Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
—
Sabah uyandığımda bir eksiklik hissettim. Younghoon yanımda yoktu. Üzerim hâlâ dün geceki gibiydi. Bu yüzden kıyafetlerimi geri giyinip odadan çıktım. Jaehyun da yoktu galiba. Aramayı planlıyordum. Odaya dönüp telefonuma uzanmıştım ki, kapının sesini duydum. Sanırım gelmişlerdi.
Bu sefer odadan çıkıp kapıya yöneldiğimde Younghoon'u gördüm. Elinde birkaç poşet vardı. Beni fark etmemiş olacak ki, montunu astıktan sonra mutfağa yöneldi. Çok ses çıkarmadan ben de peşinden gittim. Elindekileri tezgaha bırakıp arkasını dönmesiyle beni gördü.
"Günaydın." dedim. Dudaklarına yönelip öpücük kondurup geri çekildim. Kısa sürdüğü bana karşılık veremeyen sevgilim yeniden dudaklarıma uzandı ama izin vermedim. "Neredeydin?" Bu sefer kızgın olmasına özen gösterdiğim ses tonumda konuştum.
"Markete uğradım. Dolap tam takır kuru bakır. Geleceğini bilsem önceden giderdim ama sürpriz yaptın."
"Haber verseydin keşke. Garip hissettim evde tek kalınca."
"Güzelim benim," Ellerini belime koyup beni kendine çekti. "özür dilerim. Bir daha sana haber vermeden gitmem." Ve beni öptü.
Uzunca bir süre cilveleştiğimiz zaman kaybettik biraz. Öğlen olmuştu neredeyse. Kahvaltı etmemiş olmamızı geçtim, duşa bile girmemiştim. Biraz rahatsız hissediyordum. Bu yüzden daha fazla oyalanmadan kahvaltı hazırlamaya başladık. Kahvaltımızı ederken bir yandan da bana okuldan, oradaki tanıdıklarından yeniden bahsetmesini söyledim. Okul hakkında yeterince bilgi edinince kahvaltımız da bitmişti. Birlikte mutfağı topladık. Aslında bu konuda çok üşengeç bir insandım ama sevgilime biraz hamarat görünmekten zarar gelmezdi.
Birlikte duşa girdik derken saatler akıp geçmişti. Saat üç civarında dışarı çıktık. Bana burayı gezdirmesi gerekiyordu.
Üniversitenin yakınlarından başladık. Neredeyse her gün gittiği kafeye getirdi beni. Sonra kapalı spor salonu gibi yerlere gittik.. Şaşırtıcı ve tahminlerimden farklıydı. Bana anlatıyordu ancak tahmin ettiğim yerler daha farklıydı. Şöyle bir gerçek vardı, insanın zihninde kurdukları kadar güzel bir şey yoktu. Bu yüzden gerçeğini görmek çoğu zaman hayal kırıklığına uğratırdı.
