Şebnemin ağzından.
Arda'nın bana yaptıklarının affedilebilir bi yanı yoktu,beni öylece terk edip gitmşti.Artık Ardayı unutmak ve ona dair hiç bir şey istemiyorm.Buna Ardayla olan resimlerimizi ve Arda'nın bana hediye ettiği şeylerdm kurtularak basladm.
Resimlerimizi yaktım, onun hediyelerinide parçaladm kırdm.
Artık geceleride biraz kafamı dağıtmak için hiç tarzım olmayan bir yere bara gidiyorduk. Herzaman yanımda olan ve beni hiç yanlz bırakmayan almiloşüma gidiyorduk bara.
Bu akşam yine gitmiştik barda yine o çocuk vardı.Uyuz şey sinirlerimi bozmaktan başka bi şey bilmiyordu ukala.Bu her ne kadar sinirlerimi bozsada hoşuma gidiyordu galiba...
Şebnem en sonunda dayanamaz ayağa kalkar ve sltam o sırada şebnemin aygı kayr. Selim tutar;
-aman dikkat
Aralarında bi yakınaşma olmaya başlar ve
Şeb-A a off...
Der ve toparlanır masadan çantasını alır saçını savurur ve
- hadi almila gidelm bu münasebetsizlerle uğraşılmaz!
Sele bi bakş atar ve giderler...
Arkadaşlar bu bemim ilk kitabım.Inşallah. beğenmişsinizdir...! :* :*
