Powiem ci coś • Styles

Epilog

Jej ciało drży. Z ust wylatuje głośny krzyk pomocy, a ręce pokazują dziwne znaki w powietrzu.

Dziewczyna szybko otwiera oczy i wydobywa z siebie krzyk rozpaczy. Po jej bladym czole spływa pot i skapuje na szarą koszulkę do spania. Wplata swoje trzęsące się dłonie w brązowe loki opadające na jej ramiona. Łzy lecą po jej rozpalonych policzkach, a usta drżą ze strachu. Jej usta szepczą pod nosem modlitwę, która ma ją od tego uratować.

-Kochanie, wszystko dobrze? 

Zaspany blondyn siada na łóżku obok roztrzęsionej dziewczyny i wtula się w jej drżące ciało. Szepcze jej do ucha, że to tylko zły sen. Gładzi ją po plecach i całuje czubek jej głowy na uspokojenie, które nie nadchodzi. 

-N-Niall on znosu mi się śnił.

Zapłakana brunetka wyszeptała do chłopaka i podniosła na niego swoje zapłakane oczy. Cicho zapłakała i zamknęła oczy próbując zapomnieć sen, który powtarza się do noc. Chłopak z burzą loków na głowie znowu pojawił się w jej śnie, który chce jak najszybciej zapomnieć. Wszystko co jej się śniło pamięta lepiej niż własne, prawdziwe wspomnienia. Chłopak z burzą loków nie daje o sobie zapomnieć. Wchodzi w nocy do jej głowy i pisze scenariusze, który nikt nie chce pamiętać. 

-Proszę, zapomnij o nim. Masz teraz mnie, jestem twoim chłopakiem. Jestem twoim wsparciem Sophie. Pamiętaj o tym.

Roztrzęsiona dziewczyna podciągnęła swoje blade kończyny i oplotła je dłońmi wtulając się w nie. Cichutko zapłakała i popatrzyła blado na ścianę. Chłopak, który prześladuje ją w snach jest jej koszmarem, który nie chce o sobie zapomnieć. Osiemnastolatka nacierpiała już w swoim krótkim życiu już dostatecznie dużo. Śmierć rodziców dokładnie rok temu dobiła ją jeszcze bardziej. Jedyne dlaczego teraz żyje to Niall. Chłopak, który pomógł jej wstać na równe nogi i rozkochał w sobie do szaleństwa. Wszystko było idealnie dopóki młodej kobiecie nie zaczął śnić się 'Harry', jej koszmar, który nie chce się skończyć.

-Ja wiem Niall, ale on nie chce dać mi spokoju. Nie daje mi spać. Boje się go. Nie wiesz co za obrazy mam w głowie.

Dziewczyna wyszeptała do chłopaka i mocniej przyciągnęła swoje blade kończyny do piersi. Zamknęła oczy i westchnęła aby się uspokoić. Młody blondyn obserwował swoją dziewczynę w takim stanie. Stanie w który nienawidzi jej oglądać. Zapłakanej, smutnej, zaniepokojonej, przestraszonej te wszystkie emocje krążyły w żyłach Sophie.

-Opowiedz mi o twoich snach.

Głos blondyna rozniósł się po pokoju. Brunetka spojrzała na niepewnego chłopaka i niespokojnie się poruszyła. Patrzyła na niego ze łzami w oczach i lekko pokiwała głową. Wstała z miękkiego materaca i skierowała się do komody z ubraniami. Ukucnęła i uchyliła jedną z półek, wyjęła mały i lekko zniszczony notatnik oprawiony czarną skórą. Mocno zacisnęła na nim swoje dłonie i westchnęła dodając sobie otuchy.

-Wiesz Niall, ja te wszystkie wspomnienia ze snów zapisywałam w tym notesie. Wszystkie myśli dziewczyny, w której śnie byłam jakby w jej ciele... Czułam wszystko co ona, słyszałam co ona. Myślałam jak ona. To było takie straszne. J-Ja czułam jak bym to była ja. Wszytko było takie realne, takie straszne. Bałam się. Po prostu się bałam, przepraszam.

Dziewczyna podała zaskoczonemu blondynowi zniszczony notes, który on powoli zaczął otwierać i czytać pierwsze litery. Jego wyraz twarzy zmieniał się co chwila. Był zaniepokojony tym co jego kobieta musiała przejść. Co czuła. Czego się bała. Może kogo się bała. Ona bała się znanego ''Harry'ego''.

Sophie Black więcej nie miała snów związanym z Harry'm. Ostatni sen zakończył się na śmierci dziewczyny ze snu. Nie wiedziała co stało się z chłopakiem i jak jego życie się potoczyło. Ona już dawno umarła.

No i co zaskoczeni? Mam taką nadzieje! Jednak nie napisałam jeszcze jednego rozdziału tylko zdecydowałam się na napisanie od razu epilogu ba sama nie wiedziałam co mogła bym tam napisać. No i jeszcze co mam wam do powiedzenia, że jeśli polubiliście moje prace mogę zaprosić was na moje inne, które możecie znaleźć na moim profilu. Serdecznie zapraszam i dziękuje wam za wytrwanie do końca tego opowiadania! Kocham x