Zodra ik de bus uit stap vlieg ik direct Sterre om haar nek. "Hey schat, fijn dat je er eindelijk bent, Bram en Alex spannen samen tegen mij en ik heb je echt nodig." Steekt zij direct van wal als ze ziet dat ik het ben die om haar nek hangt. "Hey mop, ik ben er om je te redden! Waar zijn die mafkezen?" "Die zijn al naar binnen, ze wilde niet op jou en jouw gasten wachten." Laat Sterre weten terwijl zij naar achter haar wijst. "Over gasten gesproken. Dit zijn Milo, Robbie, Matthy, Raoul en Koen. En guys, dit is Sterre." Stel ik ieder aan elkaar voor en er word wat heen en weer geknikt en gezwaaid. "De rest is al binnen, zullen wij ze maar opzoeken?" Stel ik voor, nog voordat de situatie ongemakkelijk kan worden. "Op naar de pilsemannetjes!" Roept Milo terwijl hij een arm om mij heen slaat en mij meesleurt naar de ingang.
Een hoop biertjes, dansjes en slechte nummers verder voel ik toch echt dat mijn blaas op knappen staat. "Sterrie, ga je mee?" Zonder ook maar een vraag te stellen pakt Sterre mijn hand en gaan we samen onderweg naar de toiletten. Eenmaal in de toiletruimte word mijn gehoor verblijd met stilte zodra de deur dicht slaat. Wonder boven wonder zijn wij de enigen in de toiletruimte en kan ik gelijk naar het toilet. "Oké, nu moet je mij even uitleggen hoe de fack dit is gebeurt?" Roept Sterre door de dichte deur heen en ik hoor dat zij tegen de deur van het toilet aan staat. "Wat? Is gewoon natuurlijk, ik drink en dan moet ik plassen." Verklaar ik het fenomeen plassen, al denk ik niet helemaal dat dit het antwoord was op de vraag van Sterre. Mijn laatste gedachte wordt bevestigd door de bonk op mijn toiletdeur. "Niet dat gek, ik bedoel die jongens." Ik trek de wc door en nog voordat ik mijn broek dicht heb trekt Sterre de deur al open. "Hoe de fack zijn zij hier?" Ik doe de knoop van mijn broek dicht en loop het toilet uit naar de wasbak. "Nou ik was bij hen op kantoor en" "ALWEER?" Onderbreekt Sterre mij, zonder er aandacht aan te besteden was ik mijn handen en ga ik verder met mijn verhaal. "Zoals ik al zei, ik was bij hen op kantoor en sloot nog even aan voor de vrijmibo. En toen ik naar jullie toe wilde gaan, wilde zij met mij mee." En ik sluit mijn verhaal af door mijn handen in de handdroger te steken. "Ik herhaal het maar, ALWEER?!" "Ja alweer." Bevestig ik Sterre. "Betekent dit dat jij bent uitgekozen voor de video?" Ik lach naar Sterre en knik waarna ze mij om de nek vliegt. "Nee meen je, meid wat leuk!" "Zeker, maar had jij niet even kunnen vertellen hoe bekend die gasten zijn? Straks sta ik voor al die kijkers voor lul en kan ik nooit meer over straat zonder uitgelachen te worden." Sla ik dramatisch uit. "Nee joh, iedereen gaat van je houden. Jij bent geweldig." En we vallen elkaar in de armen. Ons moment wordt ruw verstoord door meiden die de toiletruimte binnenvallen.
Keihard meeblehrend met de muziek van de slechte dj en Alex komt weer met een nieuw tray'tje bier aan. Ik pak er het zoveelste biertje af, die ik eigenlijk niet meer moet opdrinken want er zit al genoeg alcohol in mijn bloed. Maar wie ben ik om nee te zeggen tegen een gratis biertje. En voor ik het weet ben ik in een atwedstrijd beland met Milo, Bram, Sterre en Raoul. "3,2,1 go go go." Roept Matthy die aftelt tot wij mogen starten. "Boem, zeker was ik eerste." "Echt niet!" roep ik uit terwijl ik mijn lege plastic bekertje op de grond gooi. Bram, Milo en Sterre waren nog lang niet klaar, maar ik weet zeker dat ik eerder was dan Raoul. "Zeker wel" "Echt niet." Houd ik vol. "Matthy verlos ons." "En waag het om te liegen." Voeg ik toe. "Lastig, ik zeg gelijkspel." Laat Matthy weten. "Wat ben jij voor een scheidsrechter, flapdrol." En ik geef hem een zetje. "Ik pak je de volgende keer wel." Zeg ik tegen Raoul en ik zet mijn statement kracht bij door hem met mijn vinger in zijn borst te prikken en mijn ogen samen te knijpen. Erg veel indruk zal ik niet maken omdat ik direct daarna de eerste tonen van ons favoriete nummer hoor. Mijn blik gaat vluchtig over de groep en alsof we het hebben afgesproken staan we met de meiden ineens bij elkaar en schreeuwen we mee met de tekst.
Aan al het leuks komt helaas een einde en de dj heeft een paar minuten zijn laatste nummer aangekondigd. De lichten zijn inmiddels al weer aangezet en er is een start gemaakt met het aanvegen van de zaal. Dit is voor ons het teken om te vertrekken naar de snackbar hiernaast. Helaas hadden alle aanwezigen hetzelfde idee en is het er mega druk. "Waaaarom zijn hier zoveel mensen." Klaagt Vanessa terwijl zij zich vastklampt aan Floris. Er lijkt maar geen beweging in te komen en dit brengt mij tot het geniale idee om maar gewoon naar huis te vertrekken. "Oké afteren bij mij?" Stel ik voor. "Dan kunnen jullie bij mij thuis wachten op de taxi?" Stel ik voor aan de jongens van de Bankzitters. "Ja prima toch?" Stemt Matthy in en Koen knikt toestemmend. Ik heb het idee dat de anderen te ver heen zijn om logisch te antwoorden op mijn vraag, dus zij stemmen bij deze gewoon in. "Maar mijn frikandellen?" Klaagt Luuk. "Dan blijf jij toch hier en zien we je later? Je weet waar ik woon." Stel ik voor. "Ik blijf wel met je wachten?" Stelt Bram voor. "Gucci, iemand nog trek?" Er worden nog wat bestellingen doorgegeven aan Luuk en Bram waarna de rest met mij mee loopt naar mijn huis. De wandeling naar mijn thuis duurde zeker 3 keer zo lang dan zou moeten, maar we zijn er. "Welkom in mijn prachtige appartementje!"
~
Hoofdstuk 7 alweer! Er is tot nu toe nog genoeg inspiratie voor de komende hoofdstukken en zolang dit er nog is zal ik mijn best blijven doen om elke twee dagen een hoofdstuk te publiceren.
Mocht er iets zijn dat jij mist of is er iets wat jij graag anders ziet, laat het mij dan vooral weten in de reacties of in mijn persoonlijke berichtenbox.
JE LEEST
Laten we ruilen.
Hayran KurguElke dag is hetzelfde, je doet hetzelfde werk voor dezelfde mensen met dezelfde mensen om je heen. Het leven kan soms zo eentonig zijn. Althans, dat is het gevoel wat Olivia heeft. Olivia is opgegroeid in een klein dorp waar iedereen, iedereen kent...