Kusursuz Denek. 1

Bölüm 7

4 kat Elvan'ın evi

Elvan, arkadaşının parkasını verirken gözleri nemli onu tekrar çaresizliğin içine yollamak canını çok sıkıyor elinden bir şeylerin gelmeyişine lanetler ederek başını yana eğip.

"dikkat et kendine Sara bu son mahkemede bu iş bitecek sana söz veriyorum her şey yoluna girecek arkadaşım"

Sara ile sımsıkı sarıldıktan sonra arkadaşı ümitsizce gülümseyip "umarım Elvan umarım."

Elvan, dün bütün gece boyunca uyuyamamış gözleri kan çanağına dönmüştü, Sara çocukluk arkadaşıydı onun acılar içinde kıvranmasına dayanamıyor, bir hata yüzünden, yanlış insanı seçti diye tüm hayatının kayması adil değil hayata bir kez geliyor insan ve bunu değerini bilmeli, ortada bir çocuğun da geleceği söz konusu iken duramazdı durmamalıydı.

Pencereden arkadaşının taksiye binişini izliyor, kolları sımsıkı birbirine kenetlenmiş derin nefes alıp verirken tırnaklarıyla kendini çizdiğini fark etmemişti. düşünmekten kendini alamıyor bir yol bir çare mutlaka vardı, gidip konuşsa  o adam ile daha önce yaptığı gibi iğrenç küfürler  ederek Elvan'a karşılık verecekti, polise danışmayı düşünmedi bile bu onun kılını bile incitmeyen bir hareket olacaktı tıpkı öncekiler gibi dalga geçer gibi elini kolunu sallayarak dolaşmasını izleyeceklerdi başka bir çözüm kalıcı ve değişmeyen bir sona ihtiyaçları vardı, işin arka kısmı yani, sonrasında çocuğunda hayatına dahil olmamalı  bu dünyadan silinip gitmeliydi.!!

"ondan sonsuza kadar kurtulabiliriz "

Elvan, birini yok etmenin nelere mal olacağını düşünmeye başladı bu öyle kolay bir şey değildi çekişmeli bir davanın ortasında taraflardan birinin ölümü otomatik olarak diğerini zan altında bırakırdı husumetli taraf kendini aklayacak kanıtlara da ihtiyacı vardı. "peki ama nasıl ? nasıl olacak "

Bu bir günde cinayet planıyla olacak iş değil hayat bir film değildi insanları sinek öldürür gibi öldürüp ortada gezemezdi.

Kapının zili onu sarsmaya yetmişti ayaklarını sürüye sürüye kapıya ilerledi vücudu hasta gibi uyuşuktu, kapıyı açtı ve tam olması gerektiği gibi Cemal, karşıdaydı şeytanı mavi gözleriyle  Elvan'ı ölçerken " günaydınlar ben dünü aklımdan çıkaramıyorum yani.. arkadaşın ona yardım etmeliyiz.. o adam onun hayatını tüketiyor Elvan.. " Afallamış gibi bakıp sonraki kelimelerini seçtiği gibi senaryoya uygun "Fazla müdahil oldum kusura bakma " Elvan kapıda bir ağlama krizi geleceğinden habersiz gözyaşlarına hakim olamadı buna hıçkırıklar eşlik ederken, Cemal ona kollarını uzatıp sarıldı ve içeri girdi tam da beklediği gibi ilaç etki etmeye başlamıştı ikinci dozu da birazdan verecekti. "Elvan iyi misin bir sorun mu var arkadaşın iyi mi ?"

Elvan ile koltuğa oturdu koluyla ona destek olurcasına sarılmış "Elvan konuş benimle ne oldu"

Elvan duramıyor ağlama krizi devam ediyordu Cemal yedi dakika kaldığını birazdan geçeceğine emin olarak ayağa kalktı, mutfağa yöneldi aceleyle bir bardak suya ikinci dozu atıp koyu renkli bir su bardağına boşalttı, seri adımlarla içeri giren Cemal suyu ona uzattı Elvan suyu içerken vücudu hala titremekte ellerine aldığı kupayı yarılayıp  sehpaya bıraktı.

"konuşabilecek misin"

Elvan kan çanağı gözleriyle Cemal'e baktı o anda içinde yine bir şeyler onu  huzursuz ediyordu, merhamet mi bu yoksa başka bir şey mi ? kız ellerini saçlarını geriye atıp yüzüne nefes alacak bir alan açmak ister gibi derin nefes aldı " Sara için üzülüyorum Cemal, elimden hiç bir şey gelmiyor daha önce neler yaptıysak sonuç alamadık polis mahkeme uzaklaştırma kararı vs bu canavarı ancak tek bir şey durdurabilir..."

Orada lafını kesti ve derin düşüncelerini bir yabancı ile paylaşması ne kadar doğru olurdu diye aklından geçirdi. gözleriyle halıyı incelerken "ölüm durdurabilir" 

Cemal'in dudaklarından dökülen bu sözcükler Elvan'ı bir anda başka bir düşünceye itti bunu duymak istiyordu evet bu, her ne kadar doğru olmasa bile kurtulmak daha iyisini düşünemezdi  öncelikle, bu cani düşünceyi duyduğu için kendinden utanmıştı, ama şimdi hem fikir olduğunu görmek onu cesaretlendirdi.

Hızla ona dönerek" Bu adam yaşamayı hak etmiyor Cemal O...o, sonrasında bile Sara'ya rahat vermeyecek biliyorum kızının hayatını da mahvetmek için elinden geleni yapar takıntılı pisliğin teki."

Yumruklarını sıkarak bir şeyler düşünmeye başladı. Cemal, planın "birini öldürmenin olasılığı" aşamasında olduğunu anlamış, ve bu çabuk ilerleyiş onu heyecanlandırmıştı ama bunu usulüne göre yavaş yavaş yapmalı.

"Elvan seni anlıyorum arkadaşını kurtarmak istemen onun hayatını geri kazanmasını istemen çok doğal bu birini öldürmekten ile olacak şey mi ?" bilerek yokuşa sürüp Elvan'ın ne kadar bunu istediğini ölçmeye çalışıyordu.

Elvan gözyaşlarını silip " aptalcaydı, üzgünüm acıdan ne dediğimi bilmiyorum ben.." derin bir nefes alıp sıkıntı ile soludu.

"seni böyle bırakmak istemem ama işe geç kalıyorum Elvan, lütfen sakin ol ve ihtiyacın olduğunda ben yanındayım endişe etme"

Elvan, onun yanında tüm ipleri bırakabileceği düşüncesine kapıldı düşünceleri allak bulak olmuştu  o bir yabancıydı şimdi nasıl güven duyabilirdi.

"kusura bakma Cemal, senin önünde bu halde olmak istemezdim ben.. ben böyle değildim"

tekrar gözleri dolarken Cemal ona sarıldı " şşşt sakin ol insansın bunu unutma Elvan"

Elvan'ın saçlarındın narin bir koku Cemal'in burnuna ilişti bu koku daha sonrasında ki kilitleri kıracak Cemal'i savunmasız bırakacaktı, ayrıldılar Cemal, ile kapıya ilerlerken gözleri şiş ve nemli şekilde duran Elvan" teşekkür ederim desteğin için"

Cemal, Elvan'ın yanağında ki yaşı silip kapı eşiğinden uzaklaştı.

"tekrar geleceğim"...