Ne gerçeğinden bahsediyordu bu?
Regulus:Olivia?
Bütün gözler bana dönünce ben ise Regulus'a odaklanmıştım.Bu çocuğun benimle derdi neydi?
Draco elimi çekiştirip beni çıkartmaya çalışsa da ben dikkatlice ona bakıyordum.
Regulus:Sana güzel bir haberim var.
Kalabalığın ortasına yüksek sesle bağırdım zaten ne müzik vardı ne renkli ışıklar açıktı sadece sessiz bir ortamda beyaz ışıklar açıktı ve gözüme vuruyordu.
Draco:Yeter bu kadar!Yürü gidiyoruz.
Olivia:Dur.
Draco:Olivia!
Olivia:Dur dedim sana Draco!Benimle derdi ne bilmek istiyorum!
Regulus:Seninle hiç bir derdim yok güzel kardeşim.Yeni ailenle yani benimle tanışman içindi her şey.
Yeni ailem mi?
Şok gibi gözlerin hepsi bana dönünce ben hala ne demek istediğini ciddi ciddi anlayamamıştım.
Regulus:Ailene hoşgeldin.
O an her şey dank etti.Bütün hayatım, çocukluğum,okul senem,Tom,Mattheo,
arkadaşlarım...Her şey nasıl bu kadar gerçekçi ama yalan olabilirdi?
Mattheo:Ne?
Olivia:Ne diyorsun sen be?!
Regulus:Şimdi herkes beni dinlesin Olivia bir Riddle değil!O benim kardeşim ve bir Black.
Yalan söylüyordu!Bir anda saçma sapan bir yerde karşımıza çıkıp ne diyordu bu?Ben bir Riddle'dım benim ailem Matt
ve Tom'du.Bir başkası değil...Mattheo:Ne biçim konuşuyorsun oğlum sen?!!
Mattheo,Regulus'un yüzüne bir yumruk geçirince bile hiç bir şey umurumda değildi.Ben üvey olamazdım bu kadar zamandır bana söylerlerdi.Bu işin için de kesinlikle bir iş vardı dahası olamazdı.
Bu mümkün olabilir miydi?
Bedenim olduğu yerde titrerken Draco'ya baktım tek bir şey söylemesini istedim bana karşı tek bir kelime hayır demesini bekledim ama onun da benim gibi tek yaptığı şey sadece bana bakmaktı.
Olivia:Öyle bir şey yok de.
Oldukça kısık çıkan sesime karşı boğazıma oturan o yumruğu yuttum ve konuşmaya çalıştım.
Olivia:Draco sen dersen inanırım lütfen.
O ortamda herkes birbirine girmişken kavgaya dahil olmayan iki kişi vardı;
evet kader ikisinin de kaderi burada yazılmıştı.Olivia'nın tek seçimi ikisinin de hayali olacaktı ya da ölümü.Bana tek bir şey söylesin istedim gözlerimden akan yaşlardan bile artık Draco'yu göremiyordum.
Olivia:Sen biliyordun değil mi?
Draco:Olivia...
Olivia:Sen aşağılık herifin tekisin!Duydun mu beni?!Pislik!Nefret ediyorum senden Malfoy!
Draco:Hayır...Özür dilerim Oliv düşündüğün gibi değil.
Olivia:Sen bana bunca sene hiç bir şey anlatmadın!Sen bana bunu nasıl yaptın?!!Nasıl yaptın sen bana bunu!
Olivia o kadar kuvvetli bağırıyordu ki herkes kavgayı bırakıp ikisine dönmüştü.
Mattheo ne yapacağını bilmiyordu.Yalan söyleniyordu böyle bir şey mümkün değildi olamazdı!

ŞİMDİ OKUDUĞUN
WOUNDS
FanfictionDraco:Biraz aptalsın Riddle. Olivia:Aptallık değil sevgi. Aptallık değildi sevgiydi.O çok güzel seviyordu.. ☆☆☆