Medya:Ezgi Akar
İyi okumalar...
"Gece benim oyun sahnem, kurbanlarımın çaresizliği ise melodi. Her ölüm, bir sanat eseri; her kurban, bir notadır bu karanlık senfonide..."
🌖
Her insanın hayatında bir dönüm noktası vardır. Benim dönüm noktam 7 yaşındayken olmuştu. Kardeşim ölmüş ve ben katil olmuştum. O günden sonra hayat hiç yüzüme gülmemişti. Bir kardeşim giderken diğeri gelmişti. Şimdi sanırım onunda kaybediyordum.
Tam beş gündür Ezgi'yi sabah akşam arıyordum. Bu beş gün boyunca anca bir, iki saat uyumuştum. Ama sonuç hep aynıydı, yoktu bulamıyordum. Telefonda arayan adamda aramamıştı bir daha.
Aklıma gelen şeylerle hızla oturduğum sandalyeden kalktım. O ajan'ın bir kardeşi vardı. Çocuklara zarar veren biri değildim ama o kızı yanıma alıcaktım.
İlk önce kalktığım sandalyeye oturdum. Hızlıca Demir Karadağ ismini arattım. Evini adresini herşeyini öğrenmiştim. Kızın ismi Arya'ydı. Arya Karadağ. 4 yaşında.
Adresi hemen bir kağıda yazdım. Hemen kıyafetlerimi çıkarıp üstüme siyah tişört ve aynı renk pantalon geçirdim. Giyinme odamdan siyah peruğu alıp dikkatlice saçıma taktım, aynı renk lensimi ve siyah şapkamı takıp siyah eldivenimi giydim, hızla kitaplığıma gidip kitabı çektim ve merdivenlerden aşağıya doğru indim anahtarla kapıyı açtım ve hemen bir tane tabanca aldım ve susturucusunu taktım, silahı belime yerleştirdim. Ne olur ne olmaz diye almıştım silahı, şimdi eter ve pamuk aldım, çünkü korumalar varsa öldürmeyip bayıltıcaktım.
Hızlıca evden dışarı çıktım ve motoruma yürüdüm hızlı gitmek için motorumu kullanıcaktım. Motoruma atlayıp hızla adrese sürdüm.
Adrese yaklaşmadan motoru ıssız bir sokağa bıraktım ve adrese doğru yürümeye başladım.
5 dakika sonra geldiğim eve baktım. 2 katlı bir villaydı bahçesi çiçeklerle süslüydü. Villanın etrafında korumalar vardı.
"Demek bu kadar önemsiyorsun bu küçük kızı Ajan," diye sessizce mırıldandım.
Bahçedeki korumaları saydım ön tarafta 5 kişi varken arkada 5 kişi vardı. Toplam 10 koruma vardı.
Sessiz olmaya özen göstererek onları izlemeye koyuldum. Korumalar her 10 dakikada bir nöbet değişimi yapıyorlardı. Nöbet değiştirmeden hemen önce konuşuyorlardı ve rapor veriyorlardı, yaklaşık 4 dakika sürüyordu. Bu şekilde düzen oluşturmuşlardı. 4 dakika dolmadan hemen bahçe duvarına çıktım ve yavaşça atladım, ses çıkmamıştı. İlk başta ön taraftakileri hallettim sonra arka tarafa geçtim.
Arka taraftakilerin nöbet değişimiydi. Hemen belimden eteri ve pamuğu çıkardım. Burdaki korumaları gerekmedikçe öldürmeyecektim. Eterle bayıltıcak ve kızı alıcaktım.
Hemen nöbet değişimi olan yere sesizce geçtim. Arka tarafta olduğum için şu anlık bir kişi gelicek ardından ikinci gelicekti. Aralarında yaklaşık 1 dakika vardı ikisi bir yerde nöbet tutucaktı.
Hemen duvara sırtımı dayadım ve birinci korumanın gelmesini bekledim. Koruma yaklaşınca direkt eteri pamuğa döküp, pamuğu ağzına doğru götürdüm, biraz çırpındı ama sonra bayıldı.
Yere düşüp ses çıkarmasın diye hemen tuttum ve duvar kenarına koydum.
İkinci korumada yaklaşınca ilk beni gördü ses çıkaramadan onada pamuğu ağzına tuttum, bu çok oyalanmadan bayılmıştı, sonra arkadaşının yanına oturttum.
![](https://img.wattpad.com/cover/359332826-288-k298267.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN SÜSÜ
ActionLavinia ölüm çiçeği. Bense o ölümü yaratandım Gecenin karanlığını, Bir lavinia aydınlatır mı? _________________ Eskiden evimiz olan yere geri gelince açık kapıdan içeri girmiş ve odaya doğru yol almıştım. İlk katil olduğum adam yerde yatıyordu bırak...