Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Ne olmuştu bana buraya nasıl geldim?
Yatığım yerden kalmaya yeltendiğimde kapı açıldı. Her hafta gördüğüm hemşireyi gördüm.
Beni görünce gülümsedi.
" Ne oldu bana ?"
" Tansiyonuz düşmüş. Merak etmeyin şimdi daha iyisiniz."
" Abim?" Dedim.
" Dışarı da çağırma mı ister misiniz?" Kafamı salladım o da çıktı.
Çok sürmedi ki kapı bir daha açıldı.
Abim girdi içeri.
" Abi."
" Abim." Yanıma gelip saçlarımın arasından öptü.
" Ben seni kandırmadım yemin ederim."
" Abim tamam bunları konuşmayalım."
" Hayır konuşalım. Beni yanlış anlama n'olur ben yanlış anlanmak istemiyorum."
" Söyle bakalım ne söyleyeceksin."
Abime oturup bu süreç boyunca olan her şeyi anlattım. Beni sabırla dinle. Ne kadar sinirli olmuş olsa da bunu bana belli etmemeye çalışıyordu ama ben anlamıştım.
" Kızdın mı bana?"
" Kızmadım."
" Ama sinirlisin."
" Gidip Burak'ın ağzını burnunu kırdığımda sinirim geçecek."
" Ama o hiç bir şey bilmiyor ki."
" Sonuçta o da sana boş değil. Onu dövmem için yeterli bir sebep bence."
" Dövmeden halledemiyor muyuz ?"
" Yok halledemiyoruz."
" Abi."
" Yine ne oldu acaba?"
" Bir şey olmadı ama ya ailesi istemese."
" Bende istemiyorum. Hayret isabet olur."
" O zaman ben kimsenin yüzüne bakamam ki."
" Yaptığın bir ayıp yok." Evet yoktu ama abim böyle anlayışla karşılamasını beklemiyordum. Acaba bayıldım diye mi böyle olanaklı bakıyordu yoksa taş üzerinde taş bırakmazdı. Hem bana da çok kızardı ya da ben öyle olabileceğini sanıyordum.
" Çekiniyorum galiba."
" Arkanda ben varım hiç bir şeyden çekinme." Ölecektim de ben mi bilmiyordum ya ? Bu ne anlayış böyle Korkut bey.
Kıkırdadığımda abim ne olduğunu anlamaya çalıştı ama üzerinde çok durmadı.
" Konuşacak mısın o lavukla?"
" Konuşayım mı?"
" Büşra!" Tahammül edemiyordu. Bende çok zorlamadım.
Abim daha fazla soru sormadı bende yorgun olduğum için uyumaya karar verdim. Ne zaman hastaneye girsem gözümü açamıyordum.
###
LEZİ...
Büşra hastaneden çıkalı 2 gün olmuştu. Şükürler olsun iyiydi ama bu son zamanlardaki sorularıyla bizi zor durumda bırakıyordu. O da haklıydı bir şeylere anlam getiremiyordu ama onun sağlığı için hepimizi susuyorduk. Susmak zorundaydık.
Eve girdiğimde kendimi direk banyoya attım. Elimi yüzümü yıkadım.
Bugün Korkut, ben ve Luna parka gitmiştik ve sinir katsayım artmıştı.
