Sonunda dersin bitmişti. Nil edüte kalacağı için benimle gelmedi. Tam ara sokağa girecektimki, yanımda siyah bir araba durdu. İçinden adamlar indiler ve yanıma geldiler. "Efendim, bizimle gelmeniz gerekiyor" "Allah Allah, nedenmiş o?" "Efendim, lütfen zorluk çıkarmayın." "Ne zorluk çıkarma be! Tabi ki, çıkarıcam! İmdaaat! Yardım edi-" dememe fırsat vermeden ağzımı bezle örttüler ve arabaya bindirdiler. Gerisi karanlık.....
Kayadan: Toplantıdan çıktığım gibi Egeni aradım. Gece birazdan dersten çıkacaktı. "Alo, efendim abi." "Ege, şimdi elinde ne işin varsa bırakıyorsun ve Gece'ni almaya gidiyorsunuz. Sana şimdi konum atıcam. Onu almadan dönmeyin!" "Emredersin abi. Hemen çıkıyorum."
Hiç bir şey demeden kapattım ve eve gittim.....
Gece'den Gözlerimi açtığımda bir odadaydım. Oda çok şık döşenmişti. Tamamı siyah renkti. Kafam çatlıyordu resmen....
Bir dakika! Ben kaçırıldımmı şimdi? Kim beni niye kaçırsın ya? Hemen üstümü düzeltip odadan çıktım. Merdiven tarafa yürüdüm. Aşağıdan ışık geliyordu. Merdivenlerden aşağı indim ve bir adam gördüm.
Adammı? Sen buna adammı diyorsun? Adam deme lazım olur, bu bildiğin taş!
Sende kimsin?
Ben senin iç sesinim canım.
Bu güne kadar neden yoktun?
Sanane be! Sen taşın yanına inde burda ne işin var onu sor!
Doğru diyordu. Aşağı indim. O ise pencerenin önünde durmuş dışarını izliyordu. "Daha ne kadar orda duracaksın?" Ne! O benim burda olduğum- tabi yaa, camdan yansımam düşüyordu.
"Asıl benim burda ne işim var?" "Nerdesin ki sen?" "Tanımadığım bir yabancının evinde." "1. Burası yabancının evi değil, 2. Olması gereken yerdesin, 3. İsmim Kaya Duman Gececim." "Nasıl olmam gereken yerdeyim? Benim şu an evde uyumam lazım!" "Lütfen sesini alçalt! Eğer uyumak istiyorsan, uyandığın odaya gidip uyuya bilirsin. Ya da neden burda olduğunu öğrenmek istiyorsan, sakince oturup sana anlata bilirim. Seçim senin."
Sakince kafamı salladım ve oturdum. İlk önce neden burda olduğumu öğrenmem lazımdı. "Konuş" "Lütfen bana emir verme, hoşlanmam! İlk önce kendimi tanıtayım. Ben Kaya Duman. 26 yaşlndayım ve mafyayım."
Mafya diyince oldukça korktum ve ona korkuyla bakmaya başladım. O ise bana baktı ve "Sakın benden korkma küçüğüm, bu isteyeceğim en son şey bile değil. Sana zarar vermem. Seni göreli ve seveli 2 yıl oluyor, ama ben seni yanıma almak istemedim. Çünkü daha küçüktün. Universiteye gitmene göz yumdum. Her ne kadar istemesende. Aslında karşına normal olarak çıkacaktım ama..." "Ama ne?" "Yeraltından seni sevdiğimi öğrenmişler. Ve muhtemelen sana zarar vereceklerdi. Bunun önlemini alıyorum. Seni kaybetmek istemiyorum. Lütfen beni anla küçüğüm. Sana kör kütük aşığım. Sensiz zaten yapamıyordum, o yüzden ihtitacın olur diye 2 tane adam koymuştum." "O iki erkeği..." "Evet, benim adamlarımdı. Ama senin yardıma ihtiyacın olmadığı zamana kadar sana 10 metreden fazla yaklaşmayacaklardı. O şerefsizleri görünce, senin peşinden gelmişler." "Teşekkür ederim. Hayatımı kurtardığınız için" "Teşekkür etmene gerek yok. Sadece senden buraya alışmanı isteyeceğim. Lütfen beni dinle ve sözümden çıkma Gece. Bak, ben sinirli biriyimdir. Kimseye yumşak olmam. Bana bağırılmasından, emir verilmesinden ve yalandan hiç hoşlanmam. Sen istisnasın. Tek yumşak olduğum, tek kıyamadığım, tek sinirlenemediğim kişisin sen Gece. Sensiz yapamam artık....."
"Yani, anladığım kadarıyla, sen beni burada tutsak tutacaksın. ÖYLEMİ!" Son anda ne dediğimi farkettim. "Merak etme, sana bir şey yapmam. Ama lütfen bir daha sözümden çıkma küçüğüm."
Gözlerim dolmuştu. Bana resmen mahkum ol diyordu. Bu evde benim hapisanem olucaktı. Yavaş adımlarla kalktım ve merdivenlere doğru ilerledim. Odaya geçtim ve uyudum.
Sabah gözlerimi açtım ve yanımda üstsün yatan Kaya'ya baktım ve çığlık attım. "Lan! Noluyo! Baskınmı var! Gece! Gece nerde lan! Ona bir şey olursa hepinin kendinizi ölmüş bilin lan!" Bir nefeste söylediği şeylere ağzı açık halde dinliyordum. Demek beni bu kadar çok seviyor.
"Dur sakin ol. Bendim." "İyimisin Gece! Bir şey mi oldu?" "Evet oldu! Senin benim yanımda çıplak halde ne işin var?" "Kendi odamadımı izinle gireyim?" "Ne, burası senin odanmı?" "Evet?" "O zaman bana başka oda bul!" "Malasef küçüğüm, diger kdaların hepsini tamir ettiriyorum." "Behaneye bak!"
Diyip kalktım. Belki çocuk doğru söylüyor! Neden hemen bahene diyorsun!? Sen sus iç sesmisin nesin! "Şeyy, banyo nerde?" "Şu sağdaki banyo, soldaki ise giyinme odası. Kıyafetlerini ordan ala bilirsin " "Tamam, sağol...." "Aşkım diyebilirsin küçüğüm " Diyip sırıttı. Pislik! Ne olacak. Hemen banyoya girdim ve çıktım. Giyinme odasına girdim ve şok oldum. Yüzlerce kıyafet vardı. Aralarından Kaya'ya inat olsun diye biraz açık olanlardan aldım ve giyinmeye başladım:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bence çok güzel olmuştum. Odadan çıktım ve aşağı doğru inmeye başladım. Kayayla üniversite konusunu konuşup ikna etmem lazımdı.
Aşağı indim ve "Günaydın. Kahvaltı hazırlamamı istermisin?" Kaya bana baktı, ilk önce kaşlarını çattı ve bakışlarını yukarı kaldırdı. "Evet, isterim." "O zaman korumalara bir iki bir şey söylicem, gidip alsınlar." Diyip kapıya doğru gidiyordum ki, "O kıyafetlerle bahçeye çıkarsan, dışarda bir tane bile koruma kalmaz!" Hemen korkup: "Şaka yaptım, sen de hemen şey yapıyorsun!" "Bana kendinle ilgili şaka yapma Gece!" Oflayıp: "Seninle bir şey konuşmak istiyorum." Dedim. O ise bir başa "Hayır" dedi. "Daha ne konuşmak iatediğimi bile sormadı-" "Üniversiteye gidemezsin Gece!" "Ya Kayacım nolur gideyim. Söz sözünden dışarı çıkmam. İstersen peşime ordu tak. Nolur Kaya. Evde sıkılırım ben hep. Lütfeeen" diyip gözlerimi doldurdum. Yek kaşını kaldırıp bana baktı ve "Sözümden çıkmayacaksın yani, öylemi?" "Evet" "Eminmisin?" "Evet" "Kuralları konuşalımmı o zaman, kabul edersen bende kabul ederim." "Tamam, peki." Gidip yanına oturdum ve konuşmaya başladı. "Kural 1. Hiç bir zaman böyle açık giymeyeceksin. Kural 2. Erkeklerle konuşmayacaksın. Kural 3. Sana bir kredi kartı vereceğim ve bir şey istersen o kartla alacaksın. Kural 4. Adamlarla gidip geliceksin. Bazen ise ben alıcam. Kural 5. Kimseye başına geıenlerden bahsetmeyeceksin. Nile bile!"
Ne! Kaya Nili nerden biliyordu? "Ben senin hakkındaki her şeyi biliyorum." Sanki aklımı okumuş gibi konuştu. "Eeee, kabul ediyormusun?" "Şu, erkek meselesinde benim bir arkadaşım varda, Nilin sevgilisi. İstanbullu olmasığı için başka şehrin dili ile konuşuyor. Onun konuşmak çok eğlenceli. Bir tek o istisna olabilirmi Kayacım?" Dedim, başımı yana eydim ve gülümsedim. "Tamam bakalım. Ama, ondan başkası ile konuştuğunu duyarsam ve görürsem, o zaman bir daha sana güvenmeyecek ve üniversiteye gitmene izin vermeyeceğim küçüğüm."
"Tamam Kayacım! Teşekkür ederim! Seni... neyse boş ver." Kayanın bir anda yüzü düştü. Konunu değiştirmek için: "Sana kahvaltı hazırlayayımmı?" "Cidde mi?" Gülümsedim ve "Cidden." Kaya ise çocuk edasıyla: "Ben de yardım ede bilirmiyim." "Tabi ki ede bilirsin. Hadi o zaman gidelim."
Kalkıp beraber mutfağa gitik ve çok güzel şeyler hazırladık. Ben krep ve çay hazırladım. Kaya ise domates, salatalık zeytin ve sayre koydu. Çok güzel kahvaltı masası kurmuştuk. Oturup beraber yedik ve sonra Kaya işe gitti. Ben ise oturup televizyon izlemeye başladım. Bir müddet sonra kapı çaldı. Kapını açtığımda ise......
Sizce kim geldi? Bölümü nasıl buldunuz? Lütfen yorum yazın❤
