28

1.5K 72 1
                                    

Kapıyı açtığımda Büşra'yı ağlıyor olarak gördüm.

Ne olmuştu ?

Neyi bu hali.

" Büşra ne oldu ?" Büşra bana cevap vermeden içeri geçti.

Uğrul da içeri girince kapıyı kapattım.

Büşra odasına doğru gitti.

Uğrulla içeri geçmiştik ama benim aklıma Büşradaydı.

" Büşra nerede ?" Diye sordu Aslan bey.

" Odasına geçti." Dedi Uğrul. Ne diyecektim ki. Hem ağlıyor desem abim Uğrul'u öldürürdü. Korkutta sağ bırakmazdı.

" Saygısız insan bir içeri gelir. " Kudret hanım her zaman ki gibi yine söylendi.

" Hala yoruldu o ya. Ondan geçti odasına."

" Naptınız oğlum?"

" Gezdik biraz."

" Yemek yediniz mi ?"

" Yedik yedik."

" İyi o zaman."

" Ben bir şey soracaktım Büşra'ya geliyorum hemen." Diyerek odadan çıktı Uğrul.

Çok sürmedi ki Büşra'nın sesi geldi.

" Defol git Uğrul." Sesi duyunca herkes ayaklandı.

Koridora çıktık.

" Babam ne oldu ?" Büşra ağlıyordu. Korkut hemen yanına gidip Uğrul'u geçti.

" Abim ne oldu?"

" Gitsin."

Korkut dönüp Uğrul'un boğazına yapıştı.

" Naptın lan kardeşime?"

" Korkut dursana oğlum. Çocuk ne yapsın. Büşra şımarıklığından böyle yapıyor." Biri bu kadını sustursun yoksa ben terbiyemi bozup susturacağım.

Aslan bey, Büşra'yı kendine çekti. Büşra babasın göğsünde sakinleşmeye çalıştı. Abim deli olmuşcasına Büşra'ya bakıyordu. Arada bir Uğrul'a bakıyordu öldürmek istercesine.

" Bir şey yapmadım Korkut abi. "

" Bu hali ne lan?"

" Ya yürürken köpekler geldi o da korktu."

Büşra biraz daha sakinleşmişti.

" Beni onların önüne attı. Köpekler çok büyüdüktü. Oradaki abiler olmasa az kalsın ısırıyorlardı. Hem onun yüzünden bacağımı da burktum." Büşra bir andan burnunu çekiyor diğer yandan ağlıyordu.

" Napim bir an üstümüze koşunca refleksle yaptım." Ay bide utanmadan kendini savunuyor.

" Oğlum bıraksana çocuğu bak bir an oldu diyor. Sende abartma kız gören de yediler sanarlar."

" Abla yeter sabahtan beri susuyorum büyüğümsün diye bir şey demiyorum ama yeter artık. Sen ne istiyorsun benim kızımdan ya." Deniz hanım artık dayanamamıştı ama dayanılacak gibi de değil ki.

Büşra'nın yanına geçip sıkıca sarıldı.

" Terbiyesiz, bu kızın niye böyle olduğu ortada anasında terbiye yok ki kızında olsun." Kudret hanım ileride ki odaya girip kapıyı sertçe vurdu.

" Annecim iyi misin ?"

Büşra başını sallamakla yetindi.

" Ayağına bakayım." Demişti abim. Herkes abime döndü.

Düşünme | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin