9/07/10

93 16 2
                                    

Drogi pamiętniku,

Powiem ci coś...

Czasami zastanawiam się nad sensem swojego życia.

Już dawno mogłam ze sobą skończyć.

Miałam tak dużo sytułacji, które mogłam do tego wykorzystać.

Gdybym tylko mocniej pociągła wtedy za sznury.

Wszystko było by łatwiejsze.

Nie musiała bym tego wszystkiego przeżywać.

Nie miała bym takich problemów jak teraz.

W końcu miała bym spokój, który tak bardzo potrzebuje.

Uśmiech ogarniał by moją twarz a w sercu gościło ciepło.

Jak dawniej.

Ale nie mogę tego zrobić.

Muszę mu pomóc.

Muszę wygonić z niego demony, które w nim siedzą.

Pomóc mu naprawić jego złamane serce.

Ja nie chciałam tego zrobić.

Naprawdę.

Ja kocham tylko jego.

Proszę uwierz mi.

Zawsze liczył się tylko on.

Pomogę mu.

Zawsze to robię.

Przepraszam za wszystko.

Przepraszam, że jestem nienormalna.

I jak?



Powiem ci coś • StylesOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz