ARZU

7. Bölüm

Slmm herkese size sıcak çok sıcak bir bölüm attım.🔥🔥🔥

Lütfen okuyan herkesten  diğer bölüme biraz daha hızlı bir geçiş için oy ve yorum bekliyorum.

  ***

-Giir! Buyurun Arzu Hanım.
(Kollarıma da buyurmak ister misin?)

-İyi günler Burak Bey beni çağırmışsınız
(Kalbine de çağırsan ya!)

-Evet projenin son detayları hakkında bilgi almak istiyorum pazartesi günü müşterilerle toplantımız var artık sunuma çıkmamız gerekiyor.

(Sunum falan umurumda değil seni görmek istedim)

-Tamam hazırladım Burak Bey birkaç küçük detay kaldı sadece onları da isterseniz aktarayım.
(Kokunu özledim )

Arzu masaya rulo yaptığı projeyi açtı. Masaya doğru eğildi. Kağıdın sağ üst köşesinde bir yeri gösterdi.  Parmağıyla gösterirken biraz masaya eğilmiş saçları kağıdın üzerine doğru dökülmüştü. Saçlarını sağ eliyle toplayıp alelade arkasına atarken,  Bu arada Burak onu inceliyordu. Arzu'nun öne eğilen bedeline yaslayıp saçlarından kavramak bedenini bedenine karıştırmak istiyordu.

Burak Bey tam arkasında durmuş haldeyken nasıl konuya odaklanabilirdi. Ne yapacağını bilemiyordu elini nereye koyacağından habersizdi. 

Bir an gaflette bulundu öne doğru eğildi, saçları kağıda dökülmüş hızlıca arkaya atmıştı. Şu anki bulunduğu pozisyon kalçalarını iyice belirginleştirmişti.  Hızlıca kalkması gerekiyordu çok panikledi bir anda ayağa kalktı ve arkasına döner dönmez Burak Bey ile burun buruna geldi.
Yüzü kızarmıştı gözleri Burak Beyin dudaklarına takıldı. Şu an öpmek için deliriyordu sonra hızlıca gözlerini Burak Beyin gözlerine çıkardı. Bulundukları pozisyon yanlış anlaşılmaya çok müsaitti. Neredeyse bedenleri birbirine değecek kadar yakındı.

Dudakları  değmese de nefeslerini hissedecek kadar rahatsız bir pozisyondaydılar. Bu yakınlıkla aralarındaki elektriği, karnında ve kasıklarındaki sızıdan ve kalbinin hızlı atışından fark ediyordu.

Aman Allah'ım dedi Burak, Arzu bir anda kalkmış arkasına dönmüş burun buruna gelmişlerdi. Onun gözleri dudaklarına mı kaymıştı, yoksa ben mi yanlış gördüm diye aklından geçirdi. Bedenleri çok yakındı, şu an eğilip dudaklarını öpse karşı çıkar mıydı? Karşı çıkmasa da henüz ondan bir yakınlaşma almadığı için bunu yapamazdı.
Arzu masa ile kendi arasında sıkışmıştı. Geri çekilmeliydi ama istemiyordu daha da yakınlaşsak elimi beline dolasam. Şu masaya yatırsam...

Kafasını salladı ve bir adım geri gitti bir konu bulması gerekiyor bir soru sorması gerekiyordu. Yoksa şu an çok fena şeyler olabilirdi.

-Hmmm ! Arzu Hanım çocuk parkını nereye koymayı düşünüyorsunuz?Sanki bu alanda çocuk parkı basit duruyor.

(Aklıma ilk gelen saçma bir soruyu sordum yoksa kendimi tutacak gücüm yok )

-Tüm binaların görebileceği ortak alana koydum Burak Bey sonuçta ebeveynler çocukların güvenlikleri için göz altında olmasını tercih ederler. Bu yüzden buraya konumlandırmayı uygun gördüm.
(Senden çocuklarım olsa ya ne güzel olurdu)

-Anladım

(Senden harika anne olur. Ne diyorum ya ben?)

-Peki yeşil alanlarını ayarladınız mı?
(Ah be bir de benim kalbimin ayarını yapsan)