John her zamanki gibi çalışma odasında oturmuş davalara bakıp blog falan yazıyordu. Bir anda Kapıdan içeri sherlock girdi john'un kafasında aşağıya sanki kaynar sular inmişti sherlock'un karnı kanlar içinde bir eliyle kapıdan destek alıyor,bir yandanda eliyle karnını tutuyordu John telaşla yerinden fırladı ve Sherlock'u yanına koştu ve aceleyle sherlock'u süzdü
"S-Sherlock! N'oldu!?"
Sherlock zar zor nefes alırken cevap verdi
"Korkma sadece bir deney" sherlock kendini hafif toparladıktan yüzüne sevgi dolu bir ifade takınarak john'un yanağına elini götürüp yanaklarını hafifçe okşadı
"sadece küçük bir tedavi yeter John korkma"
John hafifden dolan gözlerindeki yaşları sildi
"Tamam sen şu masaya otur" eliyle belli belirsiz boş duran masayı işaret etti
Sherlock kaşlarını çattı
"Masamı?"
"Yermi var? sorgulama otur işte"
Sherlock John'dan destek alarak masaya oturdu elini arkaya doğru masaya yerleştirdi john'da acil durum için yanına aldığı tıbbi çantayı hazırlayıp sherlock'un önüne geçti yavaş yavaş sherlock'un kan olan mor gömleğini çıkardı sherlock sanki acısını hemen unutmuş gibiydi zaten öncededende acısını pek önemsediği söylenemez. John Sherlock'un üstünü çıkartıktan sonra sherlock'un vücudundan biraz etkilenmişti ama şuan önemli olan o değildi önce yaraya pansuman yaparak başladı çokta derin bi' yara değildi ama John öyle düşünmüyordu ömründen ömür gitmişti sherlock'a en ufak zarar gelmesine bile tahammülü yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
John pansumanı yaparken konuşmaya başladı
"Sherlock sen kendini hiç düşünmüyormusun! Deneylerinden bıktım! Sen ölürsen ne olucak!"
Sherlock John'un ne kadar sinirli olduğunu gözlerinden anlaya biliyordu. Evet belki insanlara bakıp gözlem yapa biliyordu ama John'un sadece gözlerine bakması john'un kalbini ve zihnini görmesi için yeterdi.
Sherlock biraz sıkılır gibi kafasını eydi
"Sakin ol John."
sherlock biraz john'a doğru eğilip fısıldadı
"Gerçi sinirlenip bana seksle ilgili cezalar vericeksen istediğin gibi sinirlene bilirsin.."
John dikdik sherlock'a baktı
"Ben ne diyorum sen ne diyosun yaralısın sherlock. Yaralı!"
"Önemli değil iki güne geçer. Ceza işini düşündünmü sen?"
John bu sefer daha sinirli bir bakış attı sinir olması sherlock'u daha çok etkiliyordu aslında
"Tamam John kızma bişe demedim"
"Pansuman bitti şimdi odaya gidip üstüne bişey giy"
Sherlock sırıtarak yanıt versi
"Siz nasıl isterseniz.."
Sherlock giderken John üzerindeki o korkuyu ve stiresi atıp rahatlayarak koltuğuna oturdu.
John; Sherlock.. Bir doktor olarak o kadar yara gördüm ama hiç biri bena bu kadar acı vermememişti...
Biraz kısa oldu ama yazmak istedim Umarım beğenirsiniz 💞
