba po ba ako ngayon?" utal na tanong niya. Siningkitan ko siya ng mata pero yumuko lang siya at pagkatapos nakisabay sa paglalakad  sa akin papuntang playground.

"Wag ka nang maglaba! Nakakainis ka! " Diin ko at binilisan ang mga hakbang ko upang iwanan siya. Nakakainis siya talaga dahil hindi siya marunong makinig at ang kulit niya hindi purket may assurance siya sa akin pero dapat iyong privacy ko ay privacy ko lang.

"Eh! sorry na, kasi po? " panghihingi niya ng tawad at ako naman huminto at sinabunot ang buhok ko.

"Minsan kasi dapat marunong din tayong makinig!"Seryosong sabi ko at huminga ng malalim.

"Sorry na po," Hingi niya ulit ng paumanhin at yumuko

"Hindi ko po kasi talaga sinasadya sir, "dispensa niya sa kaniyang sarili. Inabot niya sa akin ang picture ni Psalm na gusot-gusot na dahil sa katigasan ng ulo niya.

"Aanuhin ko 'yan?" seryosong tanong ko. Naiinis talaga ako at nagagalit dahil iyon na nga lang ang naiwan na picture sa akin ni Psalm pero nilabhan niya pa!

"Sorry na kasi," hingi niya ulit ng sorry sa akin habang nakayuko. Kinuha ko ang picture ni Psalm na inaabot niya at nilagay sa bulsa ng pantalon ko. Binigyan ko siya ng mahinang suntok sa kaniyang sikmura kaya rinig ko ang pag-aray niya.

"Tandaan mo Leo, wala ka nang makukuhang pera sa akin at bahala kana sa buhay mo!" sabi ko at tinalikuran siya.

"She's beautiful," pagbigay niya ng komento kaya lumingon ako sa kaniya. Tinaasan ko siya ng kilay.

"I know she is Leo. Kaya nga minahal ko at mamahalin until my last breath, " tungon ko at iniwan na siya dahil masiyado na siyang abala sa akin.

"Ang sungit mo talaga, Sir. Akala ko ba single ka?" Habol niya sa akin kaya na pahinto ulit ako.

"AAHH! CAN YOU JUST PLEASE STOP FALLOWING ME, LEO!" sigaw ko. Na gulat siya sa attitude ko dahil mali naman kasi siya. Nag-iisang pictunna iyon ng dati kong asawa pero nilabhan niya pa talaga.

"Im sorry," mangiyak-ngiyak niyang wika.

"Alam mo bang ang kulit mo?!" pagalit na turo ko sa kaniya. Isa pa talaga makakatikim na siya sa akin ng pangalawang pagkakataon.

"Hindi mo ba alam na may gagawin pa ako, Leo. Please lang iwanan mo muna ako," maalumanay kong sabi para hindi siya matakot sa akin dahil buddy na kami rito.

"Hindi ko po alam, sorry sir" Hingi niya ulit ng paumanhin sa akin kaya umiling na lang ako at tinalikuran ulit siya. Paulit-ulit na lang iyang sorry niya hindi naman makakatulong sa sinira niya.

"Gusto kong sumama," habol niyang sabi kaya hinayaan ko na lang kung anong gusto niya dahil kanina pa naghihintay si officer Montefalco sa office niya. Nakisabay ulit siya sa paglalakad sa akin hanggang sa marating namin ang opisina. Nagbigay pa ako ng tatlong katok sa pinto bago kami pumasok na dalawa nong pinapasok na kami.

"Im sorry dahil na late ako, "Hingi ko ng paumanhin kay officer.

"No worries," sagot niya rin at pinaupo ako sa harapan niya. He brought food kaya alam kung para sa akin ang pagkain na nasa harapan ng mesa niya. Na rinig kung kumalam ang aking sikmura dahil sa bango ng mga pagkain.

"Kumain ka muna bago tayo mag-usap, " Utos niya sa akin kaya na pa tingin ako sa kasamahan ko na nasa gilid lang rin at naka yuko. Tama ang feeling ko noon unang pag-uusap namin ni Leo dahil siya talaga ang Alas ko.

"Come here and join me, "tawag ko sa kaniya pero hindi muna siya lumapit sa akin at tumingin kay officer. Natatakot siya kay officer Montefalco dahil alam niyang mapanganib itong tao.

"Bahala ka kung ayae mo, "Walang pasensiyang kong sabi at nag simula ng kumain na rin. Tumingin muna ako sa kaniya na nakatingin na rin sa akin at lumulunok. Tinaasan ko siya ng kilay at umiling kaya kusa na siyang lumapit at umupo sa tabi ko.

"Lalapit ka rin pala eh pinapatagal mo pa! " Sermon ko sa kaniya at binigyan siya ng plato at kubyertos.

"Kamusta ang kaso nito kuya?" tanong ko kay kuya nong naalala ko na pinacheck ko pala ang status nito sa loob ng bilangguan dahil kapag nagsasabi niya ng totoo na self-defense lang ang ginawa tutulungan ko siyang maka uwe ng Pilipinas at doon na bubuksan at hearing ang kaso niya.

"Attorney Marcus Levi said that he will detained to crame, "Sagot ni kuya at tumingin kay Leo na kumakain at alam ko rin namam na nakikinig siya.

"Pakisabi kay Atty. Marcus na ayusin ang kaso nito para maka uwe na ito sa Pilipinas, " Sabi ko pa kaya tumango naman siya dahil simula noong sumama sa akin si Leo ay nagpakatotoo na siya sa kanyang sarili at sinabi niya na rin sa pamilya niya na nakulong siya.

"Anyways, ito na pala ang mga ebedinsya at andiyan na rin lahat ng mga taong ginagamit. Sa tulong ng taong ito, mabilis kung nagawa ang trabaho ko, " Sabi ko at tinapik pa ang braso ni Leo at ngumiti sa kaniya.

"Pag-aralan niyong maigi ang report ko kuya para walang alumanyang mangyari," Bilin ko at tumayo na.

"Thankyou Mc Llishan," Pa salamat niya sa akin.

Umayos ako ng tayo at nagsalute sa kaniya bago ako lumabas sa opisina niya. Hindi ko na hinintay na matapos kumain ang kasama ko dahil mabagal pa siya sa pagong king ngumuya parang hindi military at iwan ko kung bakit naging sundalo iyon sa Pilipinas ang bagal kumilos. Naka ngiti akong naglalakad ng marinig kung nagsasalita siya sa likod ko.

"Ang sama talaga ng ugali mo sir alam mong kumakain pa ako eh, " Reklamo niya pero hinayaan ko lang siyang magdaldal at kampanting naglakad.

Im so blessed that Leo is my partner here dahil mabilis lang ang trabaho ko kasi siya mismo ay tinutulungan ako kahit minsan ang kulit niya at excited ng makauwe sa Pilipinas at doon sa sa crame madetained dahil pinangakohan ko siya na tutulungan ko siya sa kaso niya at kapag totoong wala siyang kasalanan dahil sapat na ang tagal niyang nakakulong dito sa US Military Barracks.

I know that he paid off!