That Playgirl's Karma [Under Revision]

s e v e n

Parang walang gana na bumangon ang katawan ko, hindi ako nakatulog ng maayos kagabi dahil sa kung ano-anong teorya na pumasok sa utak ko.

Humihikab akong pumasok ng banyo para maligo at nang mabasa ang bandage sa beywang ko ay lumusot ang tubig papunta sa sugat.

Napadaing ako sa hapdi pero wala akong magawa, kailangan kong linisin ang sugat para takpan ng panibagong bandage, iyon ang sabi ng nurse kahapon.

Nang matapos ay humarap ako sa salamin ng banyo. Tinitigan ko ang aking sarili at pinagmasdan ang sugat ko sa beywang, pula pa ito pero matigas na ang dugo.

Tumalikod ako at pinasadahan ng aking kamay ang peklat na nasa aking likod.

Kasama ko ang peklat na ito sa paglaki ko. Ang sabi, dahil daw ito sa aksidente na nangyari walong taong gulang pa lamang ako, bale sampung taon ko na itong kasama at may panibago na naman.

——

I hummed as I entered the main gate, as usual, most of their eyes are on me.

I waved at some of them— acting friendly?? Hah!

"AZALEA!"

I promptly turned my attention to someone who called me but before I can totally looked at that person, someone pulled my hair.

WHAT THE FUCK IS WRONG WITH YOU PEOPLE?!

I squirmed in pain when I felt her nails in my scalp.

SHE PULLED MY FUCKING HAIR AGAIN!

"I HATE TOU!—AAAHH!"

With all my strength I gripped her hair and pulled it too, stronger than her grip.

"AKALA MO HINDI AKO BABAWI!"

Mas hinigpitan ko ang kapit sa buhok niya na nagpaluhod sa kaniya, lumuluwag na rin ang paghawak niya sa buhok ko kaya kinuha ko ang oportunidad na iyon para isubsob siya sa lupa.

"I AM DONE WITH YOU, REIN! THIS IS YOUR SECOND TIME PULLING MY PRECIOUS HAIR!" I bellowed in anger.

"LET GO OF ME!" She tried to pull my hair again but I pushed him away.

"STOP IT, REIN! STOP ACCUSING ME, HINDI NGA AKO ANG GUMAWA NUN SA KAPATID MO!"

Hinawi niya ang buhok na tumatakip sa mukha niya at hinay-hinay na tumayo.

"I am not a fool to believe you, Azalea. I am not!" Rein rebutted.

I nodded as I took my bag that fell on the ground, "Fine. I don't care anymore, but I am telling the fucking truth!" I turned around but before I can walk away a loud voice echoed on the field.

"THE TWO OF YOU! COME WITH ME AT THE OFFICE!"

Kasalukuyan akong nakaupo sa airconize na opisina ng mga counsilor. Kaharap ko ay ang nag-aapoy sa galit na si Rein habang maraming pinagsasabi ang isa sa councilor na humandle sa amin.

Wala ni isang salita ang pumasok sa aking utak, lumalagpas lang sa tainga dahil mas naabala ako sa kalagayan ng buhok ko.

Putangina, kaka-dye ko lang nito.

"I WANT BOTH OF YOUR PARENTS TO COME HERE TOMORROW."

Napalingon ako sa mga huling sinabi ng counsilor.

"Hindi nga 'yun pumunta sa moving-up ko noon." Bulong ko sa sarili.

"Do you have anything to say, Ms. Azalea?" Tanong ng counsilor nang mapansin yata na may sinabi ako.

"Nothing, sir, but I just want to inform you that my father can't attend tomorrow,—" kinuha ko ang calling card na nasa bag ko at inabot ito sa counsilor. "—but if you insist, just call the number plastered there, that's my father's number but expect that his secretary will answer the phone."

Kunot noong tinitigan ng counsilor ang calling card.

"GT Corporation? Y-You mean.. Azardo Guiterrez is your father?"

I nodded as I stood up. I looked at Rein and witnessed how she clenched her fist so hard.

She's getting on my nerves now.

——

Naglakad ako palapit sa salamin at napamura nang makitang nagmumukha akong bruha sa buhok ko.

Kinuha ko ang aking brush at hinay-hinay na sinuklayan ang buhok ko, gulong-gulo ito na kahit suklayin ay ang sakit.

Padabog kong binaba ang suklay at sinandal ang dalawang kamay sa lababo.

I stare at the mirror where I can see my reflection.

"Why on earth they always pull my hair?" I wiped the tear fell from my eyes.

"And why do I always end up crying..?"

I covered my face using my hands while I kept on sobbing. I want to fucking stop crying but I can't!

I should expect and accept their hate towards me, 'cause I created this mess yet here I am.

"Fuck, I hate this."

——

Nang mahimasmasan ay pumasok na ako sa room dahil hindi pa naman ako late at sa tingin ko wala pa ang teacher namin.

Pagpasok ko sa loob ay biglang tumahimik ang buong classroom, ang iba'y tumingin sa akin at may iba na umiwas. Paglapit ko sa aking upuan ay natigilan ako nang makitang puno ng vandalism ang mesa at upuan ko.

"Who did this?"

There are words like bitch, evil, jerk, name it.

"I said who did this?" I asked again when no one answered.

"We don't know," Kiana answered, the class president.

I turn my gaze at her, she's crossing her arms with glasses on her eyes.

"Actually hindi lang 'yan, Azalea.—" she pointed the corner of our room. I looked there and saw three garbage bags full of trash.

"Those trashes were thrown here inside our classroom."

"So..? What's the connect?" I don't know what she's talking about, anong kinalaman ko sa mga basura na 'yun?

"Isn't it obvious? It's from your bashers, when I entered this room those trashes are everywhere." Janell interjected, the classroom secretary.

My forehead creased, "How did you know it's from my haters?"

Janell scoffed and walked towards me.

"Here," inabot niya sa akin ang isang papel na punit. "Isa 'yan sa mga basura na napulot ko, I was bored so I read it earlier, and I am not mistaken.. that letter and all those trash are dedicated for you."

I opened the paper and Janell was right, it was dedicated to me.

Kinumot ko ang papel at tiningnan silang lahat.

"Sa tingin ko napagod kayo sa paglinis ng mga basura ko, pasensya na kung nasali pa kayo. Sana hindi na ito maulit. Ako na magtatapon ng lahat na iyon." Panghihingi ko ng tawad sa kanilang lahat.

Naglakad ako papunta sa cabinet ng classroom namin kung saan nakalagay ang mga pampunas. Kumuha ako ng isa at muling bumalik sa upuan at kinuskos ang mga nakasulat na salita roon.

Nasa akin pa rin ang mga tingin nila, nakakatawa, halos lahat sila ay binibigyan ako ng nakakaawang tingin.

Who would not? I am now messed up because of the false accusation.