Selam!!
Çok uzatmayacağım fakat kitabımı beğeniyorsanız oy ve yorum atarak haberdar olmamı sağlayabilir, yazmak için motive edebilirsiniz.
Ayrıca sosyal medya hesaplarımı da takip edin derim.
TikTok: zeyoran
Instagram: zeyoran
Hadi iyi okumalar!
🕯
Elimdeki kalemi bir sağa çevirdim, bir sola çevirdim. Arada masaya koydum biraz da masada çevirdim. Zihnimin içindeki bu karmaşayı kelimelere dökmenin bir yolunu aradım duvardaki açık mavi çizgiye bakışlarımı dikmişken. Duvarı o kadar dikkatli ve detaylı izlemiştim ki aslında duvarda duvar kağıdı olmadığını, duvarın bu şekilde boyandığını fark etmiştim.
Gözümün önüne düşmüş olan siyah saç tutamımı üfleyip geriye savurduktan sonra pes edercesine kalemi masaya bıraktım ve oturduğum sandalyeyle birlikte arkamda kendi sandalyesinde oturan Bartın'a döndüm.
"Ne kadar düşünürsem o kadar kayboluyorum bu kargaşada." dedim bir bakıma isyan edercesine.
Bartın da sandalyesini bana doğru çevirip "Çok düşünme o zaman." diye bana göre manasız bir tavsiyede bulundu.
"Düşünmeden konuşmak sana da çevrene de zarar verebilir; düşünmeden yazmak ise zarar değil, aksine fayda sağlar. Yazarken, kafanda birleştiremediğin parçaları birleştirip ifade edebilirsin."
Dudak büzüp söylediklerini iyice anladığımdan emin olup sandalyemle yavaş yavaş masamda duran deftere döndüm tekrardan.
Zeynep tam da bu yüzden vermişti bana bu defteri. Yaz, demişti. Yaz.
Hâlâ sabahki antrenmanın vücudumda bıraktığı ağrılarla mücadele veriyordum kendi içimde. Bartın acımasızdı, ilk günüm demeden yere sermişti beni. Yine bile Kuzey'den uzun dayanmıştım, orası ayrı.
Kalemi tekrardan elime aldım derin bir nefes alarak. Aklıma ne gelirse yazıp, çizip, karalamaya başladım.
17.10.2023
K̶o̶r̶k̶u̶y̶o̶r̶u̶m̶
Bir film izlersiniz bazen. Bir roman okursunuz. Olay örgüsü çok karışıktır, kafanız karışır, anlamakta güçlük çekersiniz. Tam ayak uyduruyorum dediğiniz anda bir sahne gelir, bir cümle... Tepetaklak olur bütün hikaye. Nasıl yani, dersiniz. Nasıl... Bunca sayfa, bunca saat, dakika yalan mıymış? Bunca hikaye, bunca yaşanmışlık yalan mıymış?
Ve son sayfasına gelir kapatırsınız k̶i̶t̶a̶b̶ı̶ romanı. Olur da anlamazsanız hikayeyi en başından okuma şansınız vardır. Beğenmezseniz de daha ilk bölümden kapatır, yeni kitaplarla devam edersiniz.
Ama eğer o kitap, film sizin hayatınız; içindeki karakterde sizseniz kapatamaz, başa saramazsınız. Hikayenin ortasında öylece kalakalırsınız.
Gerçi bir şansınız vardır hikayeyi bitirmek için. Filmi bitirip, bir an önce siyah ekrana geçebilmek için. Ama genelde yapamazsınız. Çünkü insan en ümidini kestiği, vazgeçtiği anda bile bir ümit, bir ışık arayışındadır. İşte ben o kitabın, o filmin kullanılıp atılan karakteriydim. Ben de o ışığı arayanlardandım. Hiç gelmeyecek olsa bile ışığı bekleyenlerden...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CANAVAR: Duvarların Ardı
Ciencia Ficción"...O dört duvar arasında yaşadığım süre boyunca kendimi hep kayıp sanırdım. Ama şimdi kaybolmanın nasıl bir his olduğunu çok daha iyi anlıyorum." Birinin bana yol göstermesi gerekiyordu. Birilerinin beni yönlendirmesi gerekiyordu. Ne yapmam nasıl h...
