Mafia Boy || Yeonbin

1.1

Yeonjun:

Şiddetli bir baş ağrısıyla uyandım. Başımı kaldırırken birinin göğsüne çarpıp korktum. Yanım da yatana baktım, Soobin'di. Dün neler yaşandığını az az hatırladığım da geri unutmak istedim ve gözüme çarpan güneşle yataktan çıkmak istediğimde belimi güçlü kollar sarmış haldeydi ve ne kadar uğraşsamda çıkamıyordum.

Soobin "Yeonjun biraz rahat durur musun acaba? şurda uyumaya çalışıyorum farkettiysen!"dedi. "Kusura bakmayın beyefendi ama şuan neden bu halde olduğumuzu bile anlamış değilim" dedim. Daha dün yaşadıklarımı atlatamazken bir de şu adı "Soobin" olan herifle uğraşıyordum. Her ne kadar benim hayatımı 2 defa kurtarsa da bazı hareketleri beni sinir ediyordu ve onun hareketleri üzerine benimde onu sinir etmem gerekiyordu yoksa rahat uyuyamazdım.

"Hem sen neden burdasın Soobin senin kendine ait odan yok mu? Bir de seni uyandırdığım için bana kızıyorsun. Gerçekten artık yumruğu ağzına geçirecem yakında (ihtimali bile yok)" böyle söylenmemin üzerine bana yine tipik tipik bakıp yataktan kalktı. Dün olanlardan dolayı bu kadar az tepki vermişti diye düşündüm yoksa benim tanıdığım Soobin bunu söylediğimden sonra beni yan yatırıp... Neyse bunları düşünmeyelim.

Soobin yataktan kalktıktan sonra bende yataktan kalktım. Aslında dün yaşananlar beni psikolojik açıdan ve aslında fiziksel açıdan çok etkiledi ama üyelere bunu pek belli etmek ve yük olmak istemediğimden üzgün görünmemeye çalışıyordum.
Odadan çıkar çıkmaz Wooyoung ve Changbin'in ikilisinin bana doğru geldiğini gördüm. Koşarak gelip bana sarıldılar. Bir iki dakikalık sarılmanın sonunda bir de bir iki dakika bakıştık. Wooyoung "İyi misin Yeonjun? Bunu gerçekten laf olsun diye sormuyorum. Dinlen istersen biraz. Biz sana yemekhaneden alıp getiririz birşeyler." Dedi. "İyiyim Wooyoung gerçekten. Merak etmenize gerek yok çocuklar bunları geçmişte de yaşadım. Tabii ki beni etkiliyorlar ama sadece bir kaç gün dinlensem kendime gelirim. Bunları geçmişte nasıl atlattıysam şimdi de atlatırım." Dedim. Pek inanmış görünmüyorlardı. Onlara baktıkça eski arkadaşlarımı özlüyordum. Beomgyu, huening, Lili unnie... Belki birgün karşılaşırız diye umut ediyordum.

"Bu arada Yeonjun. Dün olan olaylardan sonra... Siz ikiniz hayırdır." Dedi Changbin. Ne demek istediğini anlamamıştım. "Ne demek istiyorsun Changbin, siz kim?" Dememin üzerine hemen söze atıldı Wooyoung "Senle Soobin'den bahsediyo hani aynı odadan çıktınız. Dün Soobin'in kucağındaydın filan. Daha ne diyeyim anlaman için?" Ah bu çocukların zihinleri beni deli ediyor. Kim bilir ne düşünüyorlar diyeceğim ama bende düşünmedim değil tabii :)

"Bişey olduğu yok. Dün Soobin'e sarılırken bayılmışım işte ondan sonra almış beni kucağına öyle yani. Sonuç olarakta yanımda yatmış. Adam, iki defa kurtardığı birine bişey olmasın diye gece de koruma amaçlı yanına kıvrılı vereyim dedi herhalde. ne bileyim ben." Diye kendimi açıklamaya çalıştım. Bunların aklı zaten bi başka çalışıyor. O yüzden duygularımdan açık vermemem lazım yoksa bunlar iki güne kalmadan enişte diye gezmeye başlarlar.

Dediklerimin üstüne pek bişey demediler. Sonra aşşağı inip yemekhane de yemeğimizi yedik. Daha sonra benle beraber tüm yeni katılan üyeleri malikanenin toplama alanına çağırdılar. Üçlü olarak oraya yol aldık. Tanımadığım biri konuşmak için kürsü gibi bir yere çıktı. Çevreme bakındım herkes pür dikkat görünüyordu. Arkama baktığım da 1A grubunun hepsi en arkada duruyor ve konuşacak kişiyi bekliyordu.

Adam konuşmaya başladı " Biliyorsunuz ki geçen günler de bir darbe niteliğinde bir şey yaşadık ve maalesef bazı üyelerimiz ele alındı. Bunun içinde birçok yeni gelen yani 7. Katmandaki üyeleler de vardı. Bu sebeple yapılan eğitime ara verildi. Normalde yarışıp 4. Katmana ulaştığınız da operasyonlara katılacaktınız ama maalesef ilk defa bu yaşanmadan operasyonlara katılacaksınız çünkü bizi bekleyen çok iş var ve vaktimiz yok. Sizi buraya toplama sebebimiz sizin görevlerinizi belirleyip hangi grupta yer alacağınızı söylemek. İsimlerinizi sayıcağız ve bu gün bu iş bitecek. Yarın sizlerde 1. Katmandaki üyelerle ya da 2,3,4. Katmandaki üyelerle operasyona katılacaksınız. Tabi ki hangi katmandaki grupta olacağınız sadece şansınıza bağlı olacak. Söyleyeceklerim bu kadardı. İyi şanslar hepinize!" Adam konuşmasını bitirdiği gibi isimler çağrılmaya başlandı. Arkaya dönüp baktığımda Soobin en arkada duvara yaslanmış bir halde sırıtıp grup arkadaşlarıyla beraber karmaşıklığı izliyor,sohbet ediyordu.

Wooyoung'un ismi söylendi. 1A çıktı. Sonra Changbin'in ismi söylendi ve ona da 1A çıktı. Kenara geçmiş sevinçle en iyi gruplardan biri çıktığı için seviniyorlardı. Beni bekledikleri gördüm. Ve sonunda ismim söylendiğinde gidip bana ne çıktığına baktıp. İlk öncelikle çıkan göreve baktım.

Keskin nişancı...

Gerçekten bana silah verilse bir metreden bile adam vuramam ben. Şansıma sıçıyım. Neyse pek önemli değil her türlü yaparım diyerek grubuma bakmaya geçtim. Veeee...

1A çıkmıştı.

Koşarak beni bekleyen ikiliye gidip sarıldım. Onlara görevimi söyledim. Changbin'e de keskin nişancı çıkmış. O bana öğretir diye umuyordum ya da belki Soobin...

"Eee sana görev olarak ne çıktı Wooyoung??" Changbin ile Wooyoung'a döndük. "Baştan çıkartıcı..."
Demesiyle ikimiz o kadar sesli güldük ki bir an yer sallanmış gibi oldu"Ya yaparsın sende o ışık var biliyor musun?" Bunu dememle Changbin yine ciğeri sökülürcesine gülmeye devam etti. Bir yandan da hem bana vuruyor hemde dizine vuruyordu.

Üçümüz biraz daha konuştuktan sonra kaldığımız odaya geri dönüp yataklarımıza yerleştik. Changbin hala gülerken "Wooyoung pratik yaparken birine ihtiyaç duyarsan beni çağırabilirsin. AHHHHGGGG" Wooyoung'un yastığını Changbin'in kafasına fırlatmasıyla Changbin'in amel defteri kapandı ve bir daha konuşmamak üzere sustu.

Huzurlu hissediyordum. Bir sebebi yoktu. Belki arkadaşlarımla aynı grupta olduğum için belki de "onunla" aynı grupta olduğum içindir. Bu düşüncelerimi boşverip uyumaya çalıştım.

.....................................

Uykudan gözlerim kapanırken yazmaya çalıştım. O yüzden yazım hatası çok olabilir maalesef :(