5.Bölüm:İŞKENCE

65 8 4
                                    

Medya:Ecem Çelik

İyi okumalar...

"Kıvılcımların yükseldiği yangında, Lavinia çiçeği korkunç bir güzelliğe dönüşüyordu. Gökyüzüne yükselen dumanlar, gizemin perdesini aralıyordu."

🌖

Kaderin cilvesi, kelimesini şuan yaşıyordum, ne hissettiğimide bilmiyordum bundan sonra hayatta karşılaşmam dediğim bu olmaz dediğim ne varsa karşıma çıkıyordu.

Şuan karşımda tam olarak Ecem duruyordu, belki Ajan bozuntusu'nu bekliyordum belki başka birini bekliyordum ama asla Ecem'i beklemiyordum, asla gelmez dediğim kişi duruyordu karşımda, sahiden asla birbirimizi bırakmazda diyorduk, ama o bırakmıştı değil mi?

Mahçup bir ifadeyle "Merhaba," dediğinde göz devirdim, evet oda acı çekiyordu ama bizde çekiyorduk ve hâlâ da çekmeye devam ediyorduk. "Mira ben özür dilerim" dediğinde gözüne baktım göz göze geldik.

"Sen niye geldin ki, burada olursan kimseyi koruyamam falan" dedim yıllar önce dediği gibi.

"Mira cidden çok özür dilerim, ben çok pişmanım sana dediklerim için keşke demeseydim o anki piskolojimi biliyorsun kendimi kaybettim." dedi Ecem.

"Bunun için 5 ay geç kaldın sanki, dinleseydin anlardın ama dinlemedin," diyip arkama bakmadan oradan çıkmıştım. Arabama atlayıp yola çıktım, oradan mezarlığa sürdüm.

Geldiğim mezarlığa baktım, mezarlığın üstünde koca harflerle YAĞIZ ÇELİK yazıyordu. Efe'den sonra benimsediğim diğer erkek kardeşim Yağız. Ecem'in ikizi Yağız.

Aklıma o gün gelmişti.

5 AY ÖNCE

"Keşke bizde gelebilsek," diyen Ezgi'ye baktım oda biliyordu gelemezdi ki zaten ben normalde tek gidicektim Yağız çok istemişti ilk defa geliyordu hem o ışıkları, sinyal kesicileri ve kameraları halledicekti. Buraya ben motorumla gelmiştim, diğerleri arabayla gelmişti, motoru ileri park edip arabaya binmiştim. Ben ve Yağız evin içine girip adamları öldürücektik, Ecem ise evin krokisini çıkarmıştı ama çok dalgındı belki de ilk defa geliyorlardı ondandı bu dalgınlığı.

"Ecem iyimisin?" dedim ona bakarak bana bakınca göz göze geldik, kafa salladı. "Çok dalgınsın," dedim çünkü birşeyin ters gitmesini istemiyordum en ufak hata olamazdı.

"Hayır ya iyiyim uykum var sanırım biraz geçer oda" diyince kafa salladım bugün erken kalkmıştık plan için ve şuan saat'de 22.00'di.

Şuan evin olduğu yerdeydik, biz indikten sonra Ezgi halledicekti, kameraları, sinyal kesicileri, elektrikleri falan Ecem de bize gizli çıkışı ve Murat'ın odasını, çalışma odasının yerini ve içinde bir odayı tarif etmişti, ne odası diye sorduğumda normal odadır heralde demişti, normalde ben odaları bakıyordum ama ısrar etmişti.

Ben ve Yağız arabadan inmiş ve eve doğru yürüyorduk, ön kapısı vardı demir'den ama orada korumalar vardı onlarıda halledicektik ama ilk önce eve girmemiz lazımdı.

Arka tarafta doğru yürürken silahlarımı belimden çıkarıp emniyetini açtım, Yağıza baktığımda oda aynısını yapmıştı, normalde birilerini öldürdüğümde hep tek geliyordum, ama bu sefer Yağız çok ısrar etmişti bende kıramamıştım.

GECENİN SÜSÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin