Hastane odasından yazıyorum size ilk ve son satırlarımı. Bunca zaman mektuplarınıza cevap vermedim çünkü muhabbetinize karşılık vermeme engel olan soyut duvarlarım vardı.
Her bir satırınız ilham oldu sonu baştan yazılmış ömrüme. Bunun için size ne kadar minnettar olsam azdır. Ölmeden önce yapmayı istediklerimi gerçekleştirirken bana habersizce eşlik ettiğiniz için de teşekkür ederim.
Ben pek anlamam kalem tutmaktan, ömrüm tuallerin başında fırça sallamak ile geçti. Bu yüzden yazdıklarım biraz dağınık ve anlamsız olursa kusuruma bakmayın. Ayrıca bana beslediğiniz sevgi için teşekkür ederim fakat bilirsiniz, hayat kartları adil dağıtmaz.
Bedenimde gezinen kanda kanser var iken ve ömrümün son haftasını yaşarken size umut vermek istemedim, lütfen beni anlayın. Hayatımda yazacağım son mektubu hiç tanımadığım size yazarken oldukça mutluyum aslında çünkü artık üzülmek için vaktim kalmadı.
Affedin mektubumu burada bitirmek zorundayım çünkü bedenim kalem tutamayacak kadar halsiz artık. Lütfen bundan sonra bana mektup göndermek yerine mezarımı ziyarete gelin, belki tanışırız. Evime mektuplarınızı getiren postacıdan rica ettim, size mezarımın yerini söyleyecek ve bu mektubu size bir şekilde ulaştıracak. Gönlünüz rahat olsun. Uzun bir süredir sizden haber alamıyorum bu arada, iyisinizdir umarım. Yaratıcının huzuruna varmadan önce sizin için tıpkı sizin yaptığınız gibi dileklerde bulunacağım.
Kendinize iyi bakın.
Sevgiler ve vedalarla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
posta kutusu | tamamlandı
Randomtek başına kalabalık oluşu onu içine kapanık biri yapmıştı. konuşmaz, sadece yazardı. yazar ve posta kutusuna atardı.
