AYNANIN ARDINDAKİ GERÇEKLER

2- İHANETİN BÖYLESİ

Sabah uyandığımda saatin erken olduğunu fark ettim. Kendimi nedenini anlamadığım bir şekilde yorgun hissediyordum. Geri yatmayı düşündüm ama yatarsamda kalkamazdım biliyorum. En iyisi ayılmak için kendime güzel bir kahvaltı hazırlamaktı.

Ama ne hazırlarken zevk aldım ne de kahvaltı ederken, aklıma takılmıştı bir kere o rüya işte. Rüyalara kafayı takan biri de değilim aslında ama nasıl desem bu çok gerçekçiydi! Acaba yaşanan olaylardan dolayı beynim beni rahatlatmak için bana böyle oyunlar mı oynuyordu? Bu oyun birkaç gün daha devam edebilir açıkçası.

Çünkü rüyanın devamını gerçekten merak ediyorum ve şu Akın denen adamla da tanışmak istiyordum. Normalde böyle bir şeyi asla kabul etmem ama bu bir rüya sonuçta değil mi?

Bir şeyi de merak etmiyor değilim hani uzmanlar diyor ya rüyalarımızda yeni bir yüz yaratamayız diye, onu daha önceden görmüş müydüm acaba? Off..! Yine kafam allak bullak oldu. Olayları bu kadar irdelememeyi öğrenmeliyim yoksa yakında akıl hastanelik olur çıkarım.

Kliniğe geldiğimde Mert ve Asel çoktan gelmiştiler. Bu kliniği Mertle birlikte açmıştık. Üniversiteden beri arkadaştık ve Mert'e bir klinik açacağımı söylediğimde bana katılmak istediğini söylemişti bende Mert gibi işinin eri bir insanı tabii ki de kaybetmek istemezdim. Asel de aramıza Yasemin sayesinde girmişti. İşe ihtiyacı olduğunu ve gerçekten de becerikli olduğunu söylemişti. Mertle onu kırmadık ve işe aldık. Bir kaç aydır üçümüz birlikte çalışıyoruz ve bence gerçekten iyi bir ekip olmuştuk.

Yanlarına gittiğimde biriyle sohbet ettiklerini fark ettim, bu kişi Yasemin'den başkası değildi. Olayları duyup gelmiş olmalıydı. Yasemin'den de bahsedecek olursam, Yaseminle ortaokuldan beri arkadaştık. Yüzücülük kariyerimde ilerlerken beni destekleyenlerden biri de oydu aynı zamanda en büyük rakibimdi de buna rağmen çok iyi anlaşmıştık. Kazadan sonra yüzücülük takımından bir tek onunla konuşuyordum.

Beni fark eden Asel oldu "Tam zamanında geldin Leyal biz de tam senden bahsediyorduk, bu arada nasılsın?" Büyük ihtimalle bir hafta öncesinden bahsediyordu. Onlara hiç haber vermeden annemlerin yanına gitmiştim ama yine de bu konu hakkında konuşmak istemiyordum, bahsedilmesi bile beni rahatsız hissettiriyordu. Benden bir cevap bekleyen Asel'e doğru döndüm "Öncelikle iyiyim, teşekkür ederim ve bu konu hakkında şimdilik konuşmak istemiyorum umarım anlayışla karşılarsınız" daha olay yaşanalı bir hafta olmuştu ve benden olayı anlatmamı istiyorlardı. Şaka mı yapıyorlar? Yaşadığım şey herhangi bir kaza değil cinayete tanık olmaktı ve eğer benim gördüklerimi onlarda görmüş olsalardı soru sormak şöyle dursun kliniğe bile gelemezlerdi.

Yasemin gergin olduğumu anlamış olacak ki "Leyal haklı arkadaşlar, atlattığı basit bir olay değil ve de çok taze ona biraz zaman verelim" Ona teşekkür edercesine baktım. Sonra bir anda Yasemin bana döndü ve "Biz bi iki dakika Leyalle konuşup geliyoruz siz devam edin isterseniz" Neden bir anda öyle söylemişti? Bu kolay kolay takındığı bir tavır değildi. Sorgulayan gözlerle ona bakarak onu kliniğin dışına kadar takip ettim. Durduğumuzda Yasemin derin bir nefes aldı "Bak bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama..." Zorlandığını buradan fark edebiliyordum "Ama ne Yasemin?" Bir anda o ciddi tavrı yok oldu "Ahh... Önemli bir şey değildi aslında sadece nasıl desem bilemedim o kadar" Saklamaya karar vermişti anlaşılan " Emin misin?" diye sordum "Bana pek öyle gelmedi de Yasemin" ismini bilerek vurgulamıştım bu sinirlendiğimde yaptığım bir şeydi.

"Tamam tamam anlatıcam sakin ol, bizim şu eski yüzücülük takımı yok mu işte onlar eskiler olarak buluşalım diyorlardı ve senden haber alamadıkları için bana söylediler bende hem kazadan sonra herkesle iletişimi kestiğin için artık onlarla görüşmek istemediğini düşünmüştüm hem bu son olaydan sonra iyice gelmek istemezsin sandım" Az önce yanlış mı anladım benim adıma karar mı vermişti? Beni düşünmesini anlarım ama bu fazlaydı " Beni düşünmeni anlarım ama bu kadarıda fazla olmuyor mu Yasemin? Benim adıma ne zamandan beri karar verir oldun acaba?" diyerek aklımdaki sorulara kendim cevap vermek yerine ona sordum.