Çakır Alpman.. bu ismi hafızama çok iyi kazımıştım. Koray beni eve bırakmış ardından apar topar geri gitmişti. Eylül'ün de yokluğunu fırsat bilerek annemi aradım. İkinci çalışında açmıştı. Sesine ne kadar özlem duymuş olursam olayım, bunları hepsinin cevabını almak zorundaydım.
"Annecim nasılsın? seni çok özledim. Yine aramadın beni" diyerek sitem etti.
"Haklısın anne özür dilerim. Hem bende seni çok özledim. sadece Taşınıyordum"
"Her şey yolunda mı bebeğim? sesin kötü geliyor."
"anne sana birini sormam gerekiyor"
"Sor annecim"
"Çakır Alpman.." dedim sessizce. Cevap vermemişti.
"Anne orada mısın? Anne!"
"Annecim ondan uzak dur!" diye telaşlı ve ağlak bir ses tonu ile konuşmuştu.
"Ne Neden anne kim o adam"
"Annecim lütfen söylediğimi yap."
"Bugün onun evine gittim."
"Ne yaptım dedin? Kızım delirdin mi sen? o adam.."
"Anne o adam kim?!"
"Ondan uzak dur lütfen.. Şimdi kapatmam lazım seni tekrar arayacağım. Lütfen annenin sözünü dinle bebeğim."
"T-tamam anne seni seviyorum. Lütfen tekrar ara"
vedalaştıktan sonra hızla telefonu kapattı annem. Bu böyle olmayacak diye geçirdim içimden. Ne olursa olsun annem söyleyecekti o adam ile bağlantısı her neyse. Kafamı dağıtmak adına Eylül'ü aradım. Telefonu kapalıydı. Git gide endişelenmeye başlamıştım. Sabahtan beri aramalarıma dönmüyordu şimdi ise telefonu kapalıydı. Beni habersiz bırakmazdı .Bu sefer Tuğrayı aradım. Açar açmaz ona Eylül'den haber alamadığımı söyledim. İş yerinde olabileceğini söylemişti. Ama izin gününde gitmezdi ki. Olayın ciddi olduğunu söyleyince kapatıp eve doğru yola çıkacağını söyledi. Korku ile Tuğra'nın gelmesini bekledim. Yaklaşık yirmi dakikanın sonunda gelmişti. Beni görür görmez
"Ayça saçların.."
"Lütfen soru sorma Eylül kayıp. Buna mı takıldın." Sinirle sertçe çıkışınca, bir şey söylemeden arabayı iş yerine sürmeye başladı.
"İş yerine gitmez o, özellikle tatil günlerinde"
"Sadece soracağız merak etme. Hem boşa telaş ediyorsun bi arkadaşına gitmiştir."
"Sanmıyorum. Yakın olduğu pek arkadaş çevresi yok"
"Merak etme bulacağız"
bir şey söylemeden tekrar tekrar aradım ama hala kapalıydı. Sonunda iş yerine ulaşınca, acele ,le inip içeri girdim. Elemanlardan birini durdurup
"Eylül bugün hiç geldi mi buraya?"
"Evet sabah biriyle geldi. Kahvaltı yaptılar sonrasında apar topar çıktı ikisi de"
"Yanındaki kimdi tanıyor muydun?" diye sordu Tuğra
"Hayır Tanımıyorum ama Eylül biraz garip davranıyordu"
"teşekkürler" diyerek Kıvanç beyin odasına ilerledim.
Olan biteni baştan sona kadar anlatınca güvenlik kamera kayıtlarına baktı. Gerçekten de Eylül Yanında biri ile giriyor, ardından ilk başta sakin konuşuyorlardı. Fakat sonrasında çocuk Eylülün yanına oturarak kolunu tutuyor ve hararetle bir şeyler söylüyordu. Ardından ikisi de apar topar çıkıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAÇIŞ
Ficção Adolescente"Tıpkı ilk tanıştığımız. günlerdeki gibi" dedi gülümseyerek "Sanki üzerinden yıllar geçmiş gibi konuştun" dedim hafif tebessüm ederek. "Bana öyle geliyor. Tıpkı yıllardır tanıyormuşum gibi seni." "Al benden de o kadar" dedim dumanı üflerken.
