'Ey Türk gençliği! Birinci vazifen; Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir. Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir.'
Doğdum, çocuk oldum, büyüdüm; bedenim deği...
önce besmelemizi çekelim; Euzübillahimineşşeytanirracim Bismillahirrahmanirrahim, sağ ayağımızla giriş yapalım bölümümüze. okuyucu sayımızın bereketli olması için de ettehiyyatü okuyalım.
tüm bunları yaptıysak şuraya başlama tarihinizi de alalım hemen.
bu sayfaları her çevirişinde yanında ben de olacağım. yıldızımızı boyayalım, yorumlarımızda da buluşalım.
beni de beyzwx basarak takip ettiysen bölümümüz ellerine, gözlerine emanet.
iyi okumalar <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
duman - kolay değildir cem adrian - sarı gelin toygar ışıklı - kara sevda
🔗
25 Mart 1990, 03.21.
Yüzbaşı Metin aniden çalan telefonuyla uyanmış ve sabah göreve gideceğinin haberini duymasıyla da bir daha uyuyamamıştı. İçinde ki sıkıntı kendisini daraltırken derin bir nefes alarak karısını uyandırmıştı.
"Gönül baharım, gönül yangınım." Dudakları saçlarında, yüzünün her zerresinde geziyordu. Başka oksijen kaynağı yokmuşçasına kokusu burnuna nüfuz ediyordu.
"Yüzbaşım, görev mi geldi?" Gelmişti. Sınıra gideceklerdi sabahtan ama gördüğü rüyanın etkisinden çıkamamıştı Yüzbaşı Metin.
"Kollarımın arasına gelsene, sana söylemem gereken bir şey var." İtiraz etmeden girdi kollarının arasına yasladı başını omzuna. Derin bir nefes aldı kocasının boynundan.
"Telefon gelmeden önce rüya gördüm Bahar'ım. Şehitlik mertebesine ulaşıyordum. Telefon gelince de hissettim benim için biçilmiş ömür bu kadarlıkmış." Bu sözleri duymak genç kadının kalbini hüzne boğdu, göz yaşı olarak yanaklarına karıştı.
"Seninle daha erken bir yuva kuramadığım için çok pişmanım. Yine de görev dönüşleri kapı senin tarafından açıldığı için çok mutluydum." Doldu gözleri yüzbaşının. Nefes alamadığını hissetti, soludu karısını.
"Önce varlığın, sonra varlığımız girdi hayatıma. Üç kişilik ailemizi çok seviyorum ama bir tane de oğlumuz olsaydı, yokluğumda sizi koruyacak ben başka bir şey istemezdim." Hıçkırdı kadın, bir damla akıttı adam gözünden.
"Bundan sonra sizi önce Allah'a, sonra da birbirinize emanet ediyorum. Mehru'm çok üzülür, sen de yıpranırsın ama güçlü dur Bahar'ım. Ben benim için en güzel yere gitmiş olacağım, siz de bunun şerefine nail olacaksınız." Konuşması zorlaşıyordu, ölüm ensesinde dolaşırken sıkıntı yoktu ama ensesine konuverince tüm soluklarını keser olmuştu.
