41

12K 537 61
                                    

Demirin evine gelmiş koltukta boş boş uzanıyordum. Annem ve babama haber vermiştim. Onlarda buraya gelmek istemişlerdi. Fakat yanımda Dilaranın oldugunu gelmelerinin gerekmediğini söylemiştim. Ve gelmemişlerdi. Eğer gelselerdi daha çok ağlardım.

Demir gideli 2 hafta olmuştu. Ağlamak istemediğimden kendimi uykunun kollarına bıraktım.

.___.

Beni uyandıran saçlarımda bı ağırlıktı. Gözlerimi açtığımda uykum kalmamıştı. Çünkü karşımda Demir Yılmaz vardı. Gözlerimi ovuşturarak yüzüne iyice baktım. Bu oydu. Oturur pozisyona gelerek boynun kollarımı sararak yüzümü boynuna gömdüm. İşte bu koku alkol etkisinde bı kokuydu. Oda belime kollarını sardı.

"Seni özledim"

"Bende seni özledim meleğim"

Sarılmayı bitirip yanıma oturtum. Yüzüne yaklaşıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım. İlk başta şaşırmasına rağmen oda karşılık verdi. Belime elini koyarak kendine çekti. İlk geri çekilen ben oldum.

"Karnın acıktı mı?"

Onaylar şekilde kafasını salladı.

"Ne yemek istersin? Napıyım sana?"

"Bilmem"

"Kuru fasulye pilav yaninadaaa salata"

"Olur"

Dudağına küçük ve hafif bı öpücük bırakıp mutfağa gittim. Kalbim sökülecekti az kalsın.

.___.

Herşeyi hazırlamış salatayı sosluyordum. Arkamdaki sesle ilgimi ona verdim.

"Eve ve mutfağa yakıştın"

"Ben sanada yakışırım"

"Ondan hiç şüphen olmasın"

Kıkırdamıştım. Belimden sarılan kollarla kulağımda sıcak nefesini hissettim.

"Yatağımada çok yakışırsın o zaman" Lan! Lan! Oha! Çüş! İmaya bak! Ananın! Ellerinden öperim çocuk! Çocuk değil kocam! Yaaaaaaa! Futbol takımı geliyi!!

"Öylemi?" Dedim arkamı dönerek. Ellerini tezgaha koyup tezgahla arasına aldı. Bende kollarımı boynuna doladım.

Gözleri gözlerimde, gözlerim gözlerinde oyalandı. Bakışları dudaklarıma kaydı. Yüzünde sırıtan bı ifade vardı. Aramızdaki mesafeyi azaltı. Sıcak nefesini hissedebiliyordum.

Kalbim tamamen hızlandırılmıştı.

Nefes almayı unutturulmustu.

Bı komutan tarafından...

Konuştum. "Salatayı tabağa koyayım sen masaya geç" konuşurken dudaklarım dudaklarına sürtüyordu. Geri çekilip konuştu.

"Tamam" salona yol aldı.

Nefes almayalı uzun zaman oldu. Bu adam tam bi felaketti. İçinde ne varmış beya. Kocam yapcam. Net.

.__.

1 ay sonra...

"Bebeğim anneme senden bahsettim" ne dedi o nededi ben duymadım şahsen. Bebeğimi geçtim 'anneme senden bahsettim' mi!? Oha!? Lan!? Oha!?

"Sonra" gülen yüz ifademle şuan koltukta oturuyorduk. Şaşırmıştım bı yandan da korkuyordum endiseliydim.

"Seninle tanışmak istiyomuş" biliyordum böyle olacağını. Severiz sıkıntı yok. Oda beni sever müstakbel
kaynanam kaynanacıgım.

"Ne zaman?"

"Bu akşam."

"Demir şaka dimi bu"

"Aşkım vallaha anneme dedim erken diye ama dinlemedi bı an önce gelinlimle tanışmak istiyorum dedi"

"Ne dedi gelinim mi" yüzümde keyifli bı hal aldı. Demirde gulumsemisti. Sevinmiştim 'gelinim' kelimesine

"Tamam kıyafet konusunda yardım et"

"Seve seve bebeğim"

🦋:)))))

Bölüm sonu

Sinir koyuyorum 7 oy

Komutan mı? /Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin