6♤Sarhoş

74.9K 2.2K 252
                                    


Keşke bu sabahda her zamanki gibi annemin aramasıyla uyansaydım...
Ama artık her şey çok değişmişti, en önemliside artık ben de değişmiştim. Huzur yoktu, mutluluk hiç yoktu

Odanın kapısının çalmasıyla gözlerimi açtım bu defa, annemin aramasıyla değil...

"Yenge kahvaltı sofrası hazır herkes sizi aşağıda bekliyor" dedi Nazlı

Gözlerimi iyice açıp etrafa baktım. Bir kabus görmek isterdim, uyandığımda bitmesini isterdim. Ama gerçekti

Koltuğa baktım, yoktu. Banyodan sesler geliyordu. Az sonra çıkmıştı banyodan

Göz göze geldik, ama bu defa ilk karşılaşmamızdaki gibi bakmak için diretmedi, kaçırdı gözlerini

Ve günaydın bile demedi

Sanki olması gereken buymuş gibi

Kalktım yataktan, banyoya gittim. Günlük rutin işlerimi hallettim, üzerime su yeşili bir elbise giydim

Banyodan çıktığımda odadan çıktığını farkettim. Beni beklemeden...

Odamdan çıktım. Herkes avludaydı. Sofra kurulmuş, beni bekliyorlardı

"Günaydın" dedim kısık sesimle

"Günaydın güzel kızım" dedi Arhan'ın dedesi Serdar ağa

Gülümsedim

"Günaydın kızım geç otur" dedi Arhan'ın annesi Halide hanım

Geçip Arhan'ın yanında oturdum. Bu masadakiler daha düne kadar benim için yabancılardı, şimdi...

Bir anda kopmuştum hayatımdan, sanki asıl gerçek buydu, 10 sene boyunca ki, hayatım şimdi rüya gibi geliyordu

Herkes yemeğe başlamıştı. Halide hanım tabağıma bir şeyler bırakıyordu, ve sanki gözleriyle 'utanma ye' der gibi bakıyordu

Gülümsedim yüzüne, aynı gülümsemeyle karşılık verdi

Masadaki insanlara baktım

Sofranın başında Serdar ağa, ondan solda Arhan'ın babası Hasan ağa, onun yanında Halide hanım ve Nazlı oturmuştu. Diğer tarafda yani sağda Arhan'ın amcası Murat ağa, yanında karısı Dilan hanım, ve Arhan ile ben.

Açlık hissetmiyordum, o yüzden bir tek çayımı içtim

"Kızım neden bir şey yemiyorsun?"

"Pek iştahım yok" dedim

"Olur düğün sabahı böyle şeyler" dedi ve göz kırptı Nazlı

Serdar ağa öksürdü. Yani adam öksürmekte haklıydı

Yan bakışla Arhan'a baktım. Hiç oralı olmamıştı, sakince yemeğini yiyordu

Ve Arhan ayağa kalktı. Herkes bana bakıyordu, benim kalkıp onu işe uğurlamamı bekliyorlardı galiba

Bende onunla beraber kalktım. Beraber kapıya doğru gittik

Kapıya vardığımızda kulağıma doğru yaklaştı

"Düğün sabahları olur öyle şeyler" dedi ve alayla sırıttı

Kaşlarımı çattım

Tekrar kısık sesle konuştu

"Güzel oyun"

"Ne oyunundan bahsediyorsun? Zaten yaşadıklarımız sanki kaderin bir oyunu, kabus gibi" dedim sitemle

"Doğru... Kader'in bir oyunu" Kader sözüne bastırarak konuştu

Kapıyı açtı. Bende ardından çıktım

Yangın Külü/ Berdel✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin