“នេះបន្ទប់របស់នាយ ហើយខាងនោះជាបន្តប់លោកម៉ឺន” អឹងនាងបាននាំហ្វដមកបន្ទប់ស្នាក់នៅនឹងណែនាំឲ្យគេបានស្គាល់
“បាទ..អរគុណហើយ..”ហ្វដបានសំអរគុណនាង
“ខ្ញុំឈ្មោះនាងអឹង ហៅអឹងៗក៏បានដែល”នាងក៏ប្រាប់ឲ្យហ្វដបានស្គាល់
“បាទ ខ្ញុំហ្វដ ជួយណែនាំផងណាអឹង”គេក៏ញញឹមទៅនាងនាងក៏សើចមកវិញ
“អើៗ..យើងជាធីមតែមួយទេបើមានអីឆ្ងល់ឬចង់ដឹងអីឯងអាចមកសួរយើងបាន កន្លែងយើងនៅក្បែរៗនេះឯង ចឹងឯងរៀបចំទៅ យើងទៅមើលការកន្លែងផ្សេងទៀតមានអីក៏ហៅបានណា៎”អឹងនាងទះស្មាហ្វដហើយក៏ដើរទៅផ្ទះបាយ
បន្ទាប់ពីអឹងដើរផុតបាត់ហើយហ្វដគេក៏ចូលទៅរៀបចំអីវ៉ានឹងសម្អាតកន្លែងម្ដងទៀតរៀបចំរួចបានមក ធ្វើការជាមួយជេម។
“លោកម៉ឺនមានអីឲ្យខ្ញុំបាទធ្វើទេ?”ហ្វដបានដើរមកជិតជេមហើយក៏អោនមុខចុះសួរ
“និយាយជាមួយយើងមិនត្រូវអោនមុខចុះទេ គ្មានអ្នកបម្រើណាប្រាប់នាយទេឬ?”ជេមគេកំពុងតែសរសេរ បាយការណ៍ នឹងនិយាយថាឲ្យហ្វដ
“សូមទោស”ហ្វនកាន់តែអោនមុខសូមទោសថែម
“ងើយមុខ”ជេមនាយដាក់ប៊ិកចុះមួយទំហឹងនឹងងើយសម្លឹងមុខហ្វដដោយ ក្រខ្សែភ្នែកមុតស្រួច មុខម៉ូវ និយាយដោយសម្ដីធ្ងន់
“...”ហ្វដក៏មិនបានតបនាយក៏ងើយមុខមកសម្លឹងនាយតាមការបញ្ជាទាំងភ័យញ័រ ហាក់ដូចជាខ្លាចនាយ
“ថ្ងៃនេះយើងទៅផ្សារ ណាម ឯងទៅត្រៀមរបស់របរទៅ”នាយមើលមុខហ្វដហើយក៏បែបមកសរសេរការងារត ដោយមុខមាំ ហ្វដគ្នាខំភ័យពេលបាយនិយាយមកប្រាកដប្រជាណាស់
“ទានម្ចាស់”ហ្វដអោនលានាយហើយក៏ ប្រញាប់ទៅរៀបចំអីវ៉ាន់តាមបញ្ជាជេម
______________
“ហ្វដធ្វើអីនឹងមើលទៅញាប់ដៃញាប់ជើងណាស់”អឹងនាងបានដើរមកសួរនាំហ្វដដែលកំពុងរៀបចំអីវ៉ាន់ រប៉ាត់រប៉ាយពេញនឹង
“ខ្ញុំកំពុងរៀបចំរបស់របរឲ្យលោកម៉ឺនណាអឹងព្រោះលោកនឹងទៅផ្សារណាម បន្ដិចទៀត”ហ្វដតបអឹងដោយមិនបានសម្លឹងមើលមុខគ្នាឡើយរវល់តែរៀបចំ
“ឲ្យយើងជួយទេ?”អឹងក៏ដើរចូលទៅជួយ
“អឹង មានដឹងទេថាលោកម៉ឺនទៅផ្សារយកអីទៅខ្លះ?”ហ្វដបែរទៅសួរអឹងដើយធ្វើមុខសឺ
“តាមដែលយើងដឹងលោកយកតែប្រាក់ទៅតែប៉ុនឹង ដូចគ្មានអ្វីផង”អឹងក៏តបតាមដែលនាងដឹង ធ្វើឲ្យហ្វដចង់ដាច់ផ្ងារព្រោះគ្នាខំរើយកអីវ៉ាន់ទៅច្រើនមាន ប៉ាវផង មានដាវផង...
“ហើយគាត់ឲ្យខ្ញុំរៀបចំរបស់របរអីទៅបើគាត់យកតែប្រាក់ទៅនឹង”ហ្វដក៏សួរបន្ដ
“អ៎..របស់នឹងនោះ កន្រ្ដកមាន់នោះឯង លោកប្រហែលទៅផ្សារយកមាន់ទៅលេង”អឹងនាងក៏ចង្អុលទៅកន្រ្ដកនោះ។
“អ៎..យល់ហើយ អរគុណណាស់អឹង”
“យករបស់ប៉ុនឹងក៏យូរដែល ពេលណាទើបបានទៅហាស៎”ជេមនាយបានដើរមកពីក្រោយបានឃើញអ្នកទាំង2ជជែកគ្នាក៏មកស្ដីឲ្យ
“អឹងនាងមិនមានការងារធ្វើទេអីហាស៎”ជេមបានសម្លក់នាងយ៉ាងម៉ូវ អួយខ្លាច
“រួចហើយលោកម៉ឺន ពួកយើងទៅ”ហ្វដនៅពេលឃើញនាយសម្លឹងអឹងគួរឲ្យខ្លាចក៏បង្វែដាននាំលោកម៉ឺនទៅមិនចង់ឲ្យអឹងត្រូវស្ដីឲ្យ
____________________________
“លោកម៉ឺនយកមាន់ទៅណាវិញ”ហ្វដដើរក្រោយនាយបណ្ដើរសួរបណ្ដើរ
“យកទៅប្រកួតជាមួយមាន់អ្នកនៅផ្សារ”នាយតបតាមការសួររបស់ហ្វដ
“ហើយចេញពីនឹងទៅណាទៀត?”ហ្វដក៏នៅតែតាមសួរនាយ ត្រុកៗដែលកំពុងដើរក្នុងផ្សារ
“និយាយហត់នៅហាស៎”នាយឈប់បែរមុខមកមើលហ្វដនាយហត់នឹងឆ្លើយនឹងហ្វដសួរនោះសួរៗមិនឈប់
“សូមទោស.. លោកម៉ឺនធុញនឹងខ្ញុំហើយហ៎!”ហ្វដសម្លឹងមុខនាយធ្វើមុខស្អុយៗ
“មិនមែនធុញតែយើងហត់នឹងឆ្លើយតប ឯង បានហើយដើរតាមមកកុំមាត់ច្រើន ហើយឈប់ធ្វើមុខស្អុយបែបនេះទៀតទៅ អាក្រក់មើលណាស់”នាយក៏បែរដើរទៅមុខបន្ដដោយលួចញញឹម
សិទ្ធតែថាធ្វើមុខស្អុយៗអាក្រក់តែនិយាយហើយធ្វើឯងលួចញញឹម ម្នាក់ឯងអីណា ថាលួចcrថាទៅ🙄😆
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
រឿង វាសនាស្នេហ៍ Fourth Nattawat
General Fictionស្នេហាក្នុងយុគសម័យបុរាណ ដែលប្រកាន់វណ្ណៈពូជសាសន៍និងទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណី ប្រុសហើយនិងស្រី តែស្នេហាមួយគូនេះ បានស្រឡាញ់ ភេទដូចគ្នា ដែរនាំឲ្យ គ្រួសារមិនយល់ព្រមនឹងមិនអនុញ្ញាត តែងតែបំបែកពួកគេនឹង ផ្ដាច់ការ ព្យាយាមរារាំង រនាំងស្នេហ៍ មួយនេះមិនឲ្យ រស់នៅជាមួយគ្នា...
