sıfırlar ve birlerce

kalacak mısın?

6 Tem 2023, 04:55

kime: choi@beomgyuuuu.com
kimden: choisoobin@soob.com
konu: merhaba

sonunda konuşabileceğimiz için rahatlamış hissediyorum. telefonun için üzüldüm, aynı modelin farklı renklerini aldığımız günü dün gibi hatırlıyorum.
tamam, gömleğini öğle saatlerinde bıraktığın adrese kargolarım. geri istediğini söylediğin iyi oldu. şu an kurutma makinesinde bu arada, kirlettiğimden falan değil yanlış anlama, sadece temiz bir şekilde vereyim istedim.

cevap vermeseydin gelecektim ve evine geldiğimde kapıyı açmasaydın kesinlikle başka şeyler düşünürdüm. benden nefret etmen falan gibi şeyler. mail attığımda da o başka şeylerin ihtimalleriyle boğuştum hatta ama bir önemi yok şu an. görmezden gelmediğin için teşekkür ederim. bu arada, yakın bir arkadaşında mı kalıyorsun? burnumu sokmak istemem ama sen evinden başka yerde bulunmayı pek sevmezsin, o yüzden soruyorum.

her ne kadar başka şeyler düşünmemi istemesen de sen bana adam akıllı bir açıklama yapana ve kendimi açıklamama izin verene kadar olabilecek her şeyi düşünmekten, kendimi suçlamaktan başka bir çarem yok beomgyu. üzgünüm bu konuda da. çok düşündüm. suçladıkça kendimi, kalbimde daha derinlere battı söyleyemediklerimiz adlı diken. son tartışmamız mıydı ayrılmak istemenin sebebi ya da artık eskisi gibi hissetmiyor muydun mesela? ya da seni kendimden soğutacak bir şey yaptım mı (tartışırkenki halim gibi) ve bir anda mı oluverdi bu? bütün bunlar benim bir cümlemin şekillendirdiği bir son muydu? değişen davranışlarım (değişmiş miydim?) mıydı seni buna iten, beraber onca zamandan sonra, yoksa aşkım mı köreltmişti de bir anda açılıverdi gözlerin? belki de yapmış olma ihtimalimin olduğu bambaşka bir hata sebep olmuştu buna? neydi peki o hata?
bir enkaz misali bıraktın beni arkanda. enkazdım, öylece oturdum ve o son izlediğimiz filmi kaç kere tekrarladım, bilmiyorum. gittin. en kötü halimde bile bunu hak ettim mi, soruyorum şimdi sana. dinlemez miydim soobin konuşalım, deseydin? duymaz mıydım seni?

o gün, tartıştığımız gün aptallık ettim. ağzımdan kaçıverdi saçma sapan sözcükler. bir anlığına ağızdan kaçanlar bir süredir kafamızı kurcalayanların sözcüsüdür. suçu atacak yer aramıyorum, gerçekten. ancak bana olan tavırların giderek uzaklaşıyormuşsun gibi hissettmeme neden olmuştu. sanırım ondandı sevginden şüphe duyuşum. galiba ondandı gitmeni haykırışım. özürlerim suladığım saksılarından taşan sular misaliydi, öyle işe yaramaz. ve şimdi böyle açıklamak veya o anki açıklamamın üstüne pek fazla şey koyamamak acı verici. senin açından ise çok mantıksız, manasız. bunu biliyorum ve gerçekten çok üzgünüm, üzgün olmak için geç kaldığımın da farkındayım; tıpkı şu anki gibi, o gün bunu sana söylediğim onca şeyden sonra söylediğimde kulağa öylesineymiş gibi geldiğinin, seni değersiz hissettirdiğinin de. sana bir şey anlatmaya çalışırken beni dinlemediğin için o denli tepki vermem saçmaydı. film izliyorduk ve belki de odaklanmıştın. hiçbir zaman odaklanmadığından bu ihtimali kabullenmem biraz zor olduysa da belki de buydu. bu muydu beomgyu? ya da sadece aklında başka bir şey vardı ve ben bağırıp çağırmak yerine sorup öğrenmeye çalışmalıydım. belki de ben her şeyi mahvedendim.

bilmeni istiyorum ki en sonunda bütün hikayeyi mahvedip çocukça davrandıysam da, beom, kimse senin kadar duymamıştı beni. bütün şüphelerim ve endişelerim beni yiyip bitirirken o kadar bencildim ki seni duymaya çalışmadım. belki tepkimi böyle açıklamalıydım basit özrüm yerine... bilmiyorum. belkiler beni yordu.