Binbaşı Aslan

10.BÖLÜM; Anne Tarafı

Sizden tek ricam OY ve YORUM
🤍

TOMRİS'TEN

Katları çıkarak abimin olduğu kata geldiğimde tavaşça bizimkilerin tanına gittim. Beni ilk fark eden Elvin olmuştu.
(sayer ailesinden en küçük kız kardeşi)

"Abla senin ne işin var burda" Elvin'in konuşmasıyla diğerleri de bana döndü
"Hastane de işlerim vardı hazır gelmişken abimin yanına uğrayayım dedim. Kötü mü olmuş"

Hepsi 'hayır' dercesine kafa salladığında abime doğru döndüm.
Çok masumdu. Bu yatakta böyke yatması hiç hoşuma gitmiyordu

Hastaneden kaçan biri mi söylüyo bunu

"Durumu nasıl oldu ?" diye sordum. İyi gözüküyordu ama yine de sormak istemiştim.
"Eğer durumu böyle giderse yarın uyandırırız dedi Can abi" diye yanıtladı Sarp. İçimden 'Amin' dedim.

"Sabah Yekta abim geldi buraya. Görevde olduğu için yanında olamadığından kriz geçirdi. Sakinleştirici verdiler şuan uyuyor odada." dedi Lale (1.kız kardeşi)

İçten içe bende Yekta abimi merak ediyordum. Çünkü kendisi ne zaman görevde olsa bize birşey olduğunda yanımızda olamadığı için kendini suçluyordu hep.

"Hangi odada" dedim. Onu görmem lazımdı çünkü.
"Sağ taraftan 2.oda" dedi Lale

Ona kafa sallayıp hemen odaya doğru gitmeye başladım. 2 dakikada gelmiştim çünkü oda yoğun bakıma yakındı.

Odanın kapısını çalıp içeri girdiğimde odada Aras vardı. (2. erkek kardeşi)
"Abla" diyerek hemen ayğa kalktı.
"Uyandı mı" diye sordum. Daha abime anlatıcaklarım vardı.

"Birazdan uyanırmış dediler"dedi Barış.

"Tamam sen bizimkilerin yanına git ben burda kalıcam biraz." dediğimde ilk tereddütle baktı sonra odadan çıktı

"Abi herkesi kandırırdsın ama beni kandıramazsın. Hadi artık uyan." dedim. Ben odaya girdiğim zaman uyanmıştı ama gözlerini açmamıştı.

Nerden anladığıma gelirsek gözlerini açmamaya çalışıyordu ama kipriklerini oynattığı için uyandığını anlamıştım.

"Çok mu belli ettim" dedi çocuk gibi

"Abi ben senin oyunlarınla büyüdüm senin her zerreni biliyorum" dedim. Abim de bana çapkın bir şekilde göz kırptı.

"Ta abi şu çapkınlığını git karına yap diyecem de onu da hamile bıraktın zaten." diye sitem ettim.

'Hamile bıraktın' dediğim yerde gözlerimi abimden kaçırmıştım. Olmadık yerde yanaklarım kızarmıştı.

Abime baktığım zaman ise sırıtıyordu. Beni görünce hemen kahkayı basmıştı

"Abi ya!" diye abime kızdım

"Ay gülmeyipte napim kıpkırmızı domates oldun. Ama sen benim çileğimsin. O yüzden çileğe benziyorsun." dediğinde bu kez ben gülmüştüm.

Bana hep çileğim derdi. Bana başkalarının 'domates gibi oldun' dedirtmezdi ama çilekte dedirtmezdi. Bana sadece kendisi 'çileğim' derdi -ki ondan gizli bazen Mirzan derdi- valla babamlar bile diyemezdi o derece.

"Ağbi" dediğimde bana dönmüştü

"Kötü birşey mi oldu Tomris" dedi. Ben ne zaman 'ağbi' desem o zaman kötü birşey söyleyeceğimi anlarlardı

"Şimdi abi ben 30 yıl önce..... Böyle yani ve şimdi beni akşam temeğine çağırdılar. Üstüne bir de anne tarafı evdeymiş baba tarafı gitmiş." diyerek her şeyi anlatmıştım.