Laten we ruilen.

Hoofdstuk 9.

Tevreden sluit ik mijn koffer. "Ik denk dat dit wel alles is." Laat ik weten aan Sterre, zij heeft haar vrije zondag opgeofferd om samen met mij mijn koffer in te pakken voor de komende weken. "Dat hebben we toch maar netjes gedaan." En we geven elkaar een high five. "Mocht je toch wat vergeten zijn dan kan ik dat natuurlijk altijd even komen brengen." Bied Sterre aan. "Lief van je, maar jij wilt natuurlijk een excuus om de jongens te zien." Plaag ik haar. "Of alleen Koen?" "Ollie, laat dat." Sterre geeft mij een zetje en loopt wat rood aan. "Wat? Ik benoem alleen wat ik zie. Je hebt duidelijk een crush op hem." "Oke, misschien. Maar niemand anders hoeft het te weten" Ik maak een beweging langs mijn lippen en doe alsof ik ze op slot draai en de sleutel weggooi. 

Samen zitten we aan de eettafel voor ons voorlopig laatste meidenavondje, de andere meiden komen zo ook langs om sushi te maken. Sterre en ik hebben alvast een wijntje ingeschonken en zijn gestart met het snijden van alle ingrediënten voor in de sushi. "Oké we hadden toch nieuwe avocado mee moeten nemen, moet je dit zien." En Sterre laat mij een half zwarte avocado zien terwijl ze een smerig gezicht trekt. "Ah gadver, gooi maar weg. Ik app Jolijn wel even." 

The girlies.

Olivia: Jolijn, wil je nog even langs de winkel rijden?

Vanessa: Jullie hadden toch alles al gehaald?

Olivia: De avocado was zwart.

Sterre: En ze is te lui om een nieuwe te halen.

"Hey!" Roep ik terwijl ik het berichtje van Sterre lees. En ik gooi de theedoek die naast mij lag naar haar hoofd. "Wat? Is toch zo." "Misschien een beetje, maar je hoeft dat niet te benoemen."

Olivia: Net zo lui als jij.

Jolijn: Geen probleem meiden, nog wat meer nodig?

Vanessa: Is er al ijs?

Olivia: Zeker! En aardbeien, speciaal voor jou gehaald.

Vanessa: Awh, jullie zijn toppers!

Sterre: Weten we toch!

Nadat de rijst gekookt is, alle losse ingrediënten zijn gesneden en in bakjes zijn gedaan is het tijd om de rotzooi op te ruimen. Ik ben van mijzelf een net persoon, maar als ik samen met Sterre ben word het op een één of andere manier altijd een zooi. "Jeez Ster, wat is het weer een zooi." "Tja, wat kan ik zeggen." En Sterre haalt haar schouders op terwijl ze meebeweegt op de muziek. "Zeg maar niks meer, laten we opruimen." Met de tonen van Flemming zijn laatste nummer op de achtergrond maken we de keuken aan kant. Net terwijl ik de vuilniszak uit de prullenbak haal gaat de deurbel. "Hallo?!" "Jolijn en Vanessa hier." "Met een avocado!" Hoor ik Jolijn roepen. "Hij gaat open!" Ik druk op de knop voor de deur. "Ster? De meiden komen naar boven, ik gooi nog even snel deze zak weg en laat de deur open staan." "Is goed! Ik vecht de inbrekers weg." Ik schud lachend mijn hoofd en maak mijn weg naar de ondergrondse vuilcontainer op straat.

Twee uur en twee flessen wijn later zijn we dan eindelijk aan het maken van de sushi begonnen. "Oké, maar hoe gaan we zo lang zonder jou kunnen?" "Ja, hoe gaan we die tijd doorkomen?"  "Awh meiden, dat houden jullie wel vol!" En ik kijk ze een voor een aan. "Jullie kunnen gerust even langskomen? Vinden ze vast niet erg." Ik rol de gemaakte rol op en vermijd oogcontact met Sterre. "Vooral Koen niet denk." Ik voel direct een tik tegen mijn achterhoofd. "Koen? Wat hebben we gemist?" Vraagt Vanessa terwijl ze ons met vraagtekens in haar ogen aankijkt. "Onze lieve Sterre heeft een crush op Koen." Laat ik de andere twee weten. "OLIVIA." "Wat? Je had het ze uiteindelijk toch wel verteld, waarom niet alvast nu?" Verdedig ik mijzelf. "Oké wacht even pauze, wie is Koen?" Vraagt Vanessa. Dit hoeft geen tweede keer gevraagd te worden want Sterre pakt gelijk haar telefoon erbij om een foto van vrijdagavond te laten zien. "Hij, met het groene shirt." "Oh hij, van afgelopen vrijdag?" "Ja hij en Sterre is nu al helemaal weg van hem." "Dat is niet waar, hij ziet er gewoon gezellig uit." We lachen haar met z'n drieën uit. "Wat? Laat mij." 

Alle sushirollen zijn gemaakt en Jolijn heeft de eer gekregen om deze te snijden. "Oké, je had gelijk het is echt veel te veel." Geef ik toe terwijl ik naar de borden kijk. "We kunnen de jongens uitnodigen?" Stelt Vanessa voor. "Jij wilt gewoon Floris weer zien." Mompelt Sterre. "Misschien?" Geeft Vanessa voorzichtig toe. "Ik vind het prima, als jullie het prima vinden." Stem ik in, zo ligt de keuze voor het opgeven van ons meidenavondje niet bij mij. "Ja prima toch, app jij ze?" Laat ook Sterre weten. 

De Paupergeitjes.

Vanessa: Hi guys, wij hebben te veel sushi gemaakt komen jullie eten?

Floris: Mogen wij nou op een meidenavond komen?

Luuk: Say less! Ik ben daar.

Vanessa: Voor jullie een eenmalige uitzondering.

Olivia: Dus wees vereerd heren!

Floris: Dat voel ik mij zeker, stap direct op de fiets. 

Floris: Oh en ik neem Jamie mee. 

Bram: Is er bier? Anders neem ik nog even mee.

Vanessa: Olivia zegt dat er nog iets minder dan een krat staat.

Alex: Ben er met een paar minuten, heb trek man. 

Na iets minder dan een half uurtje zijn alle stoelen aan mijn keukentafel bezet en heb ik er de klapstoeltjes van de berging bij moeten halen. Maar dit maakt niet uit, want we zitten heerlijk te genieten van de eerder gemaakte sushi. "Gosh dit is goed meiden." Laat Floris weten met zijn mond nog halfvol. Dit levert een geïrriteerde blik op van Vanessa, maar ze zegt er niks van. "Maar echt, dit mogen jullie vaker doen." Stemt Bram in. 

De avond duurde nog voort tot in de late uurtjes die zondag. Ik geniet nog heel even van de vrienden die ik onwijs waardeer, want voorlopig is het even de laatste keer dat we met zijn allen samen zijn. 

~

Ja hoor!! In het volgende hoofdstuk is het dan eindelijk tijd om van plek te gaan ruilen, dus nog heel even geduld lieve lezers :)