48

10.1K 462 10
                                    

Soyleyeceğim ama kalbimin hızı normalleşseydi. Abicim sadece SEVGİLİM VAR diyecen iki kelimelik bı cümle hızlanmaya ne gerek var.

"Canım ailem"

Salondaki bütün gözler merakla bana döndü.

"Noldu kızım"

"Anneciğim önemli birşey demem gerek"

"Kızım otursa konuş"

"Geberiyon mu" tabikide bu saçma soru terliksi hayvandandı.

Koltuğa oturduğumda konuştum.

"Kes sesini velet"

"Kızım şöyle ne söyleyeceksen meraklandirma insanı"

"Tamam babacığım"

"Şimdi şey..." Diye ekledigimde dahada meraklanmışlardı. Bende dahada heyecanlandım.

"Evet"

"Benim..."

"Taksit taksit aktarma" diye konuştu annem

"Benim şey..." Sanki Türkçeyi yeni söküyordum.

"Hadi bı gayret" demişti hayvan

"Benim sevgilim var" ağzımdan hızlı çıkan kelimelerle bı sessizlik oluşmuştu. Babam boş boş gözlerle annem ise ağzı açık şekilde bana bakıyordu. Cana baktigimda dik dik bana bakıyordu. Sessizlik bozulmadığı için tekrar konuştum.

"Tepki vermeyecek misiniz"

"Hemen tanıştır" babam demişti bunu. Bu sefer annem konuştu.

"İsmi ne mesleği varmı yaşı yaşına mı ailesi kim?"

"Tamam sizi zaten tanıştırmayı istiyordum"

"Ne zaman peki"

"İsterseniz yarın çağırabilirim"

"Olur olur ne kadar hızlı o kadar güzel" babam cümlesiyle onaylamıştı.

"Kızım sen benim sorularıma cevap ver"

"Tamam"

"Demir Yılmaz 25 yaşında ve komutan ailesini kendisi gelince anlatır."

"Peki tamam ama kızım çocuk komutan"

"Olabilir anne"

"Kızım ondan demiyorum her zaman bekliyeceksin zorlanmaz mısın"

"Anne ben öyle birşey sorun olsaydı bile bırakmazdım vatani görevi yani"

"Peki sen nasıl istersen ama bı an önce tanıştır"

"Tamam baba"

🦋:)))))

Bölüm sonu

Voteeeeee

Komutan mı? /Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin