Lorenzo cevap vermek yerine sanki umursamıyormuş gibi dudağı yapay şekilde kıvrıldı.Bu tabiki de Draco'yu kışkırtıyordu ama alttan elini tuttum ve anında yüzüme baktı.Lorenzo ise elimize bakmaya devam etti.
Bu sefer Draco sırıtırken Lorenzo'nun bakışlar elimden yüzüme doğru kaydı.
Zorla gülümsediği apaçık belliydi.Lorenzo:Pekala.
Olivia:Lorenzo!
Draco'nun elini bırakıp Lorenzoya biraz daha yaklaştım ve sessiz bir şekilde Draco'nun da duymasını çok önemsemeyerek kulağına fısıldadım.
Olivia:Kavga çıkmasın diye yaptım.
Draco büyük ihtimalle duymamıştı dediğimi çünkü içine içine konuşmuştum.
Bir anda kulağına doğru uzanmamı fırsat bilirmişcesine bana sarıldı.Tepki vermedim çünkü bilerek yapmıştı.
Ama sonrasına kulağıma fısıldayınca rahatladım.Lorenzo:İntikamımı almam gerekiyordu bu yüzden sarıldım.Dayak yiyecek olsam bile.
Geri çekilip arkamı döndüğümde Draco'nun bizi izlediğini gördüm ve Lorenzo'ya el sallayıp Draco'nun yanına geri döndüm.
Draco:Neden sarıldın?
Lorenzo pistten çıkmıştı.
Olivia:Ne?
Draco:Basit bir soru sordum neden sarıldın?
Olivia:Arkadaşım çünkü.
Draco:Öyle mi?
Kollarımdan tutup bededini kendine yaslayınca ister istemez yakınlaştık ve gözlerimi kapattım.
Şuan öpsem ne olabilirdi ki diye içinden geçirdi genç adam.Öpmeseydi içinde kalırdı.Siniri bozulmuştu zaten Lorenzo salağı yüzünden.Ne vardı güzel bir gün geçirselerdi.
Draco:Dayanamıyorum artık sonrasında dayak yiyecek olsam bile.
Fısıltıyla söylemişti bunu sesi tiz çıkmıştı genç adamın.Dudakları cayır cayır yanıyordu.Başına odun mu düşmüştü.
Bunu yapmak cesaret isterdi ama Malfoy olmak cesareti gerektirirdi.Cayır cayır yanan dudaklarının yangınını söndürürken genç kızda karşılık vermişti.
Elini genç adamın boynuna dolamıştı.
Pistte öpüşüyorlardı.Ne öpüşüyorlarmıydı!Ayrılmak istemiyordu genç adam yaşam bulmuş gibi.Sıcaktı ev gibiydi nemli dudakları.Olivia:Draco...
Konuşmuşmuydum ben?Yoksa ağzının içine doğru mu inlemiştim?Hangisiydi seçemiyordum ama hissettiğim yoğun duyguyu en son ne zaman hissettiğimi hatırlamıyordum bile.Öpüyordum sonrasında pişman olacağıma bilmeme rağmen.Belki de gideceğini bilmeme rağmen...
Genç kız titreşime girdiğinden dolayı geri çekilmişti.Hissedemiyordu,kendini tekrardan bulmuş gibiydi.Sanki ölü gibiydi ama tek dokunuşla canlanmıştı.
Ne yapacağını bilmiyordu imkansız gibi geliyordu,çok uzaktı.Genç adamın ne yapacağını kestiremiyordu ama odaya çıktıklarında öpüşmeye devam edeceğini de tahmin etmiyordu.Hatta gecenin sonunun yatakta biteceğini bile..
Biraz daha yaklaştım ve dudaklarına kısa bir öpücük bıraktım.Gerçekten istiyor muydu?Bunu bekletmeden sordum ona.Zaman kaybetmek istemiyordum daha fazla.Aşktan kaybetmek istemiyordum artık.
Burnumu burnuna sürterek gözlerimi kapattım ve kendimi sadece ona teslim ettim.Hızla dudaklarımı öpmeye başladı belki ilk olduğu için bu kadar heyecanlıydım bilmiyordum ama kendini bana sürtmeyi ihmal etmiyordu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
WOUNDS
Fiksi PenggemarDraco:Biraz aptalsın Riddle. Olivia:Aptallık değil sevgi. Aptallık değildi sevgiydi.O çok güzel seviyordu.. ☆☆☆