Sabah herkes kahvaltı masasında toplanmıştı. Arhanla beraber onlara bu müjdeyi nasıl söyleyeceğimizi bilmiyorduk. Heyecandan elim ayağım titriyordu, onların nasıl bir tepki vereceğini merak ediyordum, hemde çok
"Günaydın" dedik masaya geçip otururken
Aynı şekilde karşılık verdiler. Bakışlarıyla süzüyordular bizi. Yüzümüzden belli oluyordu galiba...
"Çocuklar?" dedi Halide anne bize bakarak
"Efendim anne" dedi Arhan
Halide anne bakışlarını kısıp bizi izledi. Aynı şeyi Dilan yenge ve Nazlı da yaptı
Arhan su bardağını eline alıp ayağa kalkmaya çalıştı. Kolundan tutup oturması için geri çektim
"Arhan ne yapıyorsun?" kısık sesimle sordum
"Müjde vereceğim hatun"
"Oturarak verebilirsin müjdeni"
"Ben masanın üzerine çıkmayı düşünüyordum, sen otur diyorsun"
"Arhan" dedim isminin üzerine bastırarak
"En azından ayağa kalkayım" dedi ve ayağa kalktı. Ve benide kendisiyle beraber ayağa kaldırdı
"Anne biz size-"
"Kesin bebek geliyor" dedi Nazlı yerinden sıçrayarak
Arhan çatık kaşlarıyla baktı Nazlı'nın yüzüne. Bu haberi ilk kendisi söylemek istiyordu galiba
Halide anne'nin gözlerinin içi parlıyordu sanki. Şaşırmıştı, elini ağzına kapatmıştı. Gözleriyse çoktan yaşla dolmuştu, ama bu defa mutluluk göz yaşıydı
"Gerçekten mi oğlum?" diye sordu Halide anne
"Torunlar geliyor Halide sultan" dedi Arhan
Torunlar...
Arhan galiba kendini üçüz olacağı hayaline çok kaptırmıştı
Halide anne gelip bize sarıldı. Göz yaşlarını tutamamıştı.
"Hüzünlü kalbime bu haberle öyle bir ferahlık verdin ki, oğlum. Babaanne oluyorum ha ben şimdi?"
Halide anne yüzümü avuçları arasına aldı. Saçlarımı okşadı
"Benim güzel kızım, hep böyle mutlu olun siz" dedi
Halide anne güçlü bir kadındı, acısına, çektiği onca acıya rağmen, kalbini kasıp kavuran derte rağmen savaşıyordu. Mutlu olmak mutlu etmek demekti. Her şey kendi kendini çağırırdı bu hayatta. Üzüntü üzüntüyü, keder kederi, mutluluk mutluluğu, aşk aşkı...
Arhan, ben ve şimdide küçüğümüz ekleniyordu aşkımıza. Aşkımız aşkı çağırmıştı
Tüm aile bizi tebrik etmişti. Herkes mutluluğumuza eşlik etmişti
Kahvaltıdan sonra tekrar odaya çıktık. Hastaneye gitmek için hazırlandık. Hem muayene olacaktım, hemde işe gitmem lazımdı
Aslında Arhan bu gün işe gitmemem gerektiğini söylesede, ben dinlememiştim. İşimi son zamanlarda fazla aksatmıştım, o yüzden gitmem gerekiyordu
Muayene zamanı Arhan sakin kalamamıştı, hep sorular sormuştu doktara. Hem benim sağlığım için, hemide karnımda taşıdığım can parçamız için. Muayeneden sonra Arhan beni hastane odama kadar bırakmış, sonra gitmişti
O gittikten sonra ben kendi işime koyulmuştum. Gün içinde bir kaç hasta muayene edip, daha sonra hasta rapor dosyalarıyla ilgilenmiştim
Ara sıra Arhandan gelen mesajlarla kafamı dosyalardan çekiyordum
İş çıkışı saati hastaneden çıktığımda çıkış kapısında Arhanla karşılaştım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yangın Külü/ Berdel✔️
RomanceÜzerime doğru yürümeye devam etti. Gelip tam karşımda durdu. Gözünü kırpmadan yüzümü inceliyordu. Gözlerini gözlerime dikti. Soru dolu bakışlarla yüzüne bakıyordum. Ona inat bende gözlerimi kaçırmadım. Geri durmadım. "Benim" dedi. "Anlamadım?" d...
