Gözlerim yorgunluktanmıydı çok üşümektenmiydi bilmiyorum.Açmak istemiyordum.Ama biraz daha hareketsiz durursam üşümekten felç geçirecektimm.Gözlerimi açtığımda karşımda benim gibi ve benden üç dört yaş büyük çocuklar vardı.Bazılarının elleri ayakları bağlı korkmuş ve üşümüş gibi gözlerini dikmişler bana bakıyorlardı.Yavaşça doğrulduğumda ayaklarımı hissetmiyordum.Büyük bir ihtimalle soğuktandır diye düşündüm.Sarı saçları ve ela gözleri cılız vücudunu ortaya çıkarmıştı.Gözlerini bana acırcasına bakıyordu,oda benden farksız değildi.Bende ona acırcasına bir bakış attım.Sadece o değil ben de ve oradaki bulunan bütün çocuklar acınacak durumdaydı.Yerden güç alarak yavaşça kalktı ve yorgun adımlarla yanıma gelip.
-HOŞGELDİN DEMEK İSTERDİM AMA HOŞGELDİN DİYECEĞİM BİR YERDE DEĞİLSİN,Dedi.Sarışın ela gözlü kız.
-ONUN FARKINDAYIM AMA NEDEN,NEDEN HEPİNİZ BURDA ÜSTÜNÜZ BAŞINIZ PERİŞAN VE BAZILARINIZIN ELLERİ BAĞLI?Diye sordum.
-ÇÜNKİ YAKINDA SENDE DAHİL HEPİMİZİN ORGANLARIYLA PARA ELDE EDECEKLER,Dedi.
-NASIL YAAA !O kadar çok ürkütücüydü ki yüksek sesle demiştim ki;
-ŞŞŞŞŞ BAĞIRMA KIZARLAR YOKSA.BURADAKİ HERKES ACIMASIZ.TEK BİR HATANLA ÖLÜRSÜN.ENİNDE SONUNDA ÖLÜCEZ BELKİ ZATEN EN ZORUDA O ACABA BUGÜN SIRA BENDE Mİ?DİYE DÜŞÜNMEK HER GÜN O STRESLR YAŞAMAK,Dedi. Zaten anlatmaya başlarken gözlerinden yaşlar bir bir düştü.Dayanamdım sarıldım.Oda bana sarıldı.Yıllar sonra bir tanımadık olsa da sarılmak o kadar iyi gelmişti ki.Kalabalığın içinde kaybolmuşluğum dolmuş gibiydi.O da öyle gibiydi sarıldıkça daha çok ağlıyordu.Bende ağladım.
**********
Vakit epey geçmişti.O kadar çok çocuk olmasına rağmen tık bile yoktu.Ağldıktan sonra yan yana oturmuştuk.Sessizce oturuyorduk ki sessizliği ben bozdum.
-ADIN NEE?
-ADIM ILGIN... ILGIN SİRAÇ DEDİ İÇ ÇEKEREK.SENİN ADIN NE?PEKİ .
-DİLDAR OYMAN DA SEN NE ZAMANDAN BERİ BURDASIN?
-DOKUZ GÜN OLDU.DOKUZ GÜNDÜR ANNEMDEN BABAMDAN KARDEŞLERİMDEN UZAKTAYIM.Dedi.
-PEKİ SENİ NASIL GETİRDİLER.
-PARKTA OYUN OYNARKEN...ZATEN SONRASINI HATILAMIYORUM.AYNI SENİN GİBİ GELDİĞİMİDE YERDE UZANMIŞ BİR ŞEKİLDEYDİM.PEKİ SEN?
-BENİ BABAM BIRAKTI GİTTİ.SONRA ANNEM BAŞKA BİRİSİ İLE GELİYORDU HERGÜN EVE.SONRA ÖĞRENDİM Kİ BENİM ÜVEY BABAM OLACAK KİŞİYMİŞ.BİR GÜN HASTALANDIM BENİ HASTANEYE GÖTÜRDÜ ÇOK İYİ BİRİSİ ZANNETMİŞTİM Kİ SONUÇ BU,Dedim.Tam lafımı bitirmiştim ki içerideki iki taraftan da açılan büyük kapı hızlı bir şekilde iki kişi tarafından açıldı.İçeriye elli,elli beş yaşlarında, yaşının gereği yüzünde kalın kalın kırışıklıklar ve iri yapısı ile yüzündeki korkunç suratı az da olsa hafifleten renkli gözleriyle bana baktığını hisettim.Şaşkınlık ve mutluluk birbirine karışmış bir şekilde bana doğru geliyordu.Arkasından da beni buraya getiren kendisinden nefret ettiğim çirkef gözlü Kerem vardı.O da geldikten sonra tanımadığım adam yanında ki iki adama gözleriyle beni işaret edercesine bi hareket yaptı.Onlar da kollarımdan tutup ayağa kaldırdılar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
