GECENİN SÜSÜ

4.Bölüm:ÇATIŞMA

Medya:Barış Karayel

İyi okumalar...

"Gökyüzündeki yıldızlar bile sessizce izliyordu karanlık ve ışık arasındaki savaşı, ama unuttukları tek gerçek gecenin karanlığını ay ışığı aydınlanıtıyordu."

🌖

Gecenin karanlığı ay ışığıyla aydınlığa kavuşurken, ayın ışığı yüzüne yansıyan kıza baktım.

Terk edilmiş villaya geçmiştik ve Demir Karadağ'yı bekliyorduk. Etrafta Evren'in adamları vardı ve büyük ihtimalle oda buraya adamlarla geliceğini tahmin ettiğim için sadece 1 kişiyle gelmesini söylemiştim. Ama bu adamın sağı solu belli olmazdı, her an her yerden adamları çıkabilirdi. İşimi garantiye almıştım, burdan birimiz sağ çıkamıyacaktık.

Bir kaç saat önceki kıyafetlerim yerinde duruyordu, sadece peruğumu ve lensimi çıkarmıştım, ve kafama siyah şapka takmıştım, sarı saçlarım şapkamın altında belli oluyordu.

Saat yaklaşıyordu birazdan burada olurlardı. Oturduğum yerden kalktım ve pencereye doğru baktığımda gelen arabayı gördüm. Korumalar evin arka tarafındaydı ben çağırınca geliceklerdi.

Eskimiş koltukta oturan Arya'ya baktım, etrafına bakıyordu.

"Hadi kalk geldi abin," dediğimde direkt ayağa kalktı ve koşarak yanıma geldi.

Yüzündeki tebessümle "Abimi bekletmeyelim Gece abla," diyince elini tuttum ve kapıyı açıp çıktım.

Şapkayla yüzüm görünmüyordu ama sarı saçlarım gözüküyordu. Demir'de arabadan indi, sonra arabanın içinden Ezgi'yi çıkardı, balodaki elbisesi üzerinde duruyordu. Elleri bağlıydı buna göz devirdim, ne korkak adamdılar. Onların arkasından biri daha çıktı, telefonla ilk arayan adam diye tahmin ediyorum, Ezgi'nin kolundan tutup bana doğru geliyordu.

Etrafımızda ağaçlar vardı, ormanlık alanda yanlızca bu ev vardı, ıssız ve sakin.

Demir Arya'yı süzdü, birşey olmadığını görünce nefesini dışarı bıraktı.

Arya elimden çıkıp direkt Demir'e koştu. Bende Ezgi'yi bırakmasını işaret ettim, diğer adama.

Ezgi'yi bırakınca bana doğru geldi, pantalonumun arkasındaki çakıyla elini açtım, elini ovup yanımdaki yerini aldı.

Demir Arya'ya sarılmayı bırakıp, "İyimisin, abicim birşey yaptı mı sana?" diyince Arya,

"Yo abi aksine bana çok iyi davyandı Gece abla, sen neden öyle dedin ki?" diyince şaşkınlıkla başını kaldırdı bana baktı, sonra Arya'yı arabaya bindirdi ve şoför onu götürdü, biliyordum daha hesaplaşma vardı.

Demir benim tam önümde durdu. Bende tek hamleyle şapkamı çıkarıp saçlarımı savurdum. Gözlerinde bariz şaşkınlık ele geçirmişti, bu kadar cesaretli olucağım aklına gelmemişti anlaşılan.

Gözlerimi gözlerine diktim, gözlerinin içine baktım, yakından inceleyince daha yakışıklı olduğunu farkettim, simsiyah saçları, gece karası gözleri, dolgun dudakları, hafif kalkık burnu, keskin çene hatları ve kasları, boyu heralde 1.96 vardı kafamı kaldırıyordum bune uzunluk maşallah.

Oda beni süzüyordu süzmesinin bitmesini beklemeyip, "Naber, Ajan bozuntusu," dedim.

Gözleri gözlerime değince, hafif gülümseyince sol yanağında olan gamzesi çıktı, bakışlarım oraya kaydı. Nereye baktığımı görünce daha fazla gülümsedi, gözlerimi zar zor gözlerine çıkarttım.