Binbaşı Aslan

7.bölüm

Medya= o bi karamel

Selaaaam nasılsınız bakalım.
Bölümleri okuyup oylayın lütfen
Yazım yanlışı varsa görmezden gelin
SEVİLİYORSUNUUUZZZ
.
.
.
.
.

TOMRİS'TEN

Telefonum çaldığında Arda bana vermişti. Bende çok bekletmeden telefonu aldım. Kimin aradığına baktığım zaman bilinmeyen numaraydı. Aramayı cevapladığımda karşı taraf konuştu

X- Merhabalar Tomris hanımla konuşuyorum değil mi ?

"Evet benim de konu neydi acaba ?"

X- Tekrarda merhaba efendim ben Özel Sayer Hastanesi'nden arıyordum. Buraya Bera Sayer adında bir asker geldi ve şuan ameliyatta. Ne yazik ki durumu ağır. Telefonundan son arananlara baktığım zaman ikinci kişi olarak siz gözüküyordunuz. Birinci numarayı aradığımda baya kalabalık bir aile geldi ve şuan sizi arıyorum.

Dediği anda gözümden yaşlar akmaya başladı

X- Alo orada mısınız acaba ?

"Evet birazdan orada olurum."

X- İyi günler efendim.

Diyip yüzüme kapattı. Masada ki biolar ne oldupunu anlamak istercesine bakıyordu. Benim elim direkten kalbime gitti. Telefondaki kadın 'buraya Bera Sayer adında bir asker geldi' demişti.

Dönüp Arda'ya baktığım da sanki anlamış gibi korku vardı onda. Aynısı Kumru abla ve Berk için de geçerliydi.

Tekrardan sandalyeye oturarak Arda'ya yaklaştım. Komple ona dönerek elini tuttum ve konuşmaya başladım.

"Arda, şimdi hastaneden aradılar." Biraz bekledim ve tepkisini merak ettim. Ama beni dinliyordu şuan. "Bera abim için aradılar. Hastaneye kaldırılmış... durumu...ağırmış. Benden önce annemleri aramışlar şuan ordalar." Dedim ve sustum. Ardanjn ağızından çılan tek söz şu oldu "Abla hemen gidelim." Sadece 3 kelime

"Tamam ablacım, gidelim. Agah bey bizim kalkmamız lazım herşey için teşekkürler izinimizle. Abla, Berk hadi." Dediğim de herkes ayaklanmıştı.

"Olurmu öyle şey kızım. Bizde geliyoruz sizinle." Agah beyin dediğiyle itiraz etmek için ağızımı açmıştım ki geri kapattırdı. "Hangi hastane ?" Demesiyle hiç düşünmeden "Özel Sayer Hastanesi herkes kendi arabasıyla gelsin lütfen." Dedim ve arabaya gittim.

Benden önce Ablamlar gwldiği için hemen arabanın sürücü koltuğuna bindim.
Bende arabayı çalkştırdığım da gazı sonuna kadar köklemiştim

Aslında buradan oraya 20 dakika sürüyor ama ben bu hızda gidersem 10 dakikada orada olurdum

Bioların arabasına baktığım zaman onlarda benim hızıma yetişiyorlardı. Bunlarda yapıştılar mı salmıyorlar amk. Hayır onlar ailemi de tanımıyorlar ki. Gelmeleri saçma. Amaaan neyse

Ben bunları düşünürken hala ağlıyordum. Arda'nın da gözleri
kıpkırmızıydı. O da sessizce ağlıyordu. Hastaneye geldiğimiz zaman arabayı tekte park edip içeri girdiğim de hemen danışmanın yanına gittik.

"Merhaba biz telefonda konuşmuştuk . Buraya bir asker gelmiş şuanda nerede acaba ?" Nefes nefese konuşmamala daşınman biraz şaşırdı.

Danışman- Ah merhaba Tomris hanım. Abiniz şuan 4. katta ameliyatta. Kalabalığı görürseniz anlarsınız.

Dediğinde hemen asansöre doğru yol aldım. Arkamdan sessizce diğerleri geliyordu. Asansöre geldiğimde diğerleri de bindiği gibi 4.kata bastım.
Bu hastane de sevdiğim şeylerden biri asansörlerin hızlı çalışması.

4.kata geldiğimizde asansörden indik. Ay inmez olaydık. Bütün anne ve baba tarafı burada. Kız-erkek karışıktı. Annemi gördüğüm gibi seslendim.

"ANNE... ABİM ???" Bütün bakışlar bana dönmüştü. Demek ki beni beklemiyorlardı. "KIZIM... Eeee sakin olursan söylerim." Ulan sakinim. zaten

"Anne söyler misin ?" Bayır hayat memat meselesi. Merak dolu gözlerle bakıyordum. "Durumu hakkında bir bilgimiz yok. İlk geldiğimiz de durumu ağır dediler bir daha da birşey demediler." Diyerek sustu annnem.

Bense duyduklarımla beraber oradan çıktım. Asansöre gittiğim zaman giriş katına bastım. Giriş katına geldiğimde asansörden çıkıp kantine gittim.

Bera abimin timinin nerede olduğuna baktığım zaman camın hemen önünde oturuyorlardı. Biolara baktığımda ise timle aralarında bir masa vardı.

Timin adı Yıldırım Timi. Toplam 10 kişiden oluşan bir tim. Aynı zamanda önemli timlerden biri ve bordo bereli özel kuvvetler timi.
Yanlarına gittiğimiz zaman Damla 'dikkat' diye bağırınca tüm tim ayağa kalktı.
Kantinde oturan herkes dikkatini bize vermişti. Yanlarına vardığımda konuşmaya başladım

"RAHAT !" Diyerek diğer masadan bir sandalye çektim ve yanlarına orurdum. Bacak bacak üstüne atarak ellerimi birleştirdim ve masaya koydum. "Abimin durumunu biriniz açıklasın lütfen." Kimseden çıt çıkmıyordu. Demek ki emir vermek zorundaydım.

"Yüzbaşı Efe Sönömez açıkla yoksa içtimada bitersin." İçtima. Hehe benim eğitimlerim meşhurdur. Bu yüzden korlardı benden. "Komutanım detaya girmicem. Bera komutanım görevdeyken karın boşlukluğumdan ve göğüs kafesine yakın yerden vuruldu. Buraya gelene kadar çok kan kaybetti."

Hiç bir şey konuşmadan kalkıp arkamı döndüğümde tam gidicektim ki aklıma biolar geldi. Onlara döndüğümde bana baktıklarını gördüm. Bio aileye lafa sallayarak selam verdiğimde onlardan karşılık alarak arkamı döndüp hastanenin bahçesine gittim.

1 sigara 2 sigara derken 5.sigarayı içiyorum. Hayat ne zor yağ. Hele ki ölümle burun buruna olduğunda. Asker olmak bunu gerektirir. Her an istediğin mertebeye ulaşmış olmak bize en büyük ödül olur.

Ama arkamızda bıraktığımız kişilerin canları acısa da düşmanlara koz vermemek için 'Vatan Sağolsun' derler.

Vatan Sağ Olsun; 5 hece, 3 kelime, 13 harf

"Sence de çok fazla içmedin mi ?" Arkamdan gelen sesle düşüncelerimden çıktım. "Bu benim için ne ki." Yani ansızın gece yafısı görebin de 1 paket bitiren kişiye bunu söylemek biraz saçma diye biliriz.

Adam nerden bilsin senin 1 paket sigara bitirdiğini

Haklısın Fatik

"Abinin durumu nasıl ?" Bilmiyordumki

"Bilmiyorum..." Yukarıda olmam gerekirken ben bahçedeydim. Ne kadar mantıklı bir şey yapıyorum ben.

"Ne zaman asker olduğunu söyliceksin ?" Sorumla dondu kaldı. "Tekrardan tanışalım Pamir." Diyerek elimi uzattım "Ben Binbaşı Tomris Aslan. Tanıştığıma memnun oldum."

Pamir de elimi tutarak konuştu. "Kıdemli Binnaşı Pamir Aksoy. Ben de tanıştığıma memnun oldum Tomris." Dediğin de ellerimizi ayırdık.

Bu sırada belime iki el sarıldı. İlk şaşırsam da sonradan kim olduğunu anlayarak arkamı döndüm. "Hoşgeldin sevgilim." Diyerek ben de ona sarıldım. "Hoşbuldum sevgilim." Diyerek benden ayrılam Mirzan, Pamir'le tokalaştı.

Bahçede bir süre oturmamızın ardından tekrardan annemlerin yanına gelmiştik.

Aradan geçen dakikaların ardından ameliyathanenin kapısı açıldı ve doktor olan Can abi çıktı. O da Yekta abimin liseden arkadaşıydı.

Can- Bera'nın ameliyatı başarılı bir şekilde bitti ama-

🍓
🍓
🍓
🍓
🍓

Eveeeet bu bölüm bırada bitmiş bulunmaktadır.

Kısa olduğunun farkındayım ama yazıcak bir şeyler bulamadım

Bölümü nasıl buldunuz acaba

Yeni bölüm en yakın zamanda gelicek

İyi tatilleeerrr

🍓
🍓
🍓
🍓
🍓