Kayanı bulmamızın üzerinden 1 hafta geçmişti ve Kaya iyileşmişti. Fakat demirden haber yoktu. Bu, her ne kadar olmasada bizi biraz endişelendiriyordu. Kaya da rahat değildi.
Bu gün Sedef anne ve Yasmin geri dönüyorlardı. Biraz daha kalma- larını istesekte Sedef anne"kocam orada yalnız kaldı. Onun yanında olmam lazım, bir dahakine siz gelirsiniz" demişti. Yasmin ise: "Ayh, seni bilmem anneciğim, ama ben sık sık geleceğim. Yenge mi çok sevdim" dedi ve göz kırptı.
Bende gülümsedikten sonra vedalaştık, Kaya onları hava alanına götürdü ve yolcu etti. Eve dönünce bana "güzelim, bu akşam parti gibi bir organizyasyon var, eşli gitmem gerekiyor. Benimle gelirmisin?" Diye sordu. Ben bu bir 1 haftada Kayaya çok alışmıştım. Vee itiraf ediyorum ondan hoşlanıyorum. Fırsat bu fırsat dedim, "tabi, gelirim. Hem banada değişiklik olur" dedkm ve gülümsedim. Oda gelip alnıma öpücük kondurdu, "Akşam saat 7-ye hazır ol, gelip alıcam seni." dedi ve yukarı çıktı. Daha öğlene olduöu için koltuğa oturdum ve telüvizyon izlemeye başladım.
10 dakika sonra Kayanın ayak sesleri ile merdivene boylandım. Hazırlanmıştı ve çıkıyordu. "Öğle yemeği yemeyecekmisin?" "Hayır, önemli bir toplantım var. Ona yetişmem lazım. Akşama gelirim, merak etme." "Peki," dedim ve önüme döndüm.
Akşam: Şu anda hazırdım. Evet, saat 7-ye daha 40 dakika vardı ama ben hazırdım. Üzerime yırtmaçlı ve omuz dekolteli olan bir elbise giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayağıma ise ince topuklu siyah bir ayakkabı giydim. Makyajımı ve saçımı bitirdikten sonra aynada kendime baktım. Çok güzle olmuştum. Acaba Kaya beğenecekmi diye düşünürken, arabasının sesi bahçede yankılandı. Bende hemen çantamı aııp aşağıya doğru inmeye başladım.
Kaya kapıyı kapatıyordu. Topuklunun sesini duyunca kafasını çevirdi ve beni gördü. Baştan aşağıya doğru süzdükten sonra gözü yırtmaça ve omzuma takıldı. Sonra kaşlarını çatmasıyla bende kaşlarımı çattım. Söze başladı: "Bu ne?" diye sordu. Ne yani görmüyordumu?
"Kaya, görmüyormusun, elbise!" "Onu görüyorum, devamı nerde?" "Devamı yok," "Iı, ben bu elbiseyle seni değil partiye, bahçeye bile çıkarmam!" Dedi. "Neden?" doye sordum. "Bir de soruyormusun Gece?" "Evet" diye kısa bir cevap verdim. "Git, şunu değiştir! Sinirlendirme beni! Kapalı bir yeri bile yok" "Vaar," diyerek gülümsedim. Gözleri kocaman açıldı. "Tövbe estğafurullah! Yok daha neler! Orandamı açık olacaktı?"
"Ola bilirdi aslında, ama tasarımcı yapmayı düşünmemiş her halde" dedim. "Kızım, sen iyimisin? Ne yedin, içtin akşam akşam!" "Ne kızıyorsun be! Alt tarafı diğer omzuda açık olabilirdi dedim!" Gözlerini kaçırdı. Utandımı o?
Galiba haklıydı iç ses. "Neyse, hazırlanda çıkalım" dedim. "İkimiz de hazırlanalım demek istedin her halde?" "Yoo, sadece ve sadece sen!" Tam bir laf söylecektiki, devam ettim "Ben bir daha üzerimi çıkarırsam, pijamalarımı giyer, yatağıma girer uyurum! Sen bilirsin!" dedim ve yukarıya çıkmaya başladım. "Tamam baş belası tamam! Değiştirme! Ama bu son!" dedi ve yukarıya çıktı....
