çocukluk aşkı | kenan yıldız

bir

İlk öncelikle bu kitaptaki her şey hayal ürünüdür.

Profilimden diğer kurguma ulaşabilirsiniz. İyi okumalaar.

🐣

2021,İtalya.

"Olamayız Naz. Biz seninle olamayız."

"Saçmalığa bak ya! " dedim gülerek.

"Babalarımız arkadaş diye, abim var diye mi olamıyoruz Kenan? " derken bağırıyordum. "Alakası yok Naz. Zıt kutuplarız biz. Çocukluk arkadaşıyız."

"Hani zıt kutuplar bir birini çekerdi? Hani? Bana verdiğin tüm sözler yalanmış! Yazıklar olsun sana! Bir daha görüşeceğimizi sanmıyorum ama yaz tatilinde görüşürüz." diyerek evden çıktım. İtalya'nın sessiz ve ıssız sokaklarında dolaştım.

Babalarımız eskiden beri arkadaş. Her yaz Almanya'da ki yazlığımıza gideriz. Kenan ve ailesi de bizimle gelir. Yaz tatilimi hep Kenan ile geçirdim bugüne kadar. Gözüm hep onu gördü. Gözüm onla açıldı, onla da kapanıcak sanıyordum fakat bugün ki kavgamızdan sonra imkansız olduğunu anladım. Sırf çocukluk arkadaşıyız diye hislerimi öldürecekti.

Bu haksızlıktı. Ben onu böylesine severken o benden ayrılamazdı
Beni bugüne kadar koruyan adam, beni ateşin içine atamazdı.

2023,Türkiye.

"Özlemişim Türkiye'yi. " dedim babama.

"Ee tabi yıllar oldu. Sen bekle, bir de İstanbul'u gör. Sana sürprizim de
var. "

"Bana yok mu baba? "Diye lafa atladı abim.

"Bertuğ oğlum hevesimizi kursağımızda bırakma. Kardeşinden daha çok sevineceğine eminim."

Abim gülümseyip kolunu omzuma attı. Şahsen babamın sürprizini merak etmiştim.

-

Sonunda İstanbul'a iniş yapmıştık. Bir restauranta gelmiş ve yemek sipariş etmiştik. Tabii ki benim tercihim mantıdan yanaydı. Abim mantı istememişti ama yemeğim gelince saldıracağını biliyordum.

Yemekler gelmişti. Ve sürpiz, dediğim doğru çıkmıştı. Tadına bakacağım diyip tüm mantıyı bitirmişti. Tamam bende yemiş olabilirim ama o daha fazla yemişti.

Yemeklerimizi yedikten sonra babamın bahsettiği sürprizi görmeye gittik. Bizi bir spor kompleksine getirmişti. Neden getirdiğini anlayamamıştım.

İçeri girdiğimizde karşımda onu gördüm. Tam tamına iki senedir ne yüzünü gördüğüm, ne sesini duyduğum Kenan'ı. Babamın yanına gülerek gelmişti ve sarılmıştı. Ardından abimin yanına gitmişti. Sıra bana gelmişti. Her ne yaparsa yapsın karşılık vermeyeceğim.

"Hoşgeldin Naz."

Sırıttım. Naz diyordu bana. Ne çabuk unutmuştu bana söylediği o güzel lafları! İğrenircesine ona baktım.

"Bak Naz ama-" sözünü bitirmesine izin vermedim yürümeye başladım.

"Kerem değil mi o? Ben bir yanına gideyim." her ne şekilde olursa olsun oradan kurtulmam benim için kârdı.

Oradan ayrılıp tüm futbolcular ile tanıştım. Onu gözümün görmemesi için malzemeciler ile bile tanıştım. En sonunda gitme vakti gelmişti. Arabaya binip otelin yolunu tuttuk. Bir de yarın maç varmış, oraya gidecekmişiz... Ben görmek istemedikçe karşıma çıkıyor...

Destekler için teşekkür ederim. Verdiğiniz tüm destekler benim için değerli. 💗