Fısıltı Timi

KURTULUŞ

Mete'nin Anlatımıyla

"Teğmen Ahu Karaaslan görev 1 üsteğmen
2 teğmen 1 kıdemli asteğmen ve 2 asteğmen ile başarıyla tamamlanmıştır komutanım.Arz ederim."deyip Sergen itini önümüze doğru attı hala baygındı it. Belgeleri de binbaşıya verdi sonra birden gözleri kaydı ve kendini yere bıraktı. Hemen ona doğru kafasını yere vurmasın diye koştum. Benimle birlikte fısıltıdan poyrazda koşmaya başladı ama ahuyu ben tuttum. Hemen kucağıma aldım. Koşarak ahuyu revire götürdüm. Peşimden kılıç ve fısıltı geliyordu.
Revire girince "asker buraya bak hemen " diye bağırdım. Asker hemen ayağa kalktı bende sedyeye ahuyu yatırdım. Hemen bilincini kontrol etti.
"Komutanım hemen ambulansı arayın acilen hastaneye gitmesi lazım. Bilinci kapalı iç kanaması olabilir ayrıca kurşun yarası ve birçok kesik var çok kan kaybediyor. Kan grubu ne ?"diye sorunca "0 rh-"
"Hastaneyi aradınız mı "diye bağırdım sonrada arkamı döndüm yere çökmüş ağlayan batu ,akın ve Sinan . Gözler dolu dolu olan kılıç ve Hasan . Hiçbir şekilde tepki vermeyen poyraz. Bi an şaşırsamda öncelik kardeşim yerine koyduğum kadındı."lan ahu ölecek iç kanama ihtimali var diyo tampon yapıyo yaralarına siz hala aramadınız mı ulan ambulansı" diye bağırdım poyraz bi an afalladı olayı daha yeni kavrıyordu ki hemen telefona sarıldı "bırak lan bırak arama "diyip ahuyu tekrar kucağıma aldım. Nöbetçilerden birine önceden tembihlemiştim zaten aracı hazır etmelerini hemen binadan dışarı çıktım kapının önünde sivil bir araç vardı. Hemen ahuyla birlikte arka koltuğa oturdum. Ön koltuğa da poyraz oturdu. Sürücü koltuğunada Yiğit oturdu. Hemen arabayı çalıştırdı hızlıca bölükten çıkıp hastaneye doğru gitmeye başladık.
...5 dakika sonra...
Ahunun öksürüğü ile poyraz arka tarafa doğru döndü.
"Yiğit kan kusuyor daha hızlı lan daha hızlı"
"Komutanım zaten 150 ile gidiyoruz yollar boş 2 dakikaya hastanedeyiz,poyraz hastaneyi ara hazır olsunlar abicim"
"Tamam hemen arıyorum"
"Peşimizde iki araba var onlar kim yiğit "
"Komutanım onlar fısıltı ve kılıç "kafa salladım ama ahuya dönünce bembeyaz olduğunu gördüm
"Kardeşim ahu birtanem benim ses ver abicim ahu ahuu uyan ahuuu "nabzına baktım çok zayıftı
"Yiğit nabzı çok zayıf daha hızlı"
...2dakika sonra...
Hastaneye geldik zaten dışarıda tonla doktor ve hemşire bizi bekliyordu ameliyathane de hazırlanmış bende ahuyu sedyeye yatırıp götürmelerini izledim.

...4 saat sonra...
"Komutanım niye çıkmadılar hala lütfen biri bişey desin" diye yakınıyordu sinan ve deniz
"Komutanım komutanım dayanıklıdır o dimi çıkar"ağlamaktan konuşamıyordu batu
"Çıkar siz merak etmeyin çok dayanıklıdır ahu"ama benim bile inancım yoktu çıkacağına sadece kendimi o bizi bırakmaz diye avutuyorumdum.
Bi anda ameliyathanenin kapısı açıldı içeriden telaşla bi hemşire çıktı.Hepimiz hemşirenin yanına geldik ama hemşire nefes nefeseydi ve üstü kandı.
"Hemşire hanım iyimi bişey mi oldu ahuya 4 saat oldu-"dedi poyraz
"Acil 0 rh- kan lazım çok acil 8-10tüp kan lazım 6 kişi bulun hemen ben kan bankasına baktıracağım"
"Bişey mi oldu hemşire" diye yükseldi en sonunda poyraz
"Beyefendi hastanın nabzı çok zayıf kalbi durmak üzere çok kan kaybediyor zaman kaybedemeyiz"diyip hızla yanımızdan uzaklaştı. Batu bi anda yere çöküp benim yüzümden oldu Allah kahretsin diye ağlamaya başladı.
"Ben gidip kan vericem sizde birilerini bulmaya çalışın hatta yiğit,Alp siz karakolları falan arayın"
"Tamam komutanım ben hallediyorum"

...8 saat sonra...
Batuya sakinleştirici vermek zorunda kalmıştık çünkü kendine zarar vermeye başlamıştı.Akın ve Alparslanıda batunun yanına bırakmıştık.

Ameliyathane kapısının açılmasıyla ayağa kalktım içeriden bir doktor çıktı.
"Ahu Karaaslanın yakınları"
"Biziz"
"Ailesi yok mu?"
"Yok" dedim sert çıkan bir sesle
"Peki ,öncelikle ahu hanımın ameliyatı çok zordu ağır ve derin yaralar almış lakin bünyesi çok sağlam. Ameliyatı esnasında iki kez kalbi durdu biraz zor oldu ama döndürmeyi başardık. Hastayı 48 saat yoğun bakımda tutacağız değerleri stabil olursa normal odaya alınır tekrardan geçmiş olsun "deyip yanımızdan ayrıldı. Ve sedyeyle ahuyu çıkarttılar yüzü bembeyaz olmuştu kardeşimin içim acıdı onu öyle görünce 2 kere kalbi durdu demişti dimi doktor ama o bizi bırakmamıştı. Onu böyle görünce gözümden bir damla yaş düştü ama hemen kendimi toparladım ve sonra poyraza döndüm dağılın artık batuyu ve akını da alın evlere artık hadi deniz-Kerem sizde diyince tam itiraz etmek için ağzını açmıştı ki
"Bu bir emirdir asker" dememle "emredersiniz komutanım"deyip çıktılar.

...26 saat sonra...

Hala ahunun odasının önündeydim hemşireler gelip birşeyler yapıp gidiyordu. Bende pencereye yaklaştım özlettin kendini be güzelim diye düşünürken bir anda ahu elini oynattı.
"Hey uyanıyor sanırım biri baksın hemşire"diye bağırınca içeri hemen bi doktor ve hemşire girdi.15 dakika sonra doktor dışarı çıktı."Ahu hanım uyanıyor değerleri de stabil normal odaya alacağız"
"Tamam teşekkürler doktor bey"
"Görevimiz"deyip gitmişti ve ahuyu normal odaya almışlardı.

...39 saat sonra...

İlahi Bakış Açısı
  Ahunun uyanmaya başladığını duyan fısıltı ve kılıç yine hastaneye gelmişti.Hepsi odada ahunun uyanmasını bekliyordu.
  Kadın gözlerini açmaya çalıştı ve kurumuş boğazına karşın öksürdü öksürünce dikişleri sızlamıştı bu yüzden de inlemişti. Kadının canının acıdığını anlayan Mete hemen ayaklandı."Güzelim iyi misin neren acıdı? bekle doktoru çağıralım."
"S-su"dedi çatallaşmış sesi ile kadın
"Hemen güzelim" deyip su içirdi ahuya Mete arkasını dönünce çatık kaşlı bir poyraz ve fısıltı görmeyi beklemiyordu.
"Komutanım biz yardımcı olalım ahuya"
"Gerek yok"
"Olur mu öyle komutanım hem bizim komutanımız ahu"
"Asker sen benim emrimi mi sorguluyorsun?"
"Yok komutanım estağfurullah-"
"O zaman gerek yok asteğmenim!"
"Emredersiniz komutanım"dedi ve kapıya yöneldi.
"Abi"diyen Ahu'nun sesiyle hızla ona döndü.
"Diğerleri iyi mi? Birşeyleri var mı"
"Yok kardeşim, sen uyu"
"Abi hemşireyi çağırıp dışarıda bekler misin?"
"Neden abicim?"
"Lütfen..."
"Peki, ben çağırayım birini"adam kardeşim dediği kadını kıramadı ve hemen odaya bir hemşire çağırdı kendide kafeteryaya inip birşeyler aldı. 
  Odaya giren hemşire ile ahu hemen oturduğu yerde doğruldu.
"Hemşire hanım, dikişlerimi zorladım sanırım kanıyor."
"Aaa ben hemen Mete beye haber vereyim, pansuman yapalım"
"Hayır gerek yok haberi olmasın"
"Ama Mete bey dedi ki-"
"Gerek yok hemşire hanım" dedi sinirlenmeye başlayan kadın.
"Peki Ahu Hanım ben hemen malzememeleri getireyim"
"Bekliyorum" hemşire dışarı çıktı ve iki dakika sonra elinde malzemelerle geldi.
"Ahu hanım üstünüzü sıyırır mısınız?"kadın üstündeki hastane önlüğünü sıyırdı.
Hemşire sargıyı açıp pansumanı yaptı, işi bitince yavaşça sardı ve geri çekildi.
"Sağolun"elinde pansuman malzemeleriyle hemşirenin dışarı çıktığını gören Mete bir anda odaya daldı.
"AHU"
"Efendim abi"
"Abicim noldu? Dikişler mi açıldı? Canın acıyor mu? Ağrı kesici yapsınlar söyleyim mi-"
"Aaaaa abi bi dur, ilk defa vurulmuyorum"
"Kızım sen mal mısın niye öyle pat diye söylüyorsun"
"Aayyyy sanki ilk defa hastanede kalıyorum bir tuhafsın bugün... bu arada hastane demişken ne zaman çıkarım"
"O aklından geçenleri unut Ahu, bir hafta izinlisin. Bir ay boyunca da acil bir görev olmadığı sürece göreve gidemezsin."
"NEEE!!"
"Hayır ahu"
"Abiiii yapmaaa bir ay ne! "
"Kızım bana bakma öyle, albay böyle istemiş"
"Yaa binbaşıyı ara, konuşucam."
"Sonra canımın içi,sonra. Uyu şimdi"
"Ama-"
"Uyuu ahuu"dedi gülme isteğini zar zor bastıran adam.
"Peki, o zaman bana masal anlat"
"Kızım bebek misin sen?"
"Abi... kaç gündür adam akıllı uyuyamıyorum, lütfen"adamın canı acıdı kardeşinden bunu duymak.
"Tamam baş belası, kapa gözlerini"
"Küçükken bize anlattığını anlat"kaskatı kesildi adam, kızda biliyordu oysa bu onların hikayesiydi ama inatla anlatmasını isterdi her zaman. Mete geçmişi tekrar anlatmaya başladı.
"Bir varmış, bir yokmuş. Yıllar önce küçük bir kız çocuğu varmış. Bu kız-"

                      
                       DEVAM EDECEK